0
W fermach lochy są zwykle karmione konwencjonalną paszą, której skład jest oparty na przeciętnym zapotrzebowaniu stada na energię i składniki odżywcze (tj. aminokwasy i minerały). Istnieje jednak duża heterogeniczność między lochami, nawet w tym samym stadium fizjologicznym, pod względem ich potrzeb żywieniowych i reakcji produkcyjnych. W związku z tym, przy konwencjonalnym sposobie żywienia, zdarzają się lochy niedożywione lub przekarmione, co może prowadzić do problemów z rozrodem, dodatkowych kosztów paszy i strat środowiskowych. Istnieje potrzeba określenia, czy uwzględnienie indywidualnych wymagań żywieniowych i ich zmian w czasie poprawia wydajność loch. Ta nowa strategia żywienia, zwana "żywieniem precyzyjnym" lub "żywieniem dostosowanym do potrzeb" ma na celu dostarczenie we właściwym czasie właściwemu zwierzęciu optymalnej dawki pod względem ilości i składu.
Modele żywieniowe i nowe technologie (czujniki, automaty np. paszowe, Fot. 1), dają możliwości pomiaru i włączenia zmienności osobniczej do modeli zdolnych do oszacowania zapotrzebowania na składniki odżywcze. We francuskim Narodowym Instytucie Badawczym Rolnictwa, Żywności i Środowiska (INRAE) na bazie modelu InraPorc (Dourmad, 2008) i automatycznych karmników zbudowano dwa narzędzia wspomagające podejmowanie decyzji w języku Python (Gaillard i in., 2019; Gauthier i in., 2019). Jeden z nich może być stosowany dla loch ciężarnych, a drugi dla loch w laktacji. W obu przypadkach optymalne dostawy energii i składników odżywczych są obliczane każdego dnia i dla każdej lochy, biorąc pod uwagę informacje dostępne na fermie: rasę lochy, wiek, wielkość miotu, kondycja ciała przy inseminacji i cele przy porodzie (masa ciała i grubość słoniny). Dane historyczne stada są również wykorzystywane do przewidywania innych parametrów wymaganych przez model (np. wielkość i masa miotu, docelowa masa ciała lochy pod koniec ciąży). Na podstawie oszacowań wymagań, każdego dnia i dla każdej lochy obliczana jest optymalna dawka i skład paszy, a informacja ta jest przekazywana do automatycznego podajnika.
Podejście to zostało przetestowane w gospodarstwie w Jednostce Eksperymentalnej Fizjologii i Fenotypowania Świń (UE3P) INRAE w dwóch wyżej wymienionych badaniach oraz w kanadyjskim gospodarstwie komercyjnym w trzecim badaniu. Każde pomieszczenie dla loch w laktacji lub ciążowy było wyposażone w automatyczne podajniki zdolne do mieszania dwóch diet, do rozdzielania indywidualnych porcji i do rejestrowania indywidualnego spożycia paszy. Zawartość diety i liczba loch (Landrace x Large-White) zostały opisane w tabeli 1. W każdym doświadczeniu połowa loch była karmiona dietą konwencjonalną, a druga połowa dietą do precyzyjnego żywienia podczas całej fazy fizjologicznej (ciąży lub laktacji). W przypadku strategii żywienia precyzyjnego dawkę pokarmową otrzymywano poprzez codzienne mieszanie i dla każdej lochy diety o wysokiej zawartości składników odżywczych oraz diety o niskiej zawartości składników odżywczych, tak aby zaspokoić zapotrzebowanie lochy. Dawkę pokarmową dla strategii żywienia konwencjonalnego uzyskano przez zmieszanie tych dwóch diet w stałych proporcjach dla wszystkich loch i dni.
Tabela 1. Liczba loch i składy diet stosowane w dawkach pokarmowych w trzech różnych doświadczeniach oceniających strategie żywienia precyzyjnego (Gaillard et al., 2022; Gauthier et al., 2021 i 2022)
| Lochy prośne | Lochy w laktacji | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce odbywania się badania | Francja | Francja | Kanada |
| Liczba loch | 131 | 62 | 479 |
| Dieta o wysokiej zawartości składników odżywczych (dieta H) | |||
| Energia metabolizowana, MJ /kg | 13.0 | 13.0 | 13.5 |
| Strawna lizyna, g/kg | 8.50 | 10.6 | 13.0 |
| Strawny fosfor, g/kg | 3.27 | 3.78 | 4.50 |
| Dieta o niskiej zawartości składników odżywczych (dieta L) | |||
| Energia metabolizowana, MJ /kg | 12.7 | 12.8 | 13.2 |
| Strawna lizyna, g/kg | 3.30 | 4.70 | 6.50 |
| Strawny fosfor, g/kg | 2.31 | 2.47 | 2.90 |
| Konwencjonalna strategia żywienia | |||
| Strawna lizyna, g/kg | 4.70 | 8.60 | 10.1 |
| Strawny fosfor, g/kg | 2.57 | 3.33 | 3.78 |
W przypadku loch prośnych wyniki wskazują, że żywienie precyzyjne zmniejszyło spożycie białka o około 23% bez zmniejszenia ilości zadawanej paszy oraz zmniejszyło wydalanie azotu o 18%, wydalanie fosforu o 9% i koszt paszy o 4% (tj. 3,4 € na ciążę lub 8 € na tonę paszy) w porównaniu z konwencjonalną strategią żywienia (Gaillard i in., 2022). Strategia żywienia nie miała wpływu na wydajność reprodukcyjną.
Dla loch w laktacji w UE3P, precyzyjne żywienie zmniejszyło pobranie lizyny o 14%, koszt paszy o 2,5% na laktację oraz wydalanie azotu i fosforu odpowiednio o 19 i 13%, bez wpływu na wydajność reprodukcyjną (Gauthier i in., 2021).
W kanadyjskim gospodarstwie żywienie precyzyjne zmniejszyło pobranie lizyny o 23%, koszt paszy o 12% na laktację oraz wydalanie azotu i fosforu odpowiednio o 28% i 42% (Gauthier i in., 2022). Przy precyzyjnym żywieniu wzrost miotu zmniejszył się nieznacznie o około 3%, a ubytek masy ciała lochy był nieco większy (7,7 vs. 2,1 kg), co może być spowodowane niewystarczającą podażą aminokwasów dla kilku loch.
Wyniki te podkreślają zainteresowanie precyzyjnym żywieniem loch, w okresie ich ciąży i laktacji, oraz wykorzystanie danych historycznych i indywidualnych w gospodarstwie do ustawienia modelu żywieniowego. Kolejnym krokiem jest wdrożenie żywienia precyzyjnego w gospodarstwach komercyjnych. Istotna będzie również poprawa szacowania zapotrzebowania na składniki odżywcze poprzez uwzględnienie, na przykład, aktywności fizycznej lochy wpływającej na zapotrzebowanie na energię. Ponadto, do tej pory strategia precyzyjnego żywienia opiera się na zapotrzebowaniu na energię i lizynę, a powinna uwzględniać również składniki mineralne i włókno, co będzie wymagało udoskonalenia konstrukcji paszociągu.
