Wpływ dostępnej przestrzeni w kojcach tuczarni na wzrost i tusze

Komentowany artykuł

Effects of space allocation on finishing pig growth performance and carcass characteristics L. L. Thomas, R. D. Goodband, J. C. Woodworth, M. D. Tokach, J. M. DeRouchey, and S. S. Dritz. Transl. Anim. Sci. 2017.1:351–357. doi:10.2527/tas2017.0042
Przeczytaj podsumowanie artykułu

Komentarz

Istnieje wiele artykułów na temat gęstości obsady trzody chlewnej na etapie tuczu, ale interesujące jest to, że ten uwzględniał kilka ważnych aspektów: a) utrzymanie stałej wielkości grupy (9 zwierząt), podczas gdy w większości artykułów liczba świń na samym obszarze zmieniała się, więc wynikiem jest mieszany efekt alokacji przestrzeni i wielkości grupy; b) autorzy twierdzą, że nie ma ograniczeń przestrzennych dotyczących koryt paszowych i poideł; oraz c) eksperyment przeprowadzono w warunkach termoneutralnych, gwarantujących komfort termiczny zwierząt. Z tego powodu uważamy, że wnioski badania mają solidne podstawy..

Gęstość obsady zwierząt jest kluczowym czynnikiem na etapie tuczu, poza tym, że jest jednym z najbardziej istotnych kryteriów dla konsumentów, ponieważ większą dostępność przestrzeni kojarzą ze zwiększonym dobrostanem. W ciągu ostatnich 20 lat średnia waga świń wysyłanych do rzeźni w USA wzrosła (z 116 do 129 kg), bez znaczących modyfikacji w tuczarniach. Coś podobnego dzieje się, gdy bez zmian masy uboju wzrasta produktywność loch (prosięta odsadzone / locha / rok), ponieważ partie odsadzonych świń są większe, a zatem problemy z przegęszczeniem pojawiają się w końcowej fazie etapu tuczu. Z drugiej strony, w ciepłych krajach, takich jak Hiszpania, zaleca się pracę przy niższej gęstości obsady w gorących porach roku, aby uniknąć incydentów związanych ze stresem cieplnym. W tych warunkach świnia potrzebuje więcej miejsca do odpoczynku, aby usprawnić utratę ciepła przez przewodzenie. Ponieważ świnie przez ponad 80% czasu leżą, zapewnienie wystarczającej ilości dostępnej przestrzeni optymalizuje ich dobrostan. Przepisy UE dotyczące dobrostanu zwierząt wymagają minimalnego przydziału przestrzeni to powierzchnia 0,65 m2 na 100 kg świni (co odpowiada wartości „K” 0,030; „przydział przestrzeni” = K * (żywej wagi - LW) 0,67), chociaż w niektórych krajach zaleca się wyższe wartości .

Eksperyment

Autorzy przeprowadzili doświadczenie na 405 świniach zgrupowanych w 36 kojcach po 9 zwierząt każdy, wykonując dwa równoważne eksperymenty na dwóch partiach produkcyjnych. Przetestowano trzy różne przydziały przestrzeni (0,65; 0,74 i 0,84 m2 na świnię), aby ocenić maksymalną masę ciała zgodną z najlepszymi wynikami produkcyjnymi i możliwym wpływem na jakość tuszy. Przestrzeń koryta paszowego wynosiła 7,9 cm z poidłem / świnię , całkowicie rusztowaną podłogą i paszą podawaną zawsze ad libitum.

Wyniki

Wyniki nie wykazują istotnych różnic między grupami zwierząt pod względem przyrostu tuszy, grubości słoniny lub grubości polędwicy. Autorzy pokazują, że głównym skutkiem ograniczenia przestrzeni jest zużycie paszy, następnie wzrost, ale w przeciwieństwie do wcześniejszych badań, niekoniecznie wpływa na współczynnik konwersji paszy (lub wydajność paszy). Podkreślają również, że waga żywych zwierząt, na którą wpływa spożycie paszy, wynosiłaby 120, 102 i 83 kg w przypadku przydziału przestrzeni 0,84, 0,74 i 0,65 m2 / świnię. Ten wynik daje wyższą wartość „K”, od 0,0334 do 0,0338. Z drugiej strony, według autorów nie wiadomo, czy alokacja przestrzeni przekraczająca 0,84 m2 poprawiłaby wskaźniki produkcji.

Wnioski i zastosowanie praktyczne

Podsumowując, przydział przestrzeni potrzebny do optymalizacji wydajności świń trzymanych w małych grupach i warunkach termoneutralnych, które są ubijane przy 105 kg LW, wynosiłaby 0,76 m2 / świnię. Przydział powierzchni wynoszący 0,65 m2 / świnię zapewnia optymalne pobieranie paszy w najlepszym wypadku do 83 kg LW, jeśli wszystkie pozostałe czynniki ograniczające produkcję są pod kontrolą. Głównym czynnikiem ograniczającym przedstawione wyniki jest to, że nie pozwalają na ekstrapolację wniosków na duże grupy świń, chociaż wskazuje, że na ogół konieczne jest zapewnienie świń większej przestrzeni pod koniec etapu tuczu.

Podsumowanie komentowanego artykułu Effects of space allocation on finishing pig growth performance and carcass characteristics L. L. Thomas, R. D. Goodband, J. C. Woodworth, M. D. Tokach, J. M. DeRouchey, and S. S. Dritz. Transl. Anim. Sci. 2017.1:351–357. doi:10.2527/tas2017.0042 Kontekst badań i metody: Dwa eksperymenty przeprowadzono na 405 świniach (PIC 327 × 1,050) (Exp. 1, początkowo 66.1 ± 1.8 kg BW, Exp. 2 początkowo 60.8 ± 2.5 kg BW). Celem było zbadanie wpływu przydziału przestrzeni na wydajność końcowego etapu tuczu i cechy tuszy. Świnie były losowo przydzielone do kojców w tuczarni. W każdej z trzech opcji gęstości obsady było wykonane siedem lub osiem powtórzeń (odpowiednio w Exp.1 i 2). Na każdy kojec przypadało 9 świń, i w każdej z opcji na świnię przypadało odpowiednio: 0.84, 0.74, or 0.65 m2 . Każdy kojec był wyposażony w podajnik paszy suchej z dwoma miejscami do jedzenia 35.6 cm × 11.4 cm (długość × szerokość) i poidło. Wyniki: W obu eksperymentach, w miarę zmniejszania się przydziału przestrzeni, ogólne ADG i ADFI zmniejszyły się (liniowo, P <0,019) bez dowodów na różnice w G: F. W Exp. 2, istniał marginalny dowód na liniową poprawę (P = 0,061) w G: F, ponieważ przydział przestrzeni zmniejszył się z d 42 do 56. Końcowe BW było 3,8 i 5,3 kg większe (liniowe, P ≤ 0,005) odpowiednio w Exp. 1 i 2, przy porównywaniu 0,65 do 0,84 m2. Stosując przewidywaną wartość K wynoszącą 0,0336, ADFI i następnie ADG powinny zacząć zmniejszać się, gdy świnie osiągnęły odpowiednio 121,2, 101,7 i 83,3 kg przy 0,84, 0,74 lub 0,65 m2 na świnię. W Exp. 1, znaleźliśmy marginalne dowody na zmniejszenie ADFI, ponieważ przydział przestrzeni zmniejszył się począwszy od średniego BW 80,3 kg (dzień 14; liniowo, P = 0,072). W Exp. 2, ADFI iw konsekwencji ADG zmniejszyły się liniowo (P <0,029), zaczynając od średniego BW 74 kg, ponieważ przydział przestrzeni zmniejszył się, zanim świnie osiągnęły wartość K, która powinna wpłynąć na wyniki. W przypadku grupy świń z przydziałem powierzchni 0,84 m2 nie wiadomo jak wpłynęło to na wzrost, ponieważ był to największy przydział przestrzeni. Podsumowując, badania te wskazują, że zmniejszenie przydziału przestrzeni skutkowało gorszym ADG napędzanym redukcją ADFI. Dane sugerują, że przyjęta wartość K równa 0,0336 może niedoszacować wpływu ograniczenia przestrzeni na ADG i ADFI tuczników. Wniosek: Nasze badanie z powodzeniem określiło wpływ przydziału przestrzeni na wydajność tuczu świń, bez wpływu , ograniczenia ze strony przestrzeni koryta przypadającego na świnię. Różnice w wydajności uzyskanej w badaniu w porównaniu z oczekiwanymi wynikami opublikowanych prac przeglądowych mogły być przypisane wielkości grupy, zachowaniu lub inną zmienną fizjologiczną. Nie wiadomo, czy te zmienne przyczyniły się do negatywnego wpływu na wydajność, ponieważ zmniejszył się przydział przestrzeni.