Jaką metodę inseminacji należy zastosować?

W gospodarstwach spotykamy różne ustalone wytyczne dotyczące inseminacji, niektóre są bardziej skomplikowanymi procedurami (z poranną i popołudniową kontrolą rui), podczas gdy inne mają prostsze wytyczne (poranna kontrola rui i inseminacje co 24 godziny). Oba protokoły można zastosować, wykonując pierwszą inseminację natychmiast lub po odpowiednim okresie oczekiwania. Nie ma oczywistej przewagi jednego systemu nad drugim, ponieważ można zobaczyć bardzo dobre i bardzo słabe wyniki w gospodarstwach z dowolnym typem protokołu.

„Najlepszy system to taki, który działa”

Często to wytyczne dotyczące inseminacji (kiedy należy zdeponować nasienie) działają prawidłowo, ale metoda inseminacji (sposób wprowadzenia nasienia do lochy) jest przyczyną problemu. Dopiero po przeprowadzeniu analizy fermy, która ma problem z wytycznymi dotyczącymi inseminacji, można je zmodyfikować.

Jeśli prosty system jest używany na fermie (inseminacja po wykryciu rui i co 24 godziny, gdy locha wykazuje odruch stania) i to działa, to nie należy wprowadzać zmian. Jednakże, jeśli uzyskano słabe wyniki za pomocą tego systemu (na przykład współczynnik płodności mniejszy niż 80% i / lub średnio 1 prosię mniej niż założenia fermy), należy zmienić system na bardziej złożony, z inseminacjami porannymi i popołudniowymi (z przerwą nie krótsza niż 8h); przy czym jest to najbardziej odpowiednie, ale najbardziej pracochłonne. Z drugiej strony niekiedy konieczna jest zmiana systemu porannego i popołudniowego na taki z przerwą 24h, gdyż intensywny harmonogram pracy sprawia, że odstęp czasowy pomiędzy unasiennianiem jest mniejszy niż 8h, co jest uważane za niezbędnym okresem aby macica wróciła do normy po poprzednim zabiegu inseminacji.

Nasienie żyje około 24 godzin wewnątrz dróg rodnych lochy, a jeśli inseminuje się je przez 3 dni w odstępie 24 godzin, prawdopodobieństwo zapłodnienia będzie wysokie, ponieważ plemniki są dostępne podczas całego okresu rui, chociaż najczęściej locha jest zapładniany tylko jedną z tych dawek. Teoretycznie objęty jest cały okres 72 godzin, ale przed drugą i trzecią inseminacją plemniki zbliżają się do granicy swojej żywotności i dlatego istnieje ryzyko błędu.

Niepowodzenie może również wystąpić, jeśli dawka nasienia, podana zostanie kilka godzin przed lub po owulacji. Zabieg nie będzie skuteczny, jeśli nasienie jest w złym stanie lub gdy inseminacja nie została wykonana prawidłowo i nie zdeponowano wystarczającej ilości plemników w macicy.

Jednak w czasie inseminacji poranno-popołudniowej oraz popołudniowo-porannej plemniki z kolejnych dawek będą się nakładać wewnątrz macicy, zwiększając prawdopodobieństwo, że w czasie owulacji pojawią się zdolne do życia plemniki, a tym samym większe prawdopodobieństwo zapłodnienia, również pozwala to na minimalizowanie skutków złej inseminacji lub użycia złego nasienia, o ile dwie kolejne dawki nie pochodzą z tej samej partii.

Od wielu lat wiadomo na podstawie wielu badań naukowych, że długość rui zależy od odstępu między odsadzeniem do rui (WEI) i że krótki WEI zwykle prowadzi do długiej rui i odwrotnie, długi WEI powoduje krótką ruję. Wiadomo również, że okno zapłodnienia jest znacznie mniejsze niż cały okres rui (czas, w którym locha wykazuje odruch stania), ponieważ owulacja zwykle rozpoczyna się dopiero na początku ostatniego trzeciego etapu tego okresu i przebiega przez 6-8 h, Prawdopodobieństwo zapłodnienia wydłuża się nieco dłużej dzięki żywotności oocytów, która wynosi kolejne 6 do 8 godzin, tak że okno zapłodnienia wynosi około 12-16 godzin z 35-90 godzin, w których może trwać objawy ruji ( około 65 godzin u loch z 4-dniowym WEI), (Ryc.1).

Dlatego zakłada się, że u większości loch inseminacja w pierwszym etapie rui nie spowoduje zapłodnienia, ponieważ owulacja jest wciąż bardzo daleko (dłuższa niż 24-godzinne przeżycie plemników), dlatego na wielu fermach loch białych System inseminacyjny stosowany jest w celu ograniczenia zużycia porcji nasienia (średnia ilość dawek w Hiszpanii to 2,7 - 2,8 na ruję, podczas gdy w krajach północnoeuropejskich wynosi 1,2 - 1,8, czyli wiele macior kryje się jedną dawką).

Wytyczne dotyczące inseminacji co 24 godziny dla tych loch, które wchodzą w ruję z krótkim WEI, lub ranno-popołudniowe lub od popołudniowo- ranne w przypadku loch, które mają WEI 5-6 dni i inseminację każdej co 8/16 godzin, wymaga sprawdzania występowania rui dwa razy dziennie, dobrego monitorowania początku rui i dobrego systemu rejestracji, który pozwala na przypisanie każdej lochy do odpowiedniego protokołu według jej WEI.

Dobry system dostosowany do fermy to sposób na maksymalne ograniczenie liczby inseminacji przypadających na ruję, potencjalnie sięgającej 1,5.

Powinniśmy unikać inseminacji więcej niż 2 razy; liczba trzecich inseminacji musi być mniejsza niż 20%. Jeśli tak nie jest, oznaczałoby to, że kontrola rui i / lub zapisy początku rui nie są wykonywane prawidłowo lub inseminacje są wykonywane późno, w okresie po owulacji, w którym nadal występują oznaki rui.

Nadmiarowa liczba zabiegów inseminacji powoduje zwiększone wydatki i, co ważniejsze zwiększoną ilość pracy; może również wywoływać pojawienie się wydzieliny z pochwy u loch, które otrzymały inseminację po owulacji.

Nowe techniki z użyciem aparatu ultrasonograficznego o wysokiej rozdzielczości, które są w stanie zidentyfikować etap cyklu lochy (inseminację można przeprowadzić na krótko przed lub po owulacji), są metodami bardzo cennymi naukowo, ale z istotnym wymogiem dla osoby, wykwalifikowany i wysokim poziom dyspozycyjności personelu, gdyż monitorowanie wzrostu pęcherzyków, a tym samym czasu trwania cyklu rui, wymaga każdego dnia kilku obserwacji, co znacznie utrudnia wdrożenie takich procedur na fermie.

Ustalenie prawidłowych wytycznych dotyczących inseminacji, jak również prawidłowe wykonanie zabiegu, to dwa punkty niezbędne do osiągnięcia dobrych wskaźników płodności. W kolejnym artykule zagłębimy się w objętość i stężenie dawki nasiennej oraz sposób jej przechowywania, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności zapłodnienia.