Wstęp
Obecnie stosowanych jest wiele strategii zwalczania PRRSV w stadach loch (Corzo i wsp. 2010). Jedne z najczęściej wykorzystywanych w Ameryce Północnej to zamknięcie stada i/lub doprowadzenie do kontaktu całego stada z wirusem PRRS.
W tej publikacji pojęcie “zamknięcie stada” definiujemy jako tymczasowe przerwanie wprowadzania loszek remontowych do stada loch na kilka tygodni oraz ekspozycję wszystkich loch i loszek na kontakt z wirusem PRRS (szczepienie komercyjną żywą szczepionką lub zakażenie wirusem zjadliwym).
Skojarzone zamknięcie stada i jego ekspozycja na żywy wirus jest często określana jako “zasiedl-zamknij-immunizuj” (load-close-expose - LCE): zasiedlenie stada dodatkowymi loszkami ⇒ ekspozycja wszystkich loszek i loch na kontakt z PRRSV ⇒ wprowadzenie naiwnych loszek kiedy stado zaczyna produkować prosięta wolne od PRRSV w dniu odsadzenia.
Celem badań było porównanie skuteczności LCE w zwalczaniu ostrego PRRS w stadzie podstawowym przy użyciu szczepionki żywej atenuowanej (MLV) i ekspozycji na zjadliwy wirus (Live virus inoclation – LVI = iniekcje surowicy wiremicznych świń).
Opis doświadczenia
Badania przeprowadzono w 61 fermach loch niedawno zakażonych PRRSV (w ciągu 60 dni od wykrycia wirusa), gdzie zastosowano LCE jako metodę mającą na celu produkcję wolnych od wirusa odsadzanych prosiąt.
Dla oceny skuteczności postępowania analizowano: czas do uzyskania stabilności (time to stability – TTS = liczba tygodni do uzyskania czterech kolejnych ujemnych wyników PCR w comiesięcznym badaniu 30 odsadzanych prosiąt); czas powrotu wskaźników produkcji do normy sprzed wybuchu PRRS (time to baseline production – TTBP = czas do uzyskania tygodniowej liczby odsadzanych prosiąt z okresu 21 tygodni sprzed wybuchu PRRS); łączne straty (sumaryczna liczba świń nie odsadzonych po wprowadzeniu programu zwalczania, do czasu uzyskania TTBP).
W badaniach porównano TTS, TTBP i łączne straty w stadach stosujących LCE z MLV (n=20) i w stadach stosujących LCE z LVI (n=41). W celu zbadania czynników ryzyka analizie poddano również dane demograficzne i historię zakażenia PRRSV. Porównując wyniki między fermami zastosowano analizę przeżycia i modele regresji.
Wyniki i dyskusja
Stwierdzono, że w 77% ferm osiągnięto stabilizację stada do końca prowadzenia obserwacji. Średnio TTS wyniósł 26,6 tygodnia, wahając się między 12 a 42 tygodniami. TTS był istotnie krótszy w wyniku stosowania LVI (25 tygodniu w przypadku ferm stosujących LVI, 32 tygodnie w przypadku ferm stosujących MLV), w fermach, w których w poprzednich 3 latach PRRS, lub jeśli fermy należały do określonego systemu produkcyjnego. Z drugiej strony wpływ na produkcję był dużo mniejszy w fermach stosujących MLV jako element LCE. Fermy stosujące MLV osiągnęły TTBP 7 tygodni szybciej i straciły 1300 mniej prosiąt niż fermy stosujące LVI. Analiza ekonomiczna wykazała, że bardziej opłacalne było stosowanie MLV niż LVI do stabilizacji stad.
Wyniki badań wskazują, że jeśli jedynym celem postępowania jest krótki TTS, stosowanie LVI jako elementu programu LCE jest korzystniejsze ekonomicznie niż stosowanie MLV. Może być to istotne w przypadku ferm genetycznych. Jeśli jednak celem postępowania jest wzrost produkcyjności stada, strategii LCE+MLV była korzystniejsza i skutkowała niższymi stratami. W obu grupach stwierdzono stada, w których TTS był szczególnie krótki, co świadczy o tym, że szybką stabilizację można osiągnąć obydwoma metodami. Dla wyjaśnienia podłoża szybkiej stabilizacji niektórych stad konieczne są dalsze badania terenowe. Innym wskaźnikiem, który jest wykorzystywany przez lekarzy przy wyborze strategii zwalczania PRRS jest współczynnik sukcesu, czyli osiągnięcia zamierzonego celu (TTS lub TTBP). W przedstawionych badaniach nie wykazano istotnej różnicy między dwoma grupami w odniesieniu do TTS czy TTBP.
Kolejnym ważnym elementem stwierdzonym w badaniach była niejednorodność w wykrywaniu PRRSV w PCR w kolejnych miesiącach. W 40% ferm stwierdzono przynajmniej jeden miesiąc niewykrycia wirusa, po którym znowu wykrywano PRRSV. Potwierdza to, że monitoring PRRS powinien być kontynuowany ponieważ wirus może być obecny w stadzie na bardzo niskim poziomie przez kilka miesięcy zanim dojdzie do jego eliminacji z populacji. Obecnie prowadzone są badania terenowe nad skutecznością różnych metod wykrywania PRRSV w sytuacji niemal zerowej prewalencji w stadzie. Wyniki będą zaprezentowane na portalu 3trzy3.pl.
Artykuł opracowano na podstawie publikacji autorstwa Daniel Linhares, Jean Paul Cano, Montserrat Torremorell and Bob Morrison, w czasopiśmie Preventive Veterinary Medicine z 2014 roku