0
Przechowywanie gnojowicy i wynikające z tego emisje gazów są rosnącym problemem w branży trzody chlewnej i były przedmiotem ostatnich zmian w ramach prawnych dotyczących hodowli trzody chlewnej. Strategie żywieniowe są sposobem na złagodzenie tego problemu do pewnego stopnia, ponieważ wykazano, że rodzaj składników odżywczych dostarczanych w diecie i sposób, w jaki te składniki odżywcze są wykorzystywane przez zwierzęta, mogą modyfikować skład gnojowicy, a tym samym mogą również modyfikować związane z nią emisje gazów.
Najważniejszymi gazami generowanymi z gnojowicy są amoniak i metan. Emisje amoniaku powstają w wyniku konwersji wydalanego azotu do amoniaku, a emisje metanu powstają w wyniku degradacji materii organicznej w gnojowicy do dwutlenku węgla i metanu (rysunki 1 i 2).
Nasza grupa badawcza przeprowadziła kilka badań oceny wartości odżywczej włóknistych produktów ubocznych, które są szeroko dostępne w regionie Morza Śródziemnego, gdzie ich wykorzystanie przez zwierzęta zostało powiązane z wpływem na gnojowicę i emisję gazów.
Niniejszy artykuł przedstawia główne ustalenia dotyczące włączenia młóta browarnianego (BSG) do diety na skład gnojowicy i emisję gazów pochodnych. BSG, główny produkt uboczny wytwarzany przez przemysł piwowarski, jest potencjalnym źródłem białka (24-27% CP) dla zwierząt gospodarskich. Jednak w celu wykorzystania go w żywieniu trzody chlewnej należy zmniejszyć zawartość wilgoci, aby wydłużyć okres przydatności do spożycia, ułatwić transport i umożliwić włączenie go do pasz. W tym badaniu pracowaliśmy z dwoma rodzajami BSG, które zostały odwodnione w sposób zrównoważony, przy użyciu energii z:
- Kotła na biomasę (biomass BSG)
- Energii słonecznej (solar BSG)
Badania eksperymentalne przeprowadzono w gospodarstwach doświadczalnych CITA-IVIA (Segorbe, Castellón, Hiszpania). Opracowano pięć diet eksperymentalnych: dietę podstawową i cztery diety, w których frakcję energetyczną diety podstawowej zastąpiono odpowiednio 150 lub 300 g/kg każdego rodzaju BSG, które podawano trzydziestu świniom o masie 59,9±3,66 kg (6 zwierząt na dietę).
Okres eksperymentalny składał się z 14-dniowego okresu adaptacji diety i 7-dniowego okresu całkowitej zbiórki kału i moczu. Począwszy od 9 dnia aklimatyzacji, zwierzęta były trzymane w kojcach metabolicznych (zdjęcie 1). Odchody zebrane w ciągu pierwszych czterech dni oraz BSG i pasza zostały przeanalizowane w celu obliczenia wartości odżywczej BSG, podczas gdy odchody zebrane w ciągu ostatnich trzech dni zostały wykorzystane do uzyskania sztucznych zawiesin. Z gnojowicy pobrano próbki do analizy składu chemicznego, a inną próbkę wykorzystano do testów in vitro, które przeprowadzono w celu określenia potencjalnej emisji amoniaku (zdjęcie 2) i metanu.
Diety eksperymentalne z BSG wykazywały wyższą zawartość włókna, przy czym szczególnie istotna była zawartość ligniny, oraz wyższą zawartość białka i energii surowej niż dieta podstawowa (Tabela 1).
Tabela 1. Skład diet eksperymentalnych (g/kg DM)
| Dieta bazowa | Biomass BSG | Solar BSG | |||
|---|---|---|---|---|---|
| 150 | 300 | 150 | 300 | ||
| Białko surowe | 182 | 189 | 206 | 191 | 198 |
| NDF 1 | 86.8 | 147 | 211 | 155 | 220 |
| ADF2 | 27.9 | 50.7 | 72.9 | 52.8 | 76.8 |
| Lignin | 2.14 | 6.08 | 15.3 | 6.73 | 13.7 |
| Całkowity błonnik pokarmowy | 118 | 200 | 255 | 194 | 252 |
| Energia surowa (MJ) | 17.9 | 18.5 | 19.1 | 18.4 | 18.7 |
1NDF: Neutralne włókno detergentowe ze stabilną termicznie amylazą i bez pozostałości popiołu
2ADF: Włókno z detergentem kwasowym bez pozostałości popiołu
Zasadniczo nie zaobserwowano żadnych różnic między dwoma rodzajami BSG w odniesieniu do charakterystyki gnojowicy lub emisji, dlatego wyniki dla BSG są przedstawione jako pojedyncza metoda.
Nie stwierdzono znaczących różnic w ilości wydalanej gnojowicy między grupami żywieniowymi (Tabela 2). Stężenie azotu w gnojowicy i pH, które są dwoma głównymi czynnikami wpływającymi na emisję amoniaku, były podobne we wszystkich dietach (Tabela 2). Jednak emisja amoniaku z gnojowicy zmniejszyła się wraz z włączeniem BSG (Tabela 2). Inne badania, w których włókniste produkty uboczne były stosowane w paszach wskazują, że zwiększona ilość błonnika w dietach może złagodzić emisję amoniaku z gnojowicy ze względu na zmiany w aktywności mikroorganizmów jelitowych w przypadku rozpuszczalnego błonnika, a w przypadku nierozpuszczalnego błonnika ze względu na zmniejszenie strawności składników odżywczych, takich jak białko, które zwiększają wydalanie azotu z kałem, zmniejszając azot w moczu i spowalniając szlak powstawania amoniaku. Ta ostatnia hipoteza może być ważna w badaniu z BSG, ponieważ jego błonnik jest w większości nierozpuszczalny, a jego włączenie znacznie zmniejszyło stosunek azotu w moczu do kału (Tabela 3).
Tabela 2. Wydalanie, skład syntetycznej gnojowicy i emisje.
| Dieta bazowa | 15% BSG |
30% BSG |
SEM1 | Wartość P2 | |
|---|---|---|---|---|---|
| Wydalona gnojowica (kg/d) | 2.38 | 2.33 | 2.58 | 0.202 | 0.540 |
| Materia organiczna (g/kg DM) | 735c | 816b | 854a | 3.55 | <0.001 |
| Całkowity azot amonowy (g/L) | 4.60 | 4.84 | 4.98 | 0.450 | 0.799 |
| Całkowity azot Kjeldahla (g/L) | 9.45 | 10.6 | 10.3 | 0.570 | 0.277 |
| pH | 8.56 | 8.11 | 8.18 | 0.201 | 0.200 |
| g NH3 / kg gnojowicy | 2.43a | 1.96b | 1.62c | 0.102 | <0.001 |
| ml CH4 / g materię organiczną | 223 | 232 | 248 | 8.74 | 0.089 |
1Błąd standardowy średniej
2Istotność pomiędzy grupami
a,b,cRóżne litery w tym samym wierszu oznaczają, że różnią się one statystycznie (p<0.05).
Tabela 3. Wpływ rodzaju i poziomu BSG na bilans azotowy (g/d).
| Dieta bazowa | 15% BSG |
30% BSG |
SEM1 | Wartość P2 | |
|---|---|---|---|---|---|
| N spożyty | 52.7b | 56.8b | 65.5a | 2.07 | <0.001 |
| N wydalony z kałem | 6.69c | 10.2b | 12.8a | 0.633 | <0.001 |
| N wydalony z moczem | 0.518 | 0.532 | 0.627 | 0.047 | 0.111 |
| N zatrzymany | 45.1b | 46.3b | 51.4a | 1.74 | 0.01 |
| N mocz : N kał | 0.134a | 0.070b | 0.068b | 0.009 | <0.001 |
1Błąd standardowy średniej
2Istotność pomiędzy grupami
a,b,c Różne litery w tym samym wierszu oznaczają, że różnią się one statystycznie (p<0.05).
Chociaż włączenie BSG do paszy spowodowało wzrost stężenia materii organicznej w gnojowicy, co może prowadzić do wyższej aktywności bakterii metanogennych, nie stwierdzono znaczących różnic w potencjalnej emisji metanu. Wyniki te mogą wynikać z większej ilości nierozpuszczalnego błonnika obecnego w dietach BSG w porównaniu z dietą podstawową, co według niektórych badań może spowolnić aktywność bakterii metanogennych, a tym samym do pewnego stopnia spowolnić produkcję metanu.
Podsumowując, włączenie BSG, który został wysuszony przy użyciu technologii przyjaznych dla środowiska, do paszy dla świń może mieć dodatkowy wpływ na zrównoważony charakter paszy pod względem ekonomicznym i środowiskowym, ze względu na jego wykorzystanie w obiegu zamkniętym, lokalną dostępność i potencjalny wpływ na zmniejszenie emisji amoniaku z gnojowicy. Ważne jest, aby znać maksymalny poziom włączenia do paszy, który pozwoliłby na wykorzystanie tego produktu ubocznego bez negatywnych konsekwencji dla produkcji i zdrowia zwierząt.
