0
Rozród trzody chlewnej i programy genetyczne mają na celu zwiększenie ogólnego potencjału w celu zwiększenia wydajności i rentowności hodowli. Wykonywane jest to poprzez wykorzystanie minimalizacji chowu wsobnego, maksymalizację heterozji, testy konkurencyjne, wybór za pomocą BLUP i wykorzystanie technologii genomicznych. W rezultacie, osiągane roczne ulepszenie genetyczne wynosi 1,5 - 2,0%. Sukces zależy od dwóch czynników, jak pokazano w poniższym równaniu:
R = S x h²
Gdzie: R = Odpowiedź na selekcję (na pokolenie)
S = Dobór różnicujący
h² = Dziedziczenie
Fotografia 1. Najbardziej reprodukcyjne cechy są najmniej dziedziczne, więc wymagana jest selekcja z zastosowaniem BLUP.
Dobór różnicujący jest różnicą w wydajności wybranych zwierząt do następnego pokolenia w porównaniu ze wszystkimi swoimi rówieśnikami. Większość z tych rówieśników zostanie poddane ubojowi, zgodnie ze starą farmerską zasadą że postęp genetyczny to "tylko ubój gorszych zwierząt w danejpopulacji".
Aby zrozumieć pojęcie dziedziczenia ważne jest przyglądnięcie się fenotypowi i genotypowi indywidualnego osobnika. Wydajność i fenotyp świni zależy od połączonych efektów genetycznych ( genotyp), który jest z reguły ustalony w momencie poczęcia, i środowiska, czyli aspektów zdrowia, zarządzania, żywienia, sposobu utrzymania, klimatu itd.
Fenotyp = Genotyp + Środowisko
Środowisko = Pasza + Zdrowie + Utrzymanie + Zarządzanie
Fenotyp = Genotyp + (Pasza + Zdrowie + Utrzymanie + Zarządzanie)
Dziedziczność może być zdefiniowana po prostu jako stopień, w jakim dana cecha jest kontrolowana poprzez dziedziczenie po przodkach. Z drugiej strony dziedziczność może być określona jako procent fenotypu, jaki zależy od genetyki:
Dziedziczność = (Genotyp/Fenotyp) x 100
Ponieważ zrozumienie dziedziczenia jest tak ważne w przewidywania przyszłych korzyści genetycznych, badacze świń na całym świecie podjęli liczne próby w zakresie ustalenia wielu cech na różnych rasach. Poniższe tabele przedstawiają średnią dziedziczność (wyświetlane jako%) w oparciu o niektóre z raportów w literaturze naukowej:
Cechy knurów
| Rozmiar jąder | 35 |
| Objętość ejakulatu | 22 |
| Ruchliwość plemników | 15 |
| Libido | 15 |
Cechy samic
| Wiek dojrzałości | 33 |
| Wskaźniki owulacji | 32 |
| Przeżywalność prenatalna prosiąt | 15 |
| Liczba urodzonych | 11 |
| Liczba żywo urodzonych | 9 |
| Liczba odsadzonych | 7 |
| Przeżywalność prosiąt do odsadzenia | 5 |
| Waga urodzeniowa miotu | 27 |
| Waga miotu w 21 dniu | 19 |
| Czas od odsadzenia do rui | 23 |
Fotografia 2. Cechy tuczników są umiarkowanie dziedziczne
Tuczniki
| Tempo przyrostu | 31 |
| Pobieranie paszy | 27 |
| Wykorzystanie paszy | 30 |
| Przyrost mięsny | 37 |
| Wykorzystanie paszy na przyrost mięsny | 31 |
| Słonina grzbietowa, mierzona ultradźwiękowo | 40 |
Fotografia 3. Wiele cech tuszy i mięsa mają umiarkowaną do wysokiej odziedziczalności i łatwo poprawić je poprzez dobór.
Cechy tuszy/ mięsa/ jakości jedzenia
| Słonina | 43 |
| Schab | 46 |
| Długość tuszy | 57 |
| Słonina % | 48 |
| pH1 (pH 45 minut po śmierci) | 16 |
| pHu (pH 24 godziny po śmierci) | 27 |
| Kolor mięsa | 28 |
| Zatrzymanie wody | 15 |
| % tłuszczu w mięsie | 48 |
| % kwasu linolowego w tłuszczu | 55 |
| jędrność słoniny | 42 |
| Kruchość (mierzone przyrządami) | 28 |
| Kruchość (degustacja) | 33 |
| Smakowitość (degustacja) | 9 |
| Soczystość (degustacja) | 12 |
| Ogólna akceptacja (degustacja) | 23 |
Należy zauważyć, że im wyższa jest dziedziczność, tym większa możliwość rozwoju genetycznego. Tak więc cechy o wysokiej lub umiarkowanej dziedziczności są łatwo poprawić, poprzez testowanie i selekcję. Jednakże, dla cech o niskiej dziedziczności ulepszenia stosuje się z wykorzystaniem heterozji (hybrydy) i zastosowaniu BLUP.
Uwagi techniczne:
Definicja techniczna dziedziczenia: część całkowitych wariancji fenotypowych, które można przypisać do wystąpienia addytywnych zmian genetycznych.
Koncepcję indywidualnego podziału fenotypu zwierzęcia na genotyp i środowisko można rozszerzyć do grup zwierząt. Tym samym łączna zmiana obserwowana (wariancja fenotypowa) może być podzielona między zmienność genotypu zwierząt (wariancja genetyczna) i zmienność środowiska (wariancja środowiska). Genetycy następnie dzielą zmienność genetyczną między wariancje wartości hodowlanej (tzw dodatek wariancji genetycznej) i wariancje z powodu efektów (bez dodatków wynikających z dominacji i epistazy). Geny dziedziczone są w parach alleli - jeden od ojca i jeden od matki. Przykłady dominacji są dobrze znane - przykładem jest gen stresu / halotan, w których allel dominujący jest zawsze wyrażony, nawet wówczas, gdy świnia ma tylko jedną kopię allelu. Tak więc, heterozygoty nie wykazują klasycznego zespół stresu. Epistaza występuje wtedy, gdy obecność jednego allelu wpływa na ekspresję allelu w innym miejscu na chromosomie. Efekty te nie zostały szeroko zbadane, jednak wiadomo, że mają one wpływ na szereg cech, w szczególności na płodność, cechy tuszy i cechy jakościowe mięsa.
