Strategie redukcji antybiotyków w fermach trzody chlewnej: czy widzimy korelację ze zwiększoną śmiertelnością w odchowalniach?

Jak opisaliśmy w poprzednich artykułach z tej serii, przeprowadziliśmy wywiady z lekarzami weterynarii z USA, Włoch, Danii i Hiszpanii i podkreśliliśmy różnice w strategiach redukcji antybiotyków stosowanych w fermach, które nadzorują. W tym artykule chcieliśmy poznać ich opinie na temat związku, jaki niektórzy eksperci z branży stwierdzili między zmniejszeniem stosowania antybiotyków a wzrostem śmiertelności po odsadzeniu. Odwołaliśmy się do konkretnego przykładu danych zarejestrowanych w Hiszpanii, przeanalizowanych przez grupę konsultingową SIP, które ujawniły znaczący 1,7% wzrost śmiertelności w odchowalniach - z 8,7% w 2018 r. do 10,3% w 2019 r. Czy nasi lekarze weterynarii zaobserwowali ten wzrost śmiertelności? Jakie były według nich przyczyny? W tym artykule podsumujemy ich opinie na ten temat i omówimy niektóre z potencjalnych czynników, które mogły mieć wpływ na ten trend.

Scollo (Suivet Veterinary Practice, Włochy) i Sanz (UVESA, Hiszpania) zgadzają się, że w ostatnich latach w ich regionach obserwowano zwiększoną śmiertelność wśród odchowalni. Sanz podkreślił, że chociaż Hiszpania doświadczyła 2% wzrostu od 2018 r., niczego by nie zmienił, ponieważ wysiłki hiszpańskiego przemysłu sprawiły, że sytuacja nie była znacznie gorsza i pozwoliła im dotrzeć tam, gdzie są dzisiaj. Mówi, że „w Hiszpanii branża spodziewała się katastrofy ze względu na śmiertelność w odchowalniach; była mowa aż o 10%, ale tak się nie stało ”. Opierając się na swoim doświadczeniu, zauważa, że teraz, bardziej niż kiedykolwiek, producenci muszą być bardzo czujni, aby zapobiegać problemom zdrowotnym. Muszą być bardzo spostrzegawczy i reagować szybciej, ponieważ konsekwencje mogą być poważniejsze w przypadku wysapienia choroby. Uważa, że ta sytuacja będzie dla nas korzystna i na dłuższą metę uczyni sektor jeszcze bardziej profesjonalnym.

Agerley (Porcus Veterinary Services, Dania) wyjaśnił, że ich klienci początkowo doświadczyli wzrostu śmiertelności w okresie odsadzeniowym po tym, jak dziesięć lat temu zaczęli wdrażać programy redukcji. Obecnie są na poziomie 3-3,5%. W tamtym czasie, dziesięć lat temu, zauważył, że ich adaptacja do zmiany była łatwiejsza, ponieważ stosowali niższy poziom antybiotyków niż w innych krajach, kiedy zaczynali. Uważa on, że w obecnych czasach inne kraje muszą ograniczyć stosowanie wyższych ilości antybiotyków w krótszym czasie, a to może powodować bardziej dramatyczne skutki.

Cano (Pipestone System, USA) podał, że w USA śmiertelność u prosiąt odsadzonych i warchlaków (w wieku od 3 do 10 tygodni) wzrosła średnio o 1%, z 5 do 6% w ciągu ostatnich trzech lat. Jednak obserwuje się znaczną zmienność wokół tego parametru w zależności od przepływu zwierząt na fermie, opiekunów, systemu produkcji, statusu zakażenia PRRS i pory roku (najwyższa śmiertelność wiosną). Przyczyną tego wzrostu śmiertelności w odchowalniach może być zmniejszenie stosowania antybiotyków po wdrożeniuweterynaryjnej dyrektywy paszowej (VFD) w 2015 r. oraz ewolucja niektórych systemów produkcyjnych w kierunku odpowiedzialnych programów stosowania antybiotyków. Ale dodatkowo należy wziąć pod uwagę, że przemysł trzody chlewnej w USA rozrósł się ogromnie między 2016 a 2019 r., nie tylko przez większą liczbę odsadzonych świń od loch z młodych stad, które wymagały pozyskiwania loszek z różnych źródeł ; ale także wyższa produkcyjność, która prawdopodobnie generowała problemy związane z przepływem świń i gęstością obsady.

Na nasze pytanie dotyczące czynników powodujących ten pozytywny wzrost śmiertelności były różne opinie. Opierając się na swoim doświadczeniu, Scollo uważa, że ten wzrost odzwierciedla wzrost zachorowalności na PRRS i nasilenie PRRS, jakie miały miejsce na fermach loch w ciągu ostatnich kilku lat. Niestabilność na fermach loch wywołana PRRSV spowodowała wzrost liczby prosiąt z obniżoną odpornością w momencie odsadzenia. Ta kwestia, wraz z udoskonaleniem genetycznym loch, skutkującą wyższą liczbą urodzonych żywych prosiąt na lochę w ciągu roku, były według Scollo głównymi czynnikami prowadzącymi do wyższej śmiertelności w odchowalniach.

Agerley ma jasną opinię na temat głównej przyczyny tego wzrostu śmiertelności w Danii: biegunka po odsadzeniu spowodowana nieprawidłowymi wysokimi poziomami białka i soi, które były stosowane w diecie świń po odsadzeniu. Jak wcześniej opisał Agerley, stare receptury pasz powodowały biegunkę po odsadzeniu wywołaną przez bakterie (np. Escherichia coli), które wykorzystywały ten dodatkowy substrat białkowy w jelicie do replikacji. Ten problem wpłynął na poziom chorób prosiąt i zmniejszył się z czasem wydajność wzrostu.

Sanz zgadza się z Agerleyem, ponieważ uważają, że głównymi czynnikami powodującymi wzrost śmiertelności była poodsadzeniowa biegunka, która może być wywołana przez E. coli. Jednak wskazuje on również na Streptococcus suis jako ważną przyczynę tego wzrostu (zdjęcie 2). Jako grupa, UVESA podkreśla, że ​​byli w stanie kontrolować biegunkę, która pierwotnie uważana była za większy problem, dzięki odpowiedniemu odżywianiu, zarządzaniu i ulepszeniom w ich obiektach, a ich pozostałe wyzwanie jest głównie związane z problemami ze Streptococcus suis i pokrewnymi sprawami.

Cano uważa, że potencjalne przyczyny wzrostu śmiertelności w odchowalniach w USA mogą być inne niż te sugerowane przez europejskich praktyków. PRRS nadal stanowi wyzwanie, bez większych zmian w częstości występowania i ciężkości przebiegu. Te systemy, które były w stanie wyeliminować wirusa ze stad hodowlanych i utrzymywać się jako negatywne, odnotowały znaczną poprawę. W jego opinii pojawienie się nowych izolatów wirusa grypy typu A i potencjalne rozprzestrzenienie się PCV2d mogło mieć większy wpływ na stan zdrowia po odsadzeniu. Jeśli chodzi o bakterie, rozpowszechnianie szczepów Streptococcus suis pochodzenia europejskiego i wysoce patogennych szczepów Glaesserella parasuis było wielokrotnie uznawane za przyczynę śmiertelności w dotkniętych nią odchowalniach.