0
Artykuł
Effect of porcine circovirus type 2 (PCV2) infection on reproduction: disease, vertical transmission, diagnostics and vaccination. DM Madson and T Opriessnig. Animal Health Research Reviews 12(1); 47–65. doi:10.1017/S1466252311000053
Co było przedmiotem badań?
Artykułu zawiera przegląd informacji na temat skutków zakażenia loch wirusem PCV2, w tym zakażeń wertykalnych, objawów klinicznych, zmian chorobowych oraz diagnostyki i kontroli zakażeń za pomocą szczepień.
Autorzy podsumowują aktualny stan wiedzy na temat zakażeń PCV2 u loch i podejmują próbę stworzenia systemu klasyfikacji który pozwoli na odróżnienie klinicznych problemów z rozrodem związanych z PCV2 i subklinicznych wewnątrzmacicznych zakażeń płodów.
Jaki wynik otrzymano?
Obraz kliniczny problemów rozrodczych związanych z PCV2 jest zmienny i zależy od momentu zakażenia w czasie ciąży oraz stanu odporności lochy.
Najbardziej widoczne objawy dla zakażeń wewnątrzmacicznych PCV2 są zmumifikowane płody i martwo urodzone prosięta. Poronienia powodowane przez PCV2 są rzadko spotykane i najprawdopodobniej ich przyczyną jest wielonarządowa choroba matki. Problemy w rozrodzie spowodowane przez PCV2 są widoczne początkowo u loszek, np w nowo powstałych fermach loch.
Infekcje subkliniczne są znacznie bardziej powszechne i niezależne od parytetu loch. W takim przypadku lochy i prosięta nie okazują żadnych objawów klinicznych, ale wydajność stada może być obniżona przez powtarzające się ruje, zmniejszona liczbę urodzonych prosiąt oraz wzrost urodzeń prosiąt słabych itd.
Jakie to ma znaczenie?
Zakażenia PCV2 należy rozważyć w diagnostyce różnicowej przy niepowodzeniach związanych z rozrodem loch, a także w przypadku obniżonej wydajności stada podstawowego. Kryteria jakie muszą zostać spełnione aby podejrzewać PCV2 jako przyczyne problemów w rozrodzie: objawy kliniczne (zmumifikowane płody, martwo-urodzone lub słabe prosięta itd.), zmiany mikroskopowe w tkankach płodu (serca lub tkanki limfatycznej), DNA wirusa PCV2 musi być wykryte w tkance płodu. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa wykrycia PCV2 w zakażonych miotach przynajmniej 4 - 6 zmumifikowanych, martwo-urodzonych lub słabych świń powinno być zbadanych. Pod-kliniczne zakażenia wewnątrzmaciczne można również zidentyfikować badając siarę, w tym celu wykrywamy DNA PCV2 (metodą PCR) lub specyficzne przeciwciała (metodami ELISA, IFA).
Szczepienie loch przeciwko PCV2 może zwiększyć wydajność rozrodczą i zredukować wewnątrzmaciczne zakażanie płodów. Aby uniknąć zakażenia wewnątrzmacicznego u loch szczepienie należy wykonać przed zapłodnieniem lub po porodzie.
|
Okiem praktyka:Enric MarcoKiedy myślimy o trudnościach związanych z rozrodem wyobrażamy sobie poważne problemy jak poronienia lub bezpłodność. Jednak rzadko, myślimy ze niewielki wzrost liczby mumifikatów i martwo urodzonych prosiąt może być związane z czynnikiem zakaźnym. Jest całkiem możliwe że status immunologiczny fermy znacząco różni się od tego który był przed masowym szczepieniem prosiąt. Możemy się zdziwić, zwłaszcza tam gdzie loszki nie są szczepione! Wszystkie zakażenia wewnątrzmaciczne które pojawiają się w zaawansowanym stadium ciąży mogą negatywnie wpływać na mięsień sercowy płodu powodując myocarditis. Tak jest w przypadku wewnątrzmacicznego zakażenia PPV, PRRS i PCV2 jak wspomniano w artykule. |
