0
Artykuł
Holtkamp DJ, Yeske PE, Polson DD, Melody JL, Philips RC. A prospective study evaluating duration of swine breeding herd PRRS virus-free status and its relationship with measured risk. Prev Vet Med. 2010 Sep 1;96(3-4):186-93. doi: 10.1016/j.prevetmed.2010.06.016.
Omówienie artykułu
Co było przedmiotem badań?
Oceniano AASV PRRS narzędzie służące do szacowania ryzyka PRRS (dla stad trzody chlewnej), w celu określenia jak długo stada będą utrzymywały status wolny od wirusów. Oceniano także główne czynniki ryzyka związane z zakażeniem PRRSV i bioasekuracją stad zarodowych.
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
33 stada świń wolnych od PRRSV utrzymujące zwierzęta od wyproszenia do odsadzenia były obserwowane i odnotowywano jeśli (a także kiedy) stado zostało zakażone wirusem PRRS. Status stada wolnego od PRRS uzyskiwano poprzez wprowadzenie wolnych od wirusa zwierząt do nowych pomieszczeń lub przez całkowita depopulację i wprowadzenie nowych wolnych od wirusa świń.
W ciągu 452 tygodni badań, powstał sposób, dzięki któremu oceniono wewnetrze i zewnętrzne czynniki ryzyka, stworzono narzędzie Risk Assessment PRRS.
Jaki wynik otrzymano?
W trakcie badania 85% ferm (n=28) zmieniło status na PRRS dodatni, 40% stała się dodatnia w ciągu pierwszego roku od uzyskania statusu stada wolnego od PRRS.
Wyższe wskaźnik ryzyka zewnętrznego wiązały się z większym i wcześniejszym zagrożeniem wystąpienia PRRS. Z drugiej strony, wysoki wskaźnik wewnętrznego ryzyka nie przekładał się znacząco na zmianę w stado PRRS dodatnie. Stada wolne od wirusa PRRS częściej zostawały zakażane w miesiącach zimowych (listopad-luty) w stosunku do miesięcy nie zimowych. (rysunki 1 i 2).
Rysunek 1 i 2. Prawdopodobieństwo że stada hodowlane utrzyma status wolnego od PRRS zależy od wskaźnika ryzyka i pory roku kiedy zostało wolne od PRRS.
Związek pomiędzy ryzykiem wystąpienia PRRS w wolnym stadzie a czynnikami ryzyka zewnętrznego zostały zaburzone przez metodę ustalającą status wolny od wirusa PRRS.
Jakie to ma znaczenie?
Przemysł trzody chlewnej potrzebuje lepszych metod pomiaru i oceny ryzyka wystąpienia chorób jako pierwszy krok w kierunku rozwoju dobrych, opartych epidemiologii, reguł zapobiegania.
To badanie potwierdza wartość narzędzia oceny czynników ryzyka PRRS, i pozwala oszacować czy stada pozostają wolne wystarczająco długo by odzyskać koszty poniesione przy eliminacji wirusa PRRS
Może to być także pomocne w opracowywaniu i realizacji projektów regionalnych eliminacji wirusa, poprzez monitorowanie ryzyka związanego z PRRSV w obszarze które stają sie PRRS dodatnie.
|
Okiem lekarza praktykaEnric MarcoHodowcy których gospodarstwa znajdują się na obszarach o wysokim zagęszczeniu trzody chlewnej, wiedzą jak trudno utrzymać stabilny status PRRS. Gdy wirus dostanie się na fermę, kontrola zakażeń jest trudna jednak nie niemożliwa. Wdrożenie działań naprawczych, omówionych w poprzednich artykułach tej serii- immunizacja, kontrola kluczowych elementów, zarządzanie itd. - pozwala na odzyskanie stabilnego statusu gospodarstwa i powrotu do poziomu produkcji podobnego do tego tego gdy gospodarstwo było ujemne. Jednakże, jednym z problemów w tych obszarach (i poza nimi) jest zapobieganie wprowadzaniu nowych wirusów PRRS po osiągnięciu stabilności. Rozwiązanie jest teoretycznie proste, a wiąże się z realizacją zewnętrznych środków bioasekuracji. Artykuł ten wyraźnie wskazuje, że gospodarstwa o wyższym poziomie bioasekuracji zewnętrznej mają dłuższe okresy gdy stado jest ujemne. Ale w jaki sposób możemy poprawić bioaseuracje? Jedną z pierwszych czynności którą należy wykonać w celu uzyskania poprawy jest dokonanie porównania z pozostałymi hodowcami na danym terenie. Robimy to, gdy chcemy poprawić wydajność i koszty produkcji. W tym przypadku, porównujemy się nie tylko do tych w naszym sąsiedztwie (na poziomie lokalnym lub krajowym), ale także do tych w innych regionach świata, a wszyscy wiemy, że możemy konkurować na poziomie globalnym. Ale kiedy mówimy o poprawie bioasekuracji, w jaki sposób możemy się porównywać? Rozwiązanie proponuje powyższy artykuł, czyli ocena ryzyka zewnętrznego. Może to być bardzo interesujące, ponieważ pozwala nam porównywać gospodarstwa w skali numerycznej, a tym samym inicjować wprowadzanie czynników naprawczych w celu poprawy wyniku. W obszarach o dużej gęstości hodowli trzody chlewnej, realizacja planów regionalnych, mających na celu zmniejszenie ryzyka wprowadzenia nowych uważane jest za niezbędne, aby osiągnąć lepszą kontrolę PRRS. Te plany regionalne wykorzystują istniejące organizacje ochrony zdrowia jako narzędzia do realizacji wspólnych działań. Te wspólne działania obejmują: Centralne zarządzanie informacją ( raportowanie o wybuchu choroby, sekwencjonowanie wirusa do śledzenia ognisk wirusa); realizacja wspólnych planów profilaktycznych; dotyczących przemieszczania zwierząt (ograniczenie źródeł z których pochodzą zwierzęta remontowe i prosięta) i bioasekuracja, która jak pokazał artykuł może być użytecznym narzędziem do poprawy zdrowia zwierząt zarówno w gospodarstwie jak i na danym obszarze |
