Główne problemy z utrzymywaniem loch prośnych w grupach (II)

Pierwszy artykuł przedstawił główne problemy, jakie można napotkać w grupowym utrzymywaniu loch prośnych. W tym artykule zostały zaproponowane pewne rozwiązania.

Pierwszą rzeczą jaką warto zrobić jest ocena wybranych parametrów produkcyjnych przed i po wprowadzeniu utrzymywania grupowego loch prośnych. W tym celu warto porównać wyniki z wybranego okresu czasu przed wprowadzeniem zmian dotyczących dobrosatnu zwierząt i odnieść je do wyników z analogicznego okresu, kiedy już lochy były utrzymywane grupowo.

Dane rzeczywiste pochodzące z fermy, która przeprowadziła adaptację latem 2012 roku.

Kiedy już uporamy się z tym "zadaniem domowym" będziemy mieli większą świadomość konsekwencji, jakie przyniosła ze sobą adaptacja gospodarstwa do nowych przepisów, a także zobaczymy, które z parametrów uległy pogoszeniu i w jakim stopniu.

Mimo tego, że konieczne zmiany najczęściej wymagają adaptacj gospodarstwa i wydajnść może ulec obniżeniu, to w przypadku wielu ferm dochodzi do poprawy parametrów produkcyjnych. Więc jeśli zauważymy spadek wydajności, nie możemy przyjąć tego za normę.

Następnym zaleceniem jest poszukanie pomocy u ekspertów w zakresie projektowania i zarządzania fermą w celu przygotowania odpowiedniego planu działania poprawy wydajności.

Oto niektóre z często napotykanych problemów i proponowane rozwiązania:

1.Współzawodnictwo:

• Wybranie odpowiedniej pory dnia do wymieszania zwierząt.
• Zwiększenie podaży paszy w pierwszym tygodniu po wymieszaniu loch.
• Stworzenie odpowiedniej ilości grup, tak by podzielić zwierzęta zgodnie z ich wielkością.
• Zapewnienie zwierzętom dostępu do zabawek i materiałów, którymi moga manipulować, na przykład niewielka ilośc słomy, kóra nie zatka kanałów gnojowych.

Zdjęcie 1. Zabawki w kojcu.

2. Problemy projektowe. Najczęstsze z nich:

• Część brudna i obszar karmienia ( miejsce, gdzie zwierzta toczą walkę,co czyni je bardziej niebezpieczne) nie są prawidłowo oddzielone
• Miejsce do odpoczynku jest na środku obszaru, gdzie zwierzęta się najwięcej przemieszczają
• Brak izolacji. Pomieszczenia są zbyt chłodne w zimie.

We wszystkich przypadkach rozpoznanie jest proste i można go dokonać na podstawie zachowania się zwierząt. Następnie należy wykonać korekty w projekcie rozmieszczenia kojców, co jednak będzie wymagało pewnych inwestycji.

3. Niezadowalająca kontrola kondycji:

W większości systemów od 28 dnia ciąży nie jest możliwe indywidualne dostosowanie dawki paszy dla loch. Jedynym okresem, kiedy podaż może być kontrolowana jest okres laktacji i czas, kiedy lochy są w kojcach indywidualnych (kontrola ciąży).

• Karmienie podczas laktacji: . Bardzo trudno jest utrzymać optymalną produkcję bez odpowiedniego żywienia loch na tym etapie, a jeszcze ważniejsze jest żywienie loch ciężarnych. Powinniśmy wydzielić minimum trzy grupy loch: normalne, chude i otłuszczone. Lochy normalne i chude mogą jeść do woli. W przypadku loch otłuszczonych powinniśmy zadbać o zmniejszenie ich wagi, bo często zwierzęta te nie chudną, a wręcz przybierają na wadze, ponieważ nie produkują wiele mleka.
• Karmienie podczas kontroli ciąży (od odsadzenia do 28 dnia po kryciu): Podczas tego okresu celem jest uzyskanie możliwie największej jednorodności masy ciała. Klasyfikacja loch według kondycji w momencie odsadzania ułatwia ustalenie dawki pokarmowej.
• Ciąża potwierdzona: W tym okresie celem jest uzyskanie przez lochę optymalnej kondycji do czasu porodu. Lochy normalne powinny utrzymywać masę ciała na stałym poziomie, ale lochom chudym powinniśmy administrować taką dawkę pokarmową, aby uzyskać przyrosty masy ciała. W przypadku loch otłuszczonych, powinny obniżyć swoją kondycję, jednak należy to robić ostrożnie.

Lochy powinny zostać sklasyfikowane według wielkości i kondycji:

• Idealnym byłoby podzielenie zwierząt na 7 grup:
  • 1 grupa loch pierworódek
  • 3 grupy loch małych: normalne, chude i otłuszczone.
  • 3 grupy loch dużych: normalne, chude i otłuszczone.
• W ostateczności możemy stworzyć 4 grupy:
  • 1 grupa loch pierworódek
  • 1 grupa loch małych
  • 2 grupy loch dużych: najbardziej otłuszczonych i najchudszych.

Każda z powyższych grup powinna otrzymywać inną dawkę pokarmową, w zależności od potrzeb.

Niezależnie od tego, jak dobrze to zrobimy, w większości systemów niektóre lochy i tak będą miały zróżnicowaną kondycję. Powinniśmy więc przygotować miejsce na oddzielenie pewnych loch i karmienie ich wedle indywidaulnych potrzeb.

Niezależnie od rodzaju krzywej, jaką wybierzemy do karmienia loch, ważne jest aby ustalić pewne punkty kontrolne, żeby mieć wgląd na skutki żywienia zwierząt wybranym praz nas systemem.

Powinniśmy wybrać jeden dzień w tygodniu na ocenę kondycji zwierząt i dokonywanie koniecznych poprawek na poniższych etapach produkcji:

• Okres po kryciu.
• Moment potwierdzenia ciąży.
• 8 tydzień ciąży.
• 3 tygodnie przed porodem.
• Poród.

Podczas tych trzech okresów ( laktacja, ciąża i potwierdzenie ciąży) i ich podokresów, możemy zastosować różne strategie, o czym można by napisać kolejną serię artykułów. Ten skupił się na kondycji ciała loch, co jest jednym z największych wyzwań w przypadku utrzymywania zwierząt w systemie grupowym.