0
Na rynek trzody chlewnej wpłynął wzrost cen surowców i spadek cen świń w okresie od połowy 2021 roku do pierwszych miesięcy 2022 roku. Hodowcy świń znajdują się w sytuacji kryzysu finansowego potęgowanego przez kryzysy energetyczne, zdrowotne, polityczne i klimatyczne. Podaż w Europie zmniejszyła się o 4% w 2022 r. w porównaniu z 2021 r., a spadek ten będzie się nasilał do połowy 2023 r.
W UE oczekuje się, że w pierwszej połowie 2023 r. produkcja spadnie o 3,6% w porównaniu z 2022 r., a w całym roku o 2,6%.
W Hiszpanii wzrost pogłowia świń jest ograniczony stabilizacją eksportu do krajów trzecich, gorszymi wynikami gospodarczymi w 2022 r., pogorszeniem stanu zdrowia zwierząt gospodarskich oraz upałami. W pierwszej połowie 2023 r. oczekuje się, że hiszpańska produkcja świń zmniejszy się o około 3% w porównaniu z analogicznym okresem 2022 r., pomimo dużej podaży. To zahamowanie wzrostu powinno być przejściowe, ponieważ oczekuje się, że w średnim okresie hiszpańscy producenci umocnią swoją pozycję na rynku europejskim.
W Niemczech spadek liczby loch postępuje w niepokojącym tempie, a rynek, już zmagający się po kryzysach ASF i Covid-19, stoi w obliczu kryzysu gospodarczego i eksplodujących cen środków produkcji. Przewiduje się, że w pierwszym kwartale 2023 roku produkcja niemiecka spadnie o 2,3%.
Oczekuje się, że sytuacja ta rozszerzy się na Danię (-13% w tym samym okresie). Duńskiemu przemysłowi brakuje rynków zbytu dla swoich prosiąt w UE oraz dla wieprzowiny i produktów wieprzowych na rynkach państw trzecich.
We Francji rynek jest utrzymywany dzięki strategii ochronnej Le Porc Français. Wsparcie finansowe rządu dla sektora ogranicza skutki. Oczekuje się, że spadek francuskiej produkcji wyniesie 1,2% w pierwszej połowie 2023 roku.
Sprzedaż idzie opieszale, ale w obliczu inflacji i spadku produkcji europejskiej, ceny producentów pozostaną wysokie do I poł: +50% w stosunku do ostatniego kwartału 2022 roku, następnie +32% w pierwszym kwartale i +4% w drugim kwartale. Obserwowane ceny są niezwykle wysokie. We Francji ceny świń są wyższe niż w 2021 roku (+13% w II kwartale i +37% w III kwartale).
Ceny surowców rosną od końca 2020 roku. W sezonie 22/23 USDA szacuje, że zużycie kukurydzy i pszenicy będzie wyższe niż produkcja. W przypadku soi sytuacja jest odwrotna. Do tego dochodzi sytuacja geopolityczna i napięcia w czarnomorskim korytarzu eksportu zbóż. Szacunki produkcji nasion oleistych są dobre. Na cenę makuchów wpływa cena energii, ponieważ jako produkty uboczne przy produkcji oleju, koszt ich produkcji jest związany z ceną energii. Zbiory pszenicy na półkuli północnej były dobre i mimo braku bezpieczeństwa w korytarzu czarnomorskim oczekuje się stabilizacji cen na wysokim poziomie. Identyczna sytuacja jest w przypadku kukurydzy, gdzie produkcja z Ameryki Łacińskiej dogania produkcję europejską, stabilizując ceny na wysokim poziomie. Przy stabilnych kosztach surowców, cena paszy (kalkulacja Ifip) powinna pozostać stabilna w najbliższych miesiącach. Ceny energii będą odgrywać ważną rolę w produkcji pasz. Wysokie ceny pasz i surowców wydają się być nową normą.
Prognozy te zależą od wojny na Ukrainie, kosztów energii i ich wpływu na światową produkcję i wykorzystanie oraz braku dalszego rozprzestrzeniania się ASF na rynkach europejskich. Sytuacja ta spowoduje nasilenie napięć pomiędzy poszczególnymi podmiotami w produkcji wieprzowiny, gdyż przetwórcy mięsa muszą zmierzyć się z wpływem kosztów produkcji...
