0
Według najnowszej publikacji w czasopiśmie „Proceedings of the National Academy of Sciences of US” nowy wariant wirusa grypy świń rozpowszechnił się w populacjach świń w Chinach od 2016 r. i ma „wszystkie istotne cechy wirusa pandemicznego”. (PNAS). Ten szczep świńskiej grypy został zidentyfikowany i przebadany przez zespół naukowców z Harbin Veterinary Research Institute, Chiny. Twierdzą, że „konieczne jest natychmiastowe działanie, aby zapobiec skutecznemu przenoszeniu tego wariantu świńskiej grypy H1N1 na ludzi”. Artykuł PNAS zyskał dużą uwagę mediów.
Czy ten wirus spowoduje kolejną pandemię? Jak bardzo powinniśmy się martwić?
Pig 333 przeprowadziło wywiad z Kristien Van Reeth, profesor wirusologii na Uniwersytecie w Gandawie w Belgii, ekspertem od wirusów grypy świń. Uważa ona, że te interesujące wyniki badań mają znacznie więcej niuansów i stara się spojrzeć na to z innej perspektywy.
„Co sprawia, że wirus jest wyjątkowy i czy jest naprawdę wyjątkowy?”
Nowy wirus należy do podtypu H1N1. Podobnie jak wiele wirusów grypy u świń, jest to „reasortant”, hybrydowy wirus z materiałem genetycznym z dwóch lub więcej istniejących wirusów. W tym przypadku białka powierzchniowe H1 i N1 pochodzą od wirusa "eurazjatyckiej" ptasiej grypy świń H1N1. Ten ostatni wirus krąży w Europie od 1979 roku, a następnie rozprzestrzenił się na kraje azjatyckie. Wewnętrzne geny i białka pochodzą głównie z pandemicznego szczepu H1N1 lub „meksykańskiej grypy” z 2009 r., który również był pochodzenia świńskiego. Tylko jedno z tych białek pochodzi z północnoamerykańskiego wirusa świń. Podobne reasortowane wirusy znaleziono wcześniej w innych miejscach w Chinach, a także w Europie. Zatem ten konkretny reasortant, który nazywa się G4, nie jest całkowicie nowy. Zadziwiające jest jednak to, że liczba reasortantów z wewnętrznymi genami z pandemicznego wirusa H1N1 z 2009 roku wydaje się rosnąć.
„Dlaczego artykuł z badaniem stwierdza, że wirus G4 ma potencjał pandemiczny?”
Wniosek ten opiera się w dużej mierze na eksperymentach na fretkach, które są powszechnym modelem zwierzęcym dla ludzi. Wirusy G4 łatwo infekują i przenoszą między fretkami. Ale fretki nie są ludźmi, a to nie znaczy, że G4 ma zdolność przenoszenia się z człowieka na człowieka, co jest wymagane do rozpoczęcia pandemii. Co ważniejsze, istnieje wiele innych wariantów wirusa grypy świń, które, jak wykazano, przenoszą się między fretkami w warunkach eksperymentalnych. Jednak z wyjątkiem pandemicznego wirusa H1N1 z 2009 r. żaden z nich nie zmienił się w szczep pandemiczny.
Naukowcy nie byli w stanie wykryć żadnych przeciwciał przeciwko szczepowi G4 u ponad 90% badanych osób. G4 należy zatem do kategorii szczepów grypy świń, dla których populacja ludzka jest w dużej mierze naiwna immunologicznie. Jest to kolejny wymóg dla wirusa grypy pandemicznej. Ale istnieje kilka innych szczepów grypy świń, dla których brak jest odporności w populacji ludzkiej lub jest ona bardzo niska. Innymi słowy, nie ma wystarczających argumentów, że G4 stanowi wyjątkowe zagrożenie dla zdrowia publicznego w porównaniu z innymi szczepami świńskiej grypy.
„Ilu ludzi zostało zarażonych G4?”
Około 10% pracowników branży trzody chlewnej w Chinach wydaje się mieć przeciwciała przeciwko G4. Ale takie przeciwciała niekoniecznie wynikają z narażenia lub zakażenia wirusem świń. Możliwe, że są to przeciwciała „reaktywne krzyżowo” z powodu wcześniejszych infekcji ludzkimi szczepami H1N1. Ludzie spotykają liczne szczepy wirusa grypy i szczepienia w ciągu ich życia, a wynikająca z tego pamięć immunologiczna wpłynie na reakcje organizmu na nowe szczepy. Chociaż pojedynczy zastrzyk szczepionki przeciwko ludzkiej grypie nie chroni przed G4, jak pokazano w pracy PNAS, ludzie, którzy mieli wielokrotnie do czynienia z immunizacją (po zakażeniu czy szczepionkową) mogą reagować inaczej. Potrzebujemy więcej eksperymentów na modelu zwierzęcym, aby zrozumieć, w jaki sposób późniejsze narażenie na różne szczepy H1N1 ukształtuje odpowiedź immunologiczną.
Należy podkreślić, że prawie wszystkie szczepy wirusa grypy świń mogą przechodzić ze świń na ludzi. Każdego roku potwierdzane są zakażenia ludzi wirusami grypy świń. Wirusy te są diagnozowane na próbkach z układu oddechowego, a następnie nazywane „wariantowymi” wirusami grypy świń. W Chinach i w 2015 i 2018 r. wykazano tylko dwie takie infekcje wirusami G4. Odnotowano stosunkowo więcej przypadków zakażenia ludzi pierwotnym wirusem świń H1N1 podobnym do ptasiego: pięć przypadków w Chinach i pięć w Europie od 2015 r. Większość odzwierzęcych zakażeń grypą świń występuje u osób mających bliski kontakt ze świniami, takich jak hodowcy trzody chlewnej, opiekunowie zwierząt oraz goście dużych targów rolnych w USA. Wspólnymi cechami charakterystycznymi są łagodny obraz kliniczny i brak dalszego rozprzestrzeniania się między osobami lub tzw. „ślepy zaułek”. Jednym z dobrze znanych wyjątków jest pandemiczny wirus grypy H1N1 z 2009 roku. Ten ostatni wirus podarował swoje wewnętrzne geny obecnemu G4 i wielu innym wirusom świń. Naukowcy uważają, że te „pandemiczne” geny wewnętrzne mogą sprzyjać adaptacji do ludzi. Podczas gdy specyficzne cechy genetyczne, które sprawiają, że wirus świń jest transmitowalny między ludźmi, pozostają niejasne, G4 i inne wirusy świńskiej grypy muszą być ściśle monitorowane.
„Jaka jest opinia innych ekspertów ds. grypy? Co możemy z tym zrobić?"
Ten chiński artykuł badawczy nie jest zaskoczeniem dla wirusologów weterynaryjnych. To tylko kolejny alarm, że wirusy świńskiej grypy muszą być lepiej monitorowane, zarówno u świń, jak i u ludzi. Wirusy te występują w różnych kladach antygenowych i konstelacjach genetycznych. Zmieniają się gwałtownie w czasie i różnią się na różnych kontynentach i regionach. Potrzebujemy pełniejszego obrazu dominujących szczepów w regionach o dużym zagęszczeniu populacji świń na całym świecie. Szczepy te należy również stosować do porównywania mian przeciwciał u osób w różnym wieku oraz w badaniach nad zakażeniem i przenoszeniem u różnych gatunków zwierząt. W ten sposób naukowcy mogą zidentyfikować szczepy o najwyższym ryzyku dla zdrowia publicznego. Informacje te są potrzebne, aby WHO mogła wybrać i opracować kandydujące szczepy na szczepionkowe przeciwko świńskiej grypie oraz zapasy w celu wytworzenia ludzkiej szczepionki. Ten ważny mechanizm już istnieje, ale obecny wybór opiera się na zbyt ograniczonych i niejednolitych danych.
Weterynarze i hodowcy trzody chlewnej są na pierwszej linii w diagnozowaniu grypy u świń i ludzi oraz w dostarczaniu badaczom odpowiednich próbek. Nigdy nie będziemy w stanie przewidzieć pandemii ani jej zapobiegać, ale współpraca weterynarzy świń z przemysłem świń może mieć duży wpływ na gotowość na wypadek pandemii.
