Wpływ pracowników na efektywność produkcji prosiąt

Liczba sprzedanych tuczników przypadająca na lochę w ciągu roku jest z pewnością jednym z najważniejszych wskaźników ekonomicznych, których należy szukać na fermie. Podobnie jak pośrednie wskaźniki np. liczba prosiąt odsadzonych na lochę itd.

W trakcie mojej kariery miałem okazję zarządzać różnymi fermami loch, w których były ogromne różnice w liczbie świń odsadzonych na lochę i śmiertelności przed odsadzeniem, mimo że linia genetyczna, pasza i infrastruktura były takie same lub bardzo podobne, co dowodzi, że niektórzy producenci są po prostu lepsi od innych (wykres 1).

Opieka nad prosiętami to sztuka. Im bardziej ją udoskonalasz, poprzez obserwację, poprawianie błędów i nowe techniki, tym bliżej jesteś do doskonałości. Niektórzy są prawdziwymi artystami, inni potrzebują więcej pracy.

Osobiście nauczyłem się zarządzania prosiętami od ekspertów z całego świata, ale moja wiedza została uzupełniona również o doświadczenia pracowników ferm. Najlepsi nie tylko przyswoją wiedzę, którą ich uczymy, ale przez codzienną pracę i obserwację wzniosą się na wyższy poziom. Ten artykuł pokaże cztery przypadki, w których hodowcy różnią się wynikami.

Przypadek 1: Indukcja porodów

Wiele lat temu, po wizycie specjalistów, zasugerowałem kilku kierownikom ferm, aby zaprzestali indukcji porodowej. Procedura była prosta: pozwolić loszce rodzić w terminie, nie używać hormonów, z wyjątkiem poważnych problemów i minimalnych interwencji (rękawica). Nazywam to „naturalnym porodem”, co oznacza pozwolenie loszce na wykonanie jej naturalnej pracy i zachowania. Niewielu kierowników gospodarstw podjęło ryzyko, aby spróbować, tylko bardziej odważni i postępowi. Wyniki były zdumiewające.

Oto pierwsze komentarze menedżerów, którzy to wypróbowali:

• Płynny poród bez przestojów
• Maciory szybciej pobierają paszę po porodzie
• Mniej zastosowanych antybiotyków i środków przeciwzapalnych
• Szybsze oddanie błon łożyskowych
• Mniej kanibalizmu
• Mniej przygniecionych prosiąt
• Spokojniejsze lochy
• Energiczne prosięta szybciej piją siarę po urodzeniu
• Lepsza mleczność loch

Krótko mówiąc „mniej pracy i lepsze wyniki”. nie minęło dużo czasu, zanim wieść rozeszła się po gospodarstwach, a inni menedżerowie zaczęli wdrażać tę nową metodę. Następnie zdaliśmy sobie sprawę, że faktyczna długość ciąży była znacznie dłuższa niż uważaliśmy wcześniej, że zmienia się w czasie i jest zależna od genetyki. Ta zmiana w czasie porodu wyraźnie pokazała, że lochy były indukowane zbyt wcześnie, że zaburzony został ich naturalny wzorzec hormonalny, a to pociągało za sobą negatywne konsekwencje.

W tym samym czasie zrezygnowano z przycinania kiełków i innych zabiegów zaraz po urodzeniu. Chodziło o to, aby wyzwolić instynkt przetrwania prosięcia, w wyniku czego pobierały więcej siary.

Teraz, dziesięć lat później nadal stosuje się „Naturalne porody” przy minimalnym stresie loch i ich prosiąt, a wyniki są lepsze niż kiedykolwiek.

Przypadek 2: meblowanie prosiąt i PRRS

We wczesnych latach 90-tych krzyżowanie prosiąt było bardzo popularną techniką. Nawet do 75% sklasyfikowanych według wagi prosiąt było przenoszonych między lochami. Każde prosię musiało być tej samej wielkości w każdym miocie, mieszano zatem razem wiele miotów.

Moment stwierdzenia wpływu wirusa PCV2 i PRRS zmieniło oblicze produkcji trzody chlewnej. Dwóch wielkich naukowców zainspirowało mnie do badań nad zmniejszaniem śmiertelności i wpływem PRRSV. Zaczęto od głównej idei zasad Madec i procedur McREBEL, „krzyżowanie prosiąt tylko w ciągu pierwszych 24 godzin życia”, Rozszerzyłem zasady na: pozostawienie maksymalnej liczby prosiąt matce, krzyżowanie tylko między 2 miotami, prosięta z 1 porodu do innej 1 porodu i przenoszenie prosiąt dopiero po pobraniu siary; bez mamek, bez brakowania za lekkich i chorych prosiąt. Nazwałem to „minimalną techniką meblowania”.

Początkowo konserwatywni producenci niechętnie stosowali tę technikę, ale bardziej postępowi wdrażali ją od razu. Rezultaty były niesamowite. Nagle zdali sobie sprawę, że pozostawiając prosięta matce, nawet w sytuacji problemów zdrowotnych i różnic w wadze w miocie, wzrosła ogólna liczba odsadzonych prosiąt, a także ich jakość i waga.

Kolejny dowód na to, że zasada „mniej pracy i lepsze wyniki” działa. Wystarczy, że uwierzymy w potencjał lochy do wyżywienia wszystkich swoje prosięta, niezależnie od ich liczby.

Technika ta jest nadal szeroko stosowana i pomaga zmniejszyć wpływ wielu chorób bakteryjnych i wirusowych.

Przypadek 3: Śmiertelność prosiąt przed odsadzeniem

Kilka lat temu otrzymałem zadanie zatrudnienia nowego doradcy technicznego. Praca polegała na nadzorowaniu siedmiu ferm loch, więc znaczenie doboru odpowiedniej osoby było kluczowe. Z dziesięciu podań jedno naprawdę przykuło moją uwagę. Było to CV młodego kierownika fermy na 1500 loch. Olbrzymie wrażenie robiły na mnie wyniki tej farmy. Ta kierownik fermy miała najniższy wskaźnik śmiertelności przed odsadzeniem. Jej wola do pracy i wyniki sprawiły, że ją wybrałem. Ciekawostką jest jednak fakt, że wkrótce po jej wyjeździe z fermy wskaźnik śmiertelności przed odsadzeniem w jej gospodarstwa wzrósł o 2,5% (wyk. 2).

Widząc to, zaciekawiło mnie, jakie cechy odróżniają najlepszych kierowników gospodarstw od reszty. Pewne cechy się powtarzają: dbałość o szczegóły, dobre umiejętności obserwacji, spokój, dobrze zorganizowana prewencja, to że wykonują najpierw najważniejszą pracę, a na koniec szybko interweniują w problematycznej sytuacji. Jak wspomniano wcześniej, producenci odsadzający dużą liczbę prosiąt wysokiej jakości zachowują się jak magicy, wykorzystują jak najwięcej ze swoich pierwotnych zasobów.

Przypadek 4: Waga i wiek odsadzenia

Wiek i waga odsadzenia różniła się znacznie na przestrzeni lat, od 21 a nawet 14-15 dni w przypadku wczesnego odsadzenia i z powrotem do 18-19 dni na początku XXI wieku.

W połowie 2000 roku bardzo dobre badania z Kansas State University oraz wpływ europejskiego ruchu na rzecz lepszego dobrostanu zwierząt sugerowały, że najlepszy wiek odsadzenia to 21 dni i więcej.

W ramach zintegrowanego systemu w Kanadzie podjęto decyzję o przebudowie ferm i przywróceniu wieku odsadzeniowego do minimum 21 dni. Wyznaczono nowe cele: odsadzenie w wieku 21 dni lub więcej oraz minimalna waga 6,2 kg. Większość producentów osiągnęła te cele, a niektórzy postawili sobie poprzeczkę jeszcze wyżej.

Wyniki jednej fermy były szczególnie dobre. Przy bardzo podobnej liczbie kojców porodowych na lochę, tydzień po tygodniu odsadzano prosięta w wieku 25 dni i 8 kg, podczas gdy średnia dla wszystkich pozostałych gospodarstw wynosiła około 21 dni i 6,5 kg (wykres 3). Publikowano cotygodniowe raporty dotyczące wagi odsadzonych prosiąt z różnych gospodarstw, aby każdy zespół mógł się ze sobą porównywać.

Kierownik tej fermy zawsze była na szczycie listy. Im bardziej ją doceniałem, tym lepsze były jej wyniki w odchowie prosiąt. Doskonale rozumiała laktację loch, żywienie i zarządzanie prosiętami.

Wniosek

W całej mojej karierze miałem wiele wspaniałych przykładów, w których wyniki gospodarstwa były tak naprawdę efektem pracy jednej osoby. Tacy ludzie są bardzo ważni. Ich chęć ciągłego poprawiania wyników i uczenia się nowych umiejętności była przykładem dla innych w dążeniu do bycia najlepszymi. Im więcej ich uczysz, dajesz im nowe informacje, popychasz, tym lepszymi pracownikami się stają. Praca z tymi ludźmi zawsze sprawiała mi ogromną przyjemność, a dodatkowo wiele się od nich nauczyłem.