0
Podstawa skutecznego programu bezpieczeństwa biologicznego pasz wymaga zrozumienia zanieczyszczenia krzyżowego patogenami i ich przetrwania w każdym segmencie łańcucha dostaw pasz, w tym: 1) produkcja i dostawa składników pasz oraz 2) produkcja i dostawa pasz. W tej serii artykułów przyjrzymy się, w jaki sposób przenoszenie chorób w łańcuchu dostaw paszy zyskało na znaczeniu w ostatnich latach i przedstawimy charakterystykę kompleksowego programu bezpieczeństwa biologicznego pasz, który uwzględnia bezpieczeństwo biologiczne: 1) składników pasz, zanim trafią do wytwórni pasz oraz 2 ) procesy mieszania i dostawy.
Bezpieczeństwo biologiczne składników pasz i pasz: Krótka historia programów bioasekuracji ferm trzody chlewnej w ostatnich latach
Pasze są największym elementem w produkcji trzody chlewnej pod względem wielkości i kosztów. Jednak często wchodzą do obszaru produkcyjnego zabezpieczonego biologicznie z minimalnymi interwencjami w zakresie bezpieczeństwa biologicznego lub bez nich. Należy zauważyć, że zdecydowana większość pasz jest prawdopodobnie wolna od jakichkolwiek czynników chorobotwórczych, a nawet jeśli są obecne, mogą nie być obecne w wystarczającej ilości lub formie zakaźnej, aby wywołać chorobę. Oznacza to, że większość miliardów kilogramów paszy spożywanej każdego roku przez świnie na całym świecie jest bezpieczna do spożycia, bez ryzyka przeniesienia choroby. Jednak równie ważne jest, aby pamiętać, że gdy w rzadkich przypadkach obecna jest odpowiednia ilość materiału zakaźnego, konsekwencje mogą być katastrofalne! Na koniec należy zauważyć, że ryzyko przeniesienia choroby przez paszę wzrasta podczas wybuchu epidemii, gdy ilość czynnika zakaźnego w środowisku znacznie wzrasta.
Nacisk na bezpieczeństwo biologiczne paszy i składników paszy nastąpił po zawleczeniu i przeniesieniu PEDV do populacji świń domowych w Ameryce Północnej, co spowodowało epidemię ognisk PEDV w latach 2013 i 2014. Chociaż trudno było to zweryfikować, często o przeniesienie choroby w pierwszych miesiącach epidemmi w USA, podejrzewano paszę. Kiedy choroba w końcu pojawiła się w kanadyjskiej populacji świń na początku 2014 r., przypadki były bezpośrednio związane z zanieczyszczonym składnikiem paszy importowanym ze Stanów Zjednoczonych. Przenoszenie poprzez skażone składniki pasz i pasz zostało dobrze udokumentowane przez kanadyjskich naukowców. Późniejsza akceptacja paszy jako drogi przenoszenia w przemyśle północnoamerykańskim zaowocowała prawdziwą współpracą między producentami składników pasz, przemysłem paszowym i ekspertami ds. zdrowia świń, aby zminimalizować ryzyko dla świń i producentów trzody chlewnej. Od 2014 r., w wyniku tych zdarzeń, zostało przeprowadzonych przez naukowców zarówno w środowisku akademickim, jak i w sektorze prywatnym, wiele badań naukowych skupiających się na przetrwaniu patogenów w paszach i składnikach pasz, a także skuteczności różnych strategii łagodzących (tj. strategii bezpieczeństwa biologicznego i dekontaminacji) .
Ryzyko przeniesienia patogenu przez łańcuch dostaw pasz zależy od prawdopodobieństwa:
- Zanieczyszczenie składnika paszy lub paszy patogenem zakaźnym;
- Ilość patogenu zakaźnego w momencie zanieczyszczenia;
- Przetrwanie patogenu w formie zakaźnej po skażeniu; i
- Ilość patogenu zakaźnego w momencie spożycia przez podatnego żywiciela.
Nauka o zrozumieniu przenoszenia chorób za pośrednictwem paszy dla świń promuje koncepcję, zgodnie z którą kompleksowy program bezpieczeństwa biologicznego gospodarstw musi obejmować ocenę całego łańcucha dostaw paszy w celu zidentyfikowania i wyeliminowania zagrożeń, aby zapobiec przenoszeniu patogenów z powodu skażonych składników lub zanieczyszczenia podczas proces mielenia i dostawy.
W kolejnych dwóch artykułach z tej serii skupimy się na bezpieczeństwie biologicznym: 1) łańcucha dostaw składników (tj. przedprodukcyjnego) oraz 2) części przemiału i dystrybucji paszy w łańcuchu dostaw (tj. produkcyjnego i poprodukcyjnego) jak zdefiniowano poniżej i podsumowano na Rysunku 1.
Łańcuch dostaw składników
Faza przedprodukcyjna: ryzyko zależne od rodzaju składnika (pochodzenia zwierzęcego i niezwierzęcego) oraz stanu kontaminacji czynnikami chorobowymi składników pasz przy wejściu
Mielenie i dystrybucja pasz
Faza produkcji: ryzyko zanieczyszczenia krzyżowego i przetrwania patogenów podczas przyjmowania, przechowywania i wytwarzania paszy
Etap poprodukcyjny: ryzyko zanieczyszczenia krzyżowego i przetrwania patogenów podczas procesu dystrybucji paszy do gospodarstwa i z powrotem do młyna paszowego.
