0
Oporność bakterii na środki przeciwdrobnoustrojowe jest problemem zdrowia publicznego na poziomie globalnym.
Unia Europejska (UE) wdrożyła różne inicjatywy mające na celu ograniczenie stosowania antybiotyków. Działania te wzbudziły wątpliwości i obawy dotyczące kolejnych kroków, które władze zamierzają podjąć.
Następnie postaramy się odpowiedzieć na kilka pytań.
Europejskie rozporządzenie 2019/6 w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych, które ma zostać wdrożone w przyszłości, mówi: „Przeciwdrobnoustrojowe produkty lecznicze nie powinny być stosowane rutynowo ani stosowane w celu zrekompensowania złej higieny, niewłaściwego utrzymania zwierząt lub braku opieki, lub w celu zrekompensowania złego zarządzania gospodarstwem. ” Czy lekarz weterynarii musi leczyć chore zwierzęta niezależnie od okoliczności lub warunków, które sprzyjały pojawieniu się choroby?
Nowe rozporządzenie UE w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych pokazuje nowy sposób stosowania antybiotyków. W wielu przypadkach zaleca się stosowanie antybiotyków jako środka zapobiegawczego, pomijając poprawę higieny lub bezpieczeństwa biologicznego w gospodarstwie. Nowe ustawodawstwo mówi, że antybiotyki będą nadal stosowane, ale tylko w tych przypadkach, w których są one konieczne i dlatego musimy więcej pracować w zakresie zapobiegania występowania chorób przez poprawę bioasekuracji oraz higieny w gospodarstwach, pracując również nad dobrym planem szczepień profilaktycznych, jak i szkoleni skierowanych do hodowców, kierowców ciężarówek i pozostałych zaangażowanych podmiotów.
Przepisywanie leków jest działaniem weterynaryjnym jednak to, w jakich warunkach są utrzymywane zwierzęta leży w gestii hodowców lub właścicieli przedsiębiorstw hodowlanych. Często też to pracownicy ferm ostatecznie podają leki zwierzętom. Jakie środki podejmą władze, aby zwiększyć świadomość tej grupy ludzi, że należy ograniczyć podawanie antybiotyków?
Antybiotyki to leki, które musi osobiście podawać lekarz weterynarii lub hodowca na jego odpowiedzialność, i dlatego to lekarze muszą upewnić się, że rolnik rozumie, jak je prawidłowo stosować, a następnie sprawdzić, że jest to przeprowadzane poprawnie. Ponadto, jak wspomnieliśmy wcześniej, będziemy szkolić te grupy ludzi, i informować o znaczeniu tego problemu. Bardzo ważne jest, aby wszystkie strony uczestniczące w produkcji były w pełni świadome, a to można uzyskać jedynie przez bezpośrednią pracę z ludźmi i wdrażanie określonych środków mających na celu podniesienie efektywności zasad bioasekuracji i higieny na fermach świń..
Niestandardowe przepisanie leku
Władze poinformowały, że stosowanie weterynaryjnego produktu leczniczego musi ograniczać się do przypadków zawartych w ulotce i że wszelkie inne niż zawarte w ulotce zastosowania, nawet jeśli dotyczą wyłącznie dawkowania, administracji lub długość leczenia musi być przeprowadzona jako niestandardowe przepisanie leku. Czy to prawda?
Tak. Każde zastosowanie leku niezgodnego z przeznaczeniem musi być niestandardowym przepisaniem leku, z wyjątkiem przypadków stosowania u tego samego gatunku, ale w innej kategorii (np. Ma być stosowany u prosiąt, ale jest stosowany u macior).
Kiedy w ulotce dołączonej do opakowania znajduje się informacja o zastosowaniu środków przeciwdrobnoustrojowych u macior w ciąży lub w okresie laktacji: „Stosować wyłącznie zgodnie z oceną stosunku korzyści do ryzyka przeprowadzoną przez lekarza weterynarii odpowiedzialnego za badanie”, czy jej stosowanie oznacza niestandardowe przepisanie leku?
Nie, ale oznacza to, że odpowiedzialność za jego stosowanie spoczywa na lekarzu weterynarii, który dokonuje przepisania leku, mając na uwadze różne elementy, które pozwalają mu przeprowadzić ocenę stosunku korzyści do ryzyka.
W jaki sposób można zastosować leczenie w celu wyeliminowania chorób, które mają bardziej charakter zapobiegawczy niż leczniczy i że w niektórych przypadkach pociągają za sobą długotrwałe leczenie przy zastosowaniu obecnych kryteriów stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych?
Antybiotyki nie mogą być stosowane jako narzędzia do eradykacji choroby. Tylko w przypadku konkretnego planu i wraz z uzasadnieniem można je włączyć jako część tego planu.
Metafilaktyka vs profilaktyka
Europejskie rozporządzenie wyraźnie ogranicza stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych w profilaktyce i metafilaktyce. Rozporządzenie definiuje obie praktyki w następujący sposób.:
- Metafilaktyka: oznacza podawanie produktu leczniczego grupie zwierząt po ustaleniu diagnozy choroby klinicznej w części grupy, w celu leczenia klinicznie chorych zwierząt i kontrolowania rozprzestrzeniania się choroby na zwierzęta w bliskim kontakcie i na ryzyko, które może być już subklinicznie zainfekowane
- Profilaktyka: oznacza podawanie produktu leczniczego zwierzęciu lub grupie zwierząt przed klinicznymi objawami choroby, aby zapobiec wystąpieniu choroby lub zakażenia.
Jeśli lekarz weterynarii przepisuje środki przeciwdrobnoustrojowe w kojcu nr. 5 przed pojawieniem się choroby, ponieważ kojce nr. 1, 2, 3 i 4 pokazały obraz kliniczny pewnej choroby, czy przeprowadzają profilaktykę, czy metafilaktykę? Czy można przeprowadzić tego rodzaju leczenie?
Jeśli podanie antybiotyku zostanie przeprowadzone przed wystąpieniem choroby klinicznej, jest to profilaktyka. Nowe rozporządzenie europejskie określa, że lekarz weterynarii uzasadnia stosowanie antybiotyków, niezależnie od tego, czy są stosowane w profilaktyce, czy w metafilaktyce. Należy unikać systematycznego stosowania antybiotyków w profilaktyce i stosować je tylko w niezbędnych przypadkach i indywidualnie. Jeśli chodzi o stosowanie antybiotyków w metafilaktyce, istotne jest, aby choroba została ustalona i uzasadniona poprzez dokładną diagnozę i profil wrażliwości, który zapewnia, że jest to jedyna dostępna opcja.
We wszystkich przypadkach lekarze weterynarii muszą opracować skuteczny plan profilaktyki, a w przypadku choroby posiadać dane dotyczące diagnostyki i profilu wrażliwości, mając na celu wdrożenie najbardziej odpowiedniej strategii leczenia.
