Informacje ogólne na temat fermy
Przypadek dotyczy komercyjnej fermy loch o obsadzie 350 sztuk, zlokalizowanej w Irlandii Północnej.
W obiekcie hodowane są loszki. Knury są wykorzystywane do stymulacji rui. Loszki i lochy są zapładniane poprzez sztuczną inseminację z jednego źródła.
Gospodarstwo kupuje paszę typu prestarter i starter (od 10 do 20 kg masy ciała). Jednak wszystkie inne dawki paszowe są mieszane w gospodarstwie.
Historia przypadku
Ubojnia skontaktowała się z hodowcą z powodu podejrzeń dotyczących dobrostanu zwierząt w związku z dużą liczbą zagojonych złamanych żeber podczas kontroli tusz.
Hodowca skontaktował się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania drugiej opinii, w wyniku skargi rzeźni.
Przedsięwzięte środki
Badanie kliniczne
Wizyta w rzeźni została przeprowadzona we wrześniu 2023 r. przez lekarza weterynarii, który miał gospodarstwo pod opieką. Wyniki oceny inspekcji w rzeźni podsumowano w tabeli 1.
Tabela 1. Wyniki badania w rzeźni.
Liczba ubitych zwierząt | 103 |
---|---|
Liczba zbadanych zwierząt | 92 |
Średnia punktacja dla enzootycznego zapalenia płuc | 1.3 |
% płuc bez zmian typowych dla enzootycznego zapalenia płuc | 90.2 |
% zapalenie opłucnej | 14.1 |
Średnia punktacja dla zapalenia opłucnej | 0.4 |
% martwiczego zapalenia płuc | 4.3 |
% ropni w płucach | 4.3 |
% zapalenia osierdzia | 5.4 |
% plam mlecznych | 6.5 |
% świerzbu | 9.8 |
% gryzienia ogona | 0 |
% złamanych żeber | 83.7 |
Odnotowano 77 tusz z kostnymi egzostozami w środkowej części żeber (ryc. 1 i 2). Liczba ta stanowiła 83,7% tusz skontrolowanych podczas wizyty w rzeźni.
Zwierzęta zostały zbadane klinicznie na farmie. Nie stwierdzono kulawizn ani innych widocznych nieprawidłowości.
Gęstość obsady w jednostce mieściła się w normalnych parametrach sugerowanych przez Kodeks Praktyk wydany na mocy Ustawy o dobrostanie zwierząt (Irlandia Północna) z 2011 roku.
Śmiertelność od odsadzenia do uboju wyniosła 5,2%. Główną przyczyną śmiertelności były zaburzenia jelitowe po odsadzeniu.
W gospodarstwie przeprowadzono sekcję zwłok padłej świni. W żebrach stwierdzono egzostozy kości (ryc. 3).
Badanie laboratoryjne
Przeprowadzono badania biochemiczne krwi trzech 22-tygodniowych świń. Wyniki podsumowano w tabeli 2.
Tabela 2. Wyniki badań biochemicznych krwi. (Liczby poza normalnym zakresem wartości są pogrubione).
Wapń (mM) | Magnez (mM) | Fosfor (mM) |
Fosfokinaza kreatynowa (U/l) |
Peroksydaza glutationowa (U/g Hb) |
Witamina E (uM) | |
---|---|---|---|---|---|---|
Świnia 1 | 1.95 | 1.05 | 3.42 | 4956 | 288 | 9.1 |
Świnia 2 | 1.88 | 1.14 | 2.74 | 2828 | 283 | 9.8 |
Świnia 3 | 1.90 | 1.21 | 2.58 | 4579 | 337 | 4.8 |
Limit dolny Limit górny |
1.9 2.9 |
0.5 1.2 |
1.6 3.4 |
0 5000 |
> 2.3 |
Tkanka kostna (kręgi i kości żeber) została pobrana z tusz czterech ubitych zwierząt ze zrostami kostnymi i przeanalizowana pod kątem zawartości minerałów. Wyniki podsumowano w tabeli 3.
Tabela 3. Wyniki badań biochemicznych tkanki kostnej (kręgi i żebra). (Pogrubioną czcionką zaznaczono wartości poza normalnym zakresem).
Wapń (%) | Magnez (%) | Fosfor (%) | Popiół (%) | |
---|---|---|---|---|
Świnia 1 | 22.2 | 0.58 | 18.6 | 23.9 |
Świnia 2 | 28.5 | 0.58 | 19.1 | 18.6 |
Świnia 3 | 27.0 | 0.61 | 19.2 | 24.1 |
Świnia 4 | 32.5 | 0.83 | 18.6 | 27.0 |
Wartości prawidłowe | 37 - 40 | >0.5 | 17 - 19 | >50 |
Badania wartości odżywczych
Na podstawie egzostoz kostnych stwierdzonych na żebrach podczas badania poubojowego w gospodarstwie i w rzeźni oraz wyników biochemicznych z tabel 2 i 3, zbadano pasze.
Ze względu na problemy finansowe, hodowca przez sześć miesięcy nie stosował w dawce pokarmowej zalecanego premiksu mineralnego.
Diagnostyka różnicowa
Na podstawie wszystkich badań wykluczono przyczyny infekcyjne.
Inne możliwe przyczyny egzostoz kostnych, które były początkowo rozważane to:
- Nadmierna obsada zwierząt: Gęstość obsady na fermie spełniała wymagania.
- Nieostrożne obchodzenie się ze świniami na fermie: Świnie nie były traktowane brutalnie na fermie. Było zbyt wiele świń z uszkodzeniami kości, bez siniaków wskazujących na uraz.
- Nieostrożny transport: Zmiany miały charakter przewlekły. Nie stwierdzono żadnych niedawnych złamań kości.
- Niedobory żywieniowe.
Na podstawie badań postawiono diagnozę niedoboru żywieniowego bilansu wapnia i fosforu skutkującego słabą mineralizacją kości, prowadzącą do krzywicy i osteodystrofii włóknistej u rosnących świń.
Podjęte działania
Do mieszanki paszowej dodano mieszankę mineralną przynosząc natychmiastowy efekt.
Skutki podjętych działań
Raporty zakładowe wskazywały na redukcję zrostów kostnych u świń poddanych ubojowi sześć tygodni po zmianie składu diety. Nie wykryto więcej egzostoz kostnych u świń poddanych ubojowi podczas kolejnej inspekcji w rzeźni trzy miesiące później.
Dyskusja
Dzięki nowoczesnym formułom żywieniowym niedobory kliniczne wynikające z wadliwej diety zdarzają się niezwykle rzadko. Problemy mogą wystąpić z powodu wadliwego przechowywania, nieprawidłowego stosowania paszy lub interakcji, które zmniejszają dostępność składników odżywczych dla świni.
Wapń odgrywa wiele różnych funkcji w organizmie, w tym między innymi ma wpływ na krzepnięcie krwi, aktywność mięśni i układu nerwowego, produkcję hormonów, produkcję mleka, wzrost i rozwój kości. Jednak jego główną rolą wraz z fosforem jest tworzenie kości. Wapń tworzy około 38% struktury kości, a fosfor kolejne 20% (Muirhead et al., 1997).
Według Banksa (1981) i Burkitta i in. (1993) kość jest wyspecjalizowaną tkanką łączną składającą się w 65 - 70% z soli nieorganicznych (głównie kryształów hydroksyapatytu - Ca10(PO4)6(OH)2 - i innych pierwiastków w mniejszych ilościach, takich jak kationy - Mg, Mn, Na,.... - i aniony - mleczan, cytrynian, węglan, Cl, F -) i 30-35% macierzy organicznej, osteoidu (± 90% kolagenu typu I, a reszta to proteoglikany - siarczan chondroityny i kwas hialuronowy - oraz białka niekolagenowe - osteokalcyna, osteonektyna, sialoproteiny i inne białka).
Zaobserwowanie wielu tusz z kostnymi egzostozami w żebrach skłoniło do przeprowadzenia badań biochemicznych i żywieniowych. Okazało się, że zaburzenia metaboliczne związane z dietą mogły przyczynić się do problemów występujących na tej fermie, powodując zmniejszoną mineralizację kości.
Krzywica jest zaburzeniem mineralizacji kości i chrząstki płytki wzrostowej (przynasady kości długich) u młodych, rosnących świń. Zwykle mija od 6 do 8 tygodni, zanim objawy stają się widoczne, do tego czasu choroba postępuje i staje się nieodwracalna (Muirhead i in., 1997). Najczęstszymi przyczynami są niedobory fosforu lub witaminy D w diecie. Niedobory wapnia mogą również powodować krzywicę i chociaż rzadko występuje ona samoistnie, mówi się, że źle zbilansowana dieta uboga w wapń może powodować tę chorobę. Podobnie jak w przypadku większości diet powodujących osteodystrofie, przyczyną jest najprawdopodobniej nieprawidłowy stosunek wapnia do fosforu (Grünberg, 2022).
Świnie są wrażliwe na wystąpienie krzywicy ze względu na szybkie tempo wzrostu i ograniczoną ekspozycję na światło słoneczne w nowoczesnych pomieszczeniach zamkniętych (Dittmer, 2011). Świnie mają również tendencję do rozwoju osteodystrofii włóknistej w obliczu zaburzeń metabolicznych, które mogą występować jednocześnie z krzywicą jako reakcja wtórna (Thompson i in., 1989 & Thompson, 2007).
Zakresy referencyjne dla analizy popiołu kostnego opisują 37 do 39,5% jako normalną wartość procentową dla wapnia (popiołu kostnego) i 19,6 do 20,6% jako normalną wartość procentową dla fosforu (popiołu kostnego). Stosunek Ca:P w analizowanych kościach był zaburzony. Co więcej, ogólny procent popiołu kostnego wynosił poniżej 50%. Ta zmniejszona mineralizacja kości może być odpowiedzialna za egzostozy kostne obserwowane w żebrach. Badania składu mineralnego kości w przypadkach opisanych przez Done et al. (1988) wykazały niższe niż normalne poziomy wapnia i fosforu. Magnez i wapń we krwi mieściły się w granicach referencyjnych.
Dodanie odpowiednio sformułowanej saszetki mineralnej do mieszanek przygotowywanych w gospodarstwie przyniosło efekt w postaci wyeliminowania tego problemu.