"Półprecyzyjne" systemy żywienia tuczników (1/2): Różnicowanie według wagi początkowej

Rosnący popyt na produkty pochodzenia zwierzęcego wymaga bardziej efektywnego wykorzystania kluczowych zasobów. Z tego powodu konieczna jest ciągła ponowna ocena wymagań żywieniowych zwierząt i ulepszanie systemów karmienia, aby zminimalizować ich marnotrawienie. W ostatnich latach kilka grup badawczych pracowało nad tak zwanymi systemami żywienia precyzyjnego. Systemy te mają na celu karmienie grupy zwierząt lub indywidualnych osobników określonym składem paszy w celu poprawy wydajności, rentowności i zrównoważenia produkcji zwierzęcej (Pomar i Remus, 2019). Jednak stosowanie tych systemów w uogólniony sposób oznaczałoby obecnie dodatkowe koszty, na które nie mogłaby sobie pozwolić tradycyjna hodowla zwierząt.

Powszechnie wiadomo, że wymagania żywieniowe tuczników zasadniczo zależą od ich potencjału wzrostu tkanki beztłuszczowej, a także od zdolności pobierania paszy (van Milgen i in., 2008). Z tego powodu zróżnicowane karmienie grup zwierząt o różnym potencjale przyrostu lub poboru paszy stwarza możliwość różnicowania między konwencjonalnym karmieniem fazowym a elektronicznymi systemami precyzyjnymi. Stosowanie tego systemu żywienia polega na grupowaniu świń według kryterium, które prowadzi do maksymalnego zróżnicowania wymagań żywieniowych. W kolejnych artykułach przeanalizujemy karmienie zróżnicowane według żywej wagi (LW) na początku fazy wzrostu (30-60 kg LW) i według płci w końcowej fazie (70-100 kg LW).

Różnice wynikające ze zmienności żywej wagi

Zróżnicowanie żywej wagi w systemach typu „all-in all-out” jest niewygodną rzeczywistością ze względu na negatywny wpływ na czas całkowitego opróżniania chlewni, ponieważ zmniejsza liczbę cykli w ciągu roku i stanowi nieefektywność systemów karmienia fazowego. Wcześniejsze badania wykazały, że młode świnie odnoszą znaczące korzyści ze zróżnicowanego żywienia, ponieważ rutynowo spożywają mniejsze ilości paszy starterowej (López-Vergé i in., 2018). W tabeli 1 przedstawiono różnice w zdolności pobierania i wzroście świń podzielonych na trzy kategorie według ich LW. Widzimy, jak mniejsze pobieranie młodych świń jest przyczyną wzrostu różnic LW w całym okresie tuczu.

Tabela 1. Wpływ kategorii wagowej na produktywność od 28 do 63 kg średniej wagi (LW) (Aymerich et al., 2020). Wartości wskazują na istotne różnice. ADG = średni dzienny przyrost, ADC = średnie dzienne spożycie, FCR = współczynnik wykorzystania paszy. SD = odchylenie standardowe.

Zróżnicowana odpowiedź na lizynę w dawce pokarmowej

To samo badanie wykazało zróżnicowaną reakcję na zwiększoną zawartość lizyny w diecie (SID Lys) pomiędzy małymi a dużymi świniami. Małe świnie wykazywały większy średni dzienny przyrost (ADG) i spadek współczynnika wykorzystania paszy (FCR) przy zwiększaniu współczynnika SID Lys do energii netto (SID Lys: NE). Podobnie, wykorzystanie SID Lys do przyrostu masy ciała było podobne w żywieniu o niskim stosunku lizyny do energii, ale wzrost u dużych świń był bardziej znaczący niż u małych i średnich świń (Rysunek 2). Dlatego świnie w tych dwóch kategoriach wagowych były w stanie wykorzystać więcej lizyny w żywieniu o wysokim stężeniu aminokwasów.

Dane z pierwszych 26 dni tego badania wykorzystano do modelowania dochodu na podstawie rodzaju paszy i obiektu (IOFFC; Menegat i in., 2019) w symulacji o ustalonym czasie. Rysunek 2 pokazuje, jak dochód ze sprzedaży świń stopniowo rośnie w przypadku młodych świń z żywieniem o najwyższym stosunku SID Lys: NE (4,88 g SID Lys / Mcal NE), podczas gdy w średnich i dużych kategoriach osiąga około 4 g SID Lys / Mcal NE, a następnie następuje spadek.

Na tym etapie (30-60 kg LW) zróżnicowana strategia żywieniowa obejmowałaby podawanie diety zawierającej ≥4,5 g SID Lys / Mcal NE dla najmniejszej jednej trzeciej świń oraz diety 4,0 g SID Lys / Mcal NE dla pozostałych świń. świń, zwiększając zysk o 0,5-1,0 € na sztukę.

Podsumowując, zróżnicowane żywienie dla małych świń w tuczu pozwala nam zmaksymalizować przychody ze sprzedaży świń poprzez zmniejszenie różnicy w LW między nimi a większymi. Ponadto możemy zmaksymalizować przychody dla większych świń, zmniejszając koszt paszy, stosując żywienie o niższym stężeniu SID Lys, ponieważ reagują one lepiej na zwiększony stosunek lizyny do energii. Wdrożenie tego typu środków wiąże się z inwestycjami, takimi jak instalacja dodatkowej linii żywienia dla części kojców, co jest umiarkowanym kosztem w porównaniu z pełnymi precyzyjnymi systemami żywienia.