0
Artykuł
Porcine reproductive and respiratory syndrome virus. Jenny G. Cho, Scott A. Dee. 2006; Theriogenology 66 (2006) 655–662. doi:10.1016/j.theriogenology.2006.04.024
Omówienie artykułu
Co było badane?
Ten artykuł wyjaśnia, jak wirus PRRS może być przenoszony w obrębie i pomiędzy stadami oraz proponuje strategie zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa.
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
Zdolność do przeżycia poza organizmem gospodarza wirusa otoczkowego jakim jest PRRSV jest zależna od temperatury, pH i ekspozycji na detergenty. Wirus ten może przetrwać w wodzie 11 dni, a w odchodach świń do 7 dni.
Bezpośrednie drogi transmisji PRRSV między populacjami świń to osobniki zainfekowane oraz zanieczyszczone nasienie. W nasieniu knurów eksperymentalnie zakażonych, wirus został wykryty do 43 dnia po zakażeniu, a wirusowe RNA do 92 dnia. Zainfekowane prosięta, po odsadzeniu poprzez zarażanie starszych świń przyczyniają się do rozprzestrzeniania wirusa w całej populacji.
Transmisja pośrednia PRRSV zachodzi poprzez skażenie odzieży i igieł. Zastosowanie odpowiednich procedur (prysznic, zmiana ubrań i butów, przestoje, zarządzanie igłami i podwójne pakowanie) zmniejsza rozprzestrzenianie się wirusa.
Transport to kolejny czynnik ryzyka. Najbardziej efektywną metodą ograniczenia możliwości zakażeń to połączenie suszenia i dezynfekcji, jednakże zaobserwowano różnice w skuteczności środków dezynfekcyjnych.
Przenoszenie PRRSV przez owady zostało zarejestrowane w odległości 2,4 km od pogłowia zarażonych świń. Transmisja aerozolu zależy od zjadliwości wyizolowanego wirusa, zaleca się więc używanie filtrów powietrza, jako elementu bioasekuracji zmniejszającego ryzyko transmisji między gospodarstwami. Badano również rolę innych zwierząt takich jak ptaki i ssaki, ale nie były one zdolne do przenoszenia wirusa mechanicznie ani biologiczne.
Ważna kwestią jest, aby upewnić się, że loszki remontowe zostały prawidłowo wprowadzone do stada. Wiąże się to z ekspozycją naiwnych zwierząt na rozprzestrzeniony w gospodarstwie szczep PRRSV, zanim dołączą do stada podstawowego. Założeniem jest zmniejszanie seronegatywnych subpopulacji. W tym celu ekspozycja może nastąpić w wyniku: szczepień, inokulacji surowicy, kontaktu z zakażonymi zwierzętami z objawami klinicznymi oraz feedbacku z surowicy lub tkanek zakażonych zwierząt ze stada.
Jakie to ma znaczenie?
W celu kontroli PRRSV, kluczowe kwestie powinny być określone i odpowiednio skierowane. Takie kwestie obejmują współistnienie zróżnicowanych genetycznie szczepów wirusa, istnienie naiwnej subpopulacji w stadzie i niewłaściwe zarządzanie loszkami remontowymi.
Niektóre metody zwalczania były skuteczne w eliminowaniu PRRSV z pozytywnych stad, w tym depopulacja/repopulacja całego stada, badanie i usuwanie zakażonych zwierząt oraz zamknięcie stada.
|
Biorąc pod uwagę, że zakażenie wirusem PRRS można uznać za powszechne na obszarach o wysokim zagęszczeniu świń (co było omawiane w poprzednim artykule), nierzadka jest opinia że bioasekuracja niewiele może zdziałać. Jednak ze względu na dużą różnorodność genetyczną wirusa, możemy spotkać gospodarstwa, które zostały dotknięte przez więcej niż jedną infekcję PRRS (wywołane przez różne szczepy wirusa). Dlatego konieczne jest wdrożenie właściwej bioasekuracji bez względu na stan zdrowia stada. Przegląd literatury zawartej w artykule na temat naszej obecnej wiedzy o transmisji wirusa, pozwala nam na określenie głównych celów skutecznego programu bioasekuracji przeciw wirusowi PRRS. Pierwszym krokiem w realizacji protokołu kontroli choroby jest prawidłowe wyznaczenie granic terenu gospodarstwa (obszar czysty), planując odpowiednie wejścia i wyjścia oraz szlaki komunikacyjne dla osób, materiałów i zwierząt. Dodatkowe środki będą musiały być zastosowane wewnątrz i na zewnątrz tego obszaru w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia. Bioasekuracja zewnętrzna
Bioasekuracja wewnętrznaZarówno jak bioasekuracja zewnętrzna (która chroni nas przed wprowadzeniem znanego lub nowego szczepu wirusa), wewnętrzna bioasekuracja musi być wprowadzona w pozytywnych gospodarstwach. Bioasekuracja wewnętrzna powinna kontrolować rozprzestrzenianie się wirusa w stadzie i zapobiegać transmisji pomiędzy różnymi grupami produkcyjnymi. Dlatego zasady higieny, użycia igieł i innych materiałów są niezwykle ważne.
Eradykacja wirusaZespół Rozrodczo Oddechowy Świń (PRRS) jest jedną z najbardziej kosztownych chorób w nowoczesnej produkcji świń, z tego powodu opracowano wiele protokołów w celu skutecznego zwalczania choroby: "badanie i usuwanie" albo "zamykanie stada". Jednakże z uwagi na łatwość, z jaką wirus jest przenoszony na obszarach o wysokiej gęstości, zawsze plany należy rozważyć wspólnie z innymi hodowcami na danym obszarze i nie powinno się oczekiwać szybkich efektów. |
