0
Wykorzystanie wysokiego poziomu miedzi (170 mg / kg) w paszy dla prosiąt do 12 tygodnia życia będzie dozwolone do 13 sierpnia 2019 r. Od tego momentu nowe maksymalne dozwolone poziomy (MPL) miedzi w paszy dla prosiąt, ma być zgodnie z nowym rozporządzeniem (UE) 2018/1039. Nowe prawodawstwo europejskie stanowi nowe wyzwanie dla dietetyków ze względu na stosowanie dwóch różnych MPL w zależności od wieku prosiąt (patrz Tabela 1).
Tabela 1. Maksymalna dopuszczalna zawartość miedzi (mg Cu / kg paszy) w paszy dla prosiąt zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1039
| Do 13 sierpnia, 2019 | Od 13 sierpnia, 2019 | |
|---|---|---|
| Do 4 tygodni po odsadzeniu | 170 mg/kg | 150 mg/kg |
| 5-8 tygodni po odsadzeniu | 170 mg/kg | 100 mg/kg |
W lipcu 2016 r. panel EFSA ds. dodatków i produktów lub substancji wykorzystywanych w żywieniu zwierząt (FEEDAP) opublikował opinię naukową, w której zalecił, aby zawartość miedzi w paszy dla świń (we wszystkich grupach wiekowych) nie przekraczała 25 mg / kg. Po ponad rocznej debacie Stały Komitet ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz uzgodnił rewizję MPL dla związków miedzi w paszach dla prosiąt zatwierdzonych przez Komisję Europejską (150 lub 100 mg / kg) we wspomnianym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie wejdzie w życie w dniu 13 sierpnia 2019 r. i uwzględni ono okres do zakończenia produkcji premiksów (13 lutego 2019 r.) i paszy (13 sierpnia 2019 r.), które zawierają MPL miedzi dozwolone w poprzednim prawodawstwie.
MPL zalecany przez FEEDAP (25 mg / kg, całkowita ilość miedzi) został oparty na bibliograficznym badaniu zaleceń żywieniowych (5-15 mg / kg, według wielu autorów) oraz na konsekwencjach stosowania wysokich poziomów miedzi na środowisko i odporność na antybiotyki. Pokazuje to, że w niedalekiej przyszłości prawdopodobne jest, że Komisja Europejska ponownie obniży MPL. W rzeczywistości, w sekcji 8 rozporządzenia 2018/1039 możemy przeczytać, że: "Mając na celu dalszą redukcję, przy przeprowadzaniu następnego przeglądu najwyższej zawartości w celu osiągnięcia maksymalnego poziomu 25 mg/kg w odniesieniu do prosiąt bezpośrednio po odsadzeniu należy zachęcać podmioty działające na rynku pasz oraz instytucje badawcze do gromadzenia nowych danych naukowych dotyczących wpływu poziomów zaleconych przez Urząd na zdrowie i dobrostan prosiąt oraz do szybkiego zbadania stosowania i skuteczności alternatyw dla suplementacji miedzią, o czym wspominał Urząd. "
Korzystny wpływ rosnących poziomów miedzi na wydajność produkcji w okresie poodsadzeniowym związany jest z większym spożyciem paszy i zmniejszeniem miękkich odchodów (Bikker i wsp., 2015). Ci sami autorzy sprawdzili, że obniżenie poziomu miedzi (z 160 do 15 mg / kg suplementowanej Cu) po 14 dniach po odsadzeniu spowodowało spadek o 20% średniego dziennego przyrostu i wzrost odsetka miękkich odchodów w porównaniu z grupą badaną, w którym obniżenie poziomu miedzi przeprowadzono po 28 dniach od odsadzenia. Z tego powodu ważne jest, aby rozważyć, jakie strategie można wdrożyć, aby stymulować konsumpcję paszy i sprzyjać zdrowiu jelit.
Na poziomie komercyjnym w krajach Europy Północnej, takich jak Holandia, udowodniono skuteczność różnych strategii żywieniowych ukierunkowanych na promowanie lepszego zdrowia jelit bez stosowania antybiotyków i minerałów (cynku i miedzi). Strategie te obejmują stosowanie niskich poziomów białka w połączeniu z użyciem wysoko strawnych składników i syntetycznych aminokwasów oraz zastosowanie obojętnych włókien. Te strategie żywieniowe są ukierunkowane na promowanie dojrzewania przewodu żołądkowo-jelitowego i unikanie nadmiernego wzrostu patogenów u prosiąt w okresie po odsadzeniu. Rozcieńczanie diety obojętnymi źródłami włókien aż do osiągnięcia poziomów poniżej 2000 kcal było również związane z większym spożyciem paszy przez prosięta (Gerritsen i wsp., 2012). W Tabeli 2 można zobaczyć dane produkcyjne uzyskane przez Gerritsen et al. (2012), w którym porównano trzy diety po odsadzeniu: dieta kontrolna pozytywną (PC) z wysoko strawnymi składnikami, standardowa dieta handlowa stosowaną jako kontrola negatywna (NC) i taką samą standardową dietę z 15% obojętnego włókna (I-CHO, łuska owsa i słoma pszenna).
Tabela 2. Wpływ rozcieńczenia diety na wzrost podczas dwóch pierwszych tygodni po odsadzeniu.
| PC | NC | I-CHO | SEM | Wartość P | |
|---|---|---|---|---|---|
| ADG 0-14d, g | 99.1ab | 114.5b | 131.3a | 4.66 | 0.008 |
| ADFI 0-14d, g | 146.8b | 149.0b | 173.3a | 4.23 | 0.001 |
| FCR 0-14d | 0.68 | 0.77 | 0.76 | 0.04 | 0.103 |
| Punktacja kału | 5.2b | 5.3b | 5.5a | 0.06 | 0.005 |
ADG = średnie dzienne przyrosty; ADFI = średni dzienny pobór paszy; FCR = współczynnik konwersji paszy
Jak wspomniano wcześniej, jednym z wyzwań, które pociąga za sobą nowe prawodawstwo, jest odmienny MPL w zależności od wieku zwierząt. Z praktycznego punktu widzenia i zależnie od możliwości logistycznych każdej firmy, wydaje się godne polecenia stosowanie dwóch różnych diet po odsadzeniu (np. do 2-4 tygodni i od 5 do 8 tygodni po odsadzeniu) z odpowiednio dobranym poziomem miedzi, białka, energii i włókien dla wieku i dojrzałości jelitowej prosiąt.
