Komentowany artykuł
Timing and temperature thresholds of heat stress effects on fertility performance of different parity sows in Spanish herds. Iida, R., Piñeiro, C. and Y. Koketsu. Journal of Animal Science, 2021, Vol. 99, No. 7, 1–11
Przeczytaj podsumowanie artykułu
Komentarz naukowy, autorstwa Josepa Gasy
Chociaż wydajność reprodukcyjna loch uległa znacznej poprawie w ostatnich dziesięcioleciach, stres cieplny nadal powoduje problemy, zwłaszcza w szerokościach geograficznych z gorącym latem. Jest to badanie obserwacyjne, którego celem jest ocena krytycznego okresu, w którym stres cieplny wpływa na odstęp między odsadzeniem a pierwszym kryciem i wskaźnik oproszeń, a także ilościowe określenie jego wpływu na produkcję. Wykorzystano wyniki ze 142 hiszpańskich gospodarstw w 2017 r., reprezentujących ponad 1,7 mln kryć i około 1,4 mln odsadzeń od lochy. Lochy podzielono na dwie grupy (środowisko umiarkowane vs stres cieplny) w zależności od maksymalnej temperatury otoczenia w tygodniu poprzedzającym odsadzenie lub w tygodniu inseminacji (<27º i >27ºC).
Ogólnie rzecz biorąc, lochy odsadzone między lipcem a wrześniem miały o 0,10 do 1,53 dnia dłuższy odstęp między odsadzeniem a pierwszym kryciem (p<0,01) i wskaźnik oproszeń o 1,2 do 5,5% niższy (p<0,02) niż lochy odsadzone w kwietniu lub listopadzie. Najbardziej krytycznymi tygodniami dla wpływu stresu cieplnego były okresy między 1 a 3 tygodniem przed odsadzeniem w przypadku odstępu między odsadzeniami a pierwszym kryciem, oraz drugi lub trzeci tydzień po porodzie w przypadku wskaźnika oproszeń. Temperatura progowa, powyżej której może wystąpić wpływ na odstęp między odsadzeniem a pierwszym kryciem wynosi 17°C i 25°C odpowiednio dla loszek i loch wieloródek, a zgodnie z zastosowanym modelem, temperatura o 10°C wyższa od progu przewiduje zwiększenie odstępu między odsadzeniem a pierwszym kryciem odpowiednio o 0,65 i 0,34 dnia (p<0,01). W przypadku wskaźnika oproszeń, wpływ na niego zaczyna się od 20, 21, 24 i 25ºC, odpowiednio dla loch o danej liczbie przebytych porodów: 0, 1, 2-5 i 6+, a przewidywany efekt wzrostu temperatury o 10ºC powyżej progu odzwierciedlałby się w spadku wskaźnika oproszeń o odpowiednio 3,0, 4,4, 2,8 i 1,9% (p<0,01). Dłuższe laktacje wiążą się z krótszymi odstępami między odsadzeniami a pierwszym kryciem, natomiast odstępy między odsadzeniami 4-5 dni, dłuższe laktacje lub młodszy wiek pierwszej inseminacji wiążą się z wyższymi wskaźnikami oproszeń.
W praktyce wyniki te wskazują, że stres cieplny wpływa na wskaźnik oproszeń bardziej niż odstęp między odsadzeniami i bardziej u loszek niż u loch. Maksymalne temperatury pomiędzy 30 a 35ºC w drugim i trzecim tygodniu po inseminacji obniżają wskaźniki oproszeń o około 4% u młodych loch i 2% u dorosłych loch. W warunkach panujących w Hiszpanii i po przeprowadzeniu ekonomicznej analizy wykonalności, wskazane byłoby klimatyzowanie pomieszczeń hodowlanych w celu optymalizacji wskaźnika oproszeń.
Komentarz z poziomu fermy, autorstwa Josepa Casanovasa
Intensywna produkcja trzody chlewnej jest możliwa między innymi dzięki zdolności lochy do wchodzenia w stan rui po odsadzeniu.
Produkcja mleka blokuje jajnik; im więcej mleka wyprodukowano, tym większa blokada; im większa blokada, tym lepsza owulacja przy odsadzeniu. Sekretem dobrej owulacji jest dobra laktacja.
Dobra owulacja zagwarantuje również dobrą dostępność ciałka żółtego, odpowiedzialnego za utrzymanie ciąży.
Dobra owulacja będzie oznaczała dobrą płodność przy porodzie. Im więcej prosiąt ssie, tym więcej mleka produkuje locha. To generuje cykl pozytywny, który ma tendencję do zwiększania liczby prosiąt urodzonych w każdym cyklu, aż do osiągnięcia granicy możliwości genetycznych lochy.
Tak jest w Hiszpanii aż do nadejścia lata; przy upałach produkcja mleka jest bardzo trudna.
Produkcja mleka przez lochę jest procesem egzotermicznym; jest to proces, który generuje ciepło. Z tego powodu, gdy locha jest przegrzana, przestaje produkować mleko, aby nie wytwarzać jeszcze więcej ciepła. Bez mleka owulacja się nie udaje, a w związku z tym jest mniej ciałek żółtych i gorsze wyniki produkcyjne.
Jednym z poważnych problemów w krajach, w których występują wyraźne wahania sezonowe, jak to ma miejsce w Hiszpanii, jest to, że optymiści cieszą się gorącym latem i mroźną zimą. Jest to jednak prawdziwy problem, jeśli chodzi o zaprojektowanie dobrych instalacji dla loch hodowlanych, aby zapewnić im komfort przez cały rok.
Streszczenie komentowanego artykułuTiming and temperature thresholds of heat stress effects on fertility performance of different parity sows in Spanish herds. Iida, R., Piñeiro, C. and Y. Koketsu. Journal of Animal Science, 2021, Vol. 99, No. 7, 1–11 Metody: Wysoka temperatura jest czynnikiem środowiskowym, który upośledza płodność loch. W tym badaniu zidentyfikowaliśmy krytyczne tygodnie dla wpływu stresu cieplnego na aspekty wydajności płodności, a mianowicie odstęp między odsadzeniem a pierwszą inseminacją (WSI) i wskaźnik oproszeń (FR). Zbadaliśmy również temperaturę progową, powyżej której następuje pogorszenie wyników płodności oraz czy istnieją różnice między liczbą przebytych porodów w odniesieniu do skutków stresu cieplnego lub wartości progowych. Dane dotyczące wydajności loch w 142 stadach z lat 2011-2016 zostały dopasowane do odpowiednich uśrednionych tygodniowo maksymalnych temperatur dziennych (Tmax) ze stacji meteorologicznych znajdujących się w pobliżu stad. Dwa rodzaje współczynników (tj. współczynnik dla WSI i iloraz szans dla FR) zostały wykorzystane do zidentyfikowania krytycznych tygodni dla stresu cieplnego poprzez porównanie odpowiednich miar dla dwóch grup loch w oparciu o Tmax w różnych tygodniach okołoodsadzeniowych lub wydarzeń związanych z kryciem. Współczynniki dla WSI zostały obliczone pomiędzy grupami loch narażonych na Tmax ≥ 27 °C lub <27 °C w każdym tygodniu przed odsadzeniem, przy czym wartość graniczna Tmax została ustalona na podstawie ostatniego badania przeglądowego. Podobnie, współczynniki szans dla FR dla dwóch grup obliczono w tygodniach okołoodsadzeniowych. Tygodnie z największymi różnicami w miarach płodności między dwiema grupami Tmax (tj. najwyższy współczynnik dla WSI i najniższy iloraz szans dla FR) zostały uznane za tygodnie krytyczne dla stresu cieplnego. Skonstruowano również modele cząstkowe z różnymi punktami zwrotnymi, aby zidentyfikować progowe Tmax w krytycznym tygodniu. Punkt zwrotny w najlepiej dopasowanym modelu został uznany za progowy Tmax. Wyniki: Najwyższe wskaźniki dla WSI uzyskano na 1 do 3 tyg. przed odsadzeniem w grupach loch o liczbie przebytych porodów: 1 i 2 lub wyższym. Próg Tmax prowadzący do wydłużenia WSI wynosił 17 °C dla loch o 1 przebytym porodzie i 25 °C dla loch o 2 lub więcej. Zwiększenie Tmax o 10 °C powyżej tych progów zwiększyło WSI odpowiednio o 0,65 i 0,33 do 0,35 d (P < 0,01). W przypadku FR najniższe ilorazy szans uzyskano na 2 do 3 tyg. przed porodem w grupach loch o liczbie przebytych porodów: 0, 1 oraz 2 lub więcej. Progowa wartość Tmax prowadząca do zmniejszenia FR wynosiła 20, 21 i 24-25 °C odpowiednio dla grup loch o liczbie przebytych porodów: 0, 1 i 2 lub więcej. Zwiększenie Tmax o 10 °C powyżej tych progów powodowało zmniejszenie FR odpowiednio o 3,0%, 4,3% i 1,9% do 2,8% (P < 0,01). Wniosek: Wyniki te wskazują, że krytycznymi tygodniami dla stresu cieplnego były 2 do 3 tyg. przed porodem dla FR i 1 do 3 tyg. przed odsadzeniem dla WSI. Spadek wydajności płodności u loch o liczbie przebytych porodów: 0-1 rozpoczął się w temperaturze o 3 do 8°C niższej niż u loch o liczbie przebytych porodów: 2 lub więcej. |