Artykuł
The effect of infection order of porcine circovirus type 2 and porcine reproductive and respiratory syndrome virus on dually infected swine alveolar macrophages. Tsai YC, Chang HW, Jeng CR, Lin TL, Lin CM, Wan CH, Pang VF (2012). BMC Veterinary Research, 8:174
Omówienie artykułu
Co było badane?
Badanie in vitro zostało tak przemyślane, aby określić czy kolejność zakażeń przy infekcjach mieszanych PCV2 i PRRSV wpływa na funkcje makrofagów pęcherzykowych świń (AMs).
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
Badanie przeprowadzono na 12 świniach SPF (w wieku 5-6 tygodni). Płukano płyn oskrzelowo-pęcherzykowy i izolowano makrofagi płucne. Następnie makrofagi płucne zostały zakażone za pomocą sześciu różnych protokołów: PCV2, PRRSV, PCV2 i PRRSV (18h później), PRRSV i PCV2 (18h później), PCV2 i PRRSV (jednocześnie) oraz wykonano próbę kontrolną. Następnie badano funkcje makrofagów płucnych w różnym czasie po zakażeniu. Badano funkcje takie jak żywotność komórek, efekty cytopatyczne, powinowactwo do antygenu, zdolność do fagocytozy i możliwości zabijania drobnoustrojów, a także profile cytokin i poziom transkryptów FasL.
Jaki wynik otrzymano?
Zaobserwowano przemijające zmniejszenie częstości fagocytozy w grupie PCV2, w porównaniu do grupy kontrolnej. Jednak spadek wskaźnika fagocytozy zaobserwowano po pewnym czasie od zakażenia u wszystkich grup zaszczepionych PRRSV i był on niższy niż w grupie kontrolnej i PCV2. Ponadto wskaźnik ten w 90 lub 108 godzinie po infekcji w grupie PRRSV był niższy niż w grupach, gdzie PCV2 wystąpił przed lub jednocześnie z PRRSV.
Godziny po inokulacji pojedyńczego lub pierwotnego wirusa.
Grafika 1. Zmiany zdolności fagocytozy makrofagów pęcherzykowych świń po infekcji PCV2, PRRSV, PCV2 i PRRSV, PCV2 i PRRSV, PCV2 i PRRSV (jednocześnie). Dane wyrażono jako różnicę procentową do grupy kontrolnej.
Wcześniej istniejące lub współistniejące zakażenie PCV2 interferuje i utrudnia, przynajmniej częściowo, infekcje PRRSV. PCV2 wpływa na replikacje PRRSV, a także zmniejsza niekorzystne skutki obniżenia zdolności fagocytozy makrofagów wywołane przez PRRSV.
Jednakże w przypadku, gdy zakażenie PRRSV nastąpiło przed PCV2, częściowe hamowanie infekcji PRRSV (przez PCV2) nie zostało zaobserwowane. Z drugiej strony, PRRSV może zwiększać replikacje PCV2.
Wskaźnik zdolności mikrobójczych dla grup PCV2 i/lub PRRSV (z wyjątkiem PCV2 w 18 godzin po zakażeniu), był niższy niż w grupie kontrolnej. W grupie zaszczepionej napierw PRRSV, a później PCV2 wskaźnik ten był stosunkowo niższy niż w grupach gdzie PCV2 wystąpił przed lub równocześnie z PRRSV.
Godziny po inokulacji pojedyńczego lub pierwotnego wirusa.
Grafika 2. Zmiany zdolności mikrobójczych makrofagów pęcherzykowych świń po infekcji PCV2, PRRSV, PCV2 i PRRSV, PRRSV i PCV2, PCV2 i PRRSV (jednocześnie). Dane wyrażono jako różnicę procentową do grupy kontrolnej.
Jakie to ma znaczenie?
Wyniki potwierdzają, że wzajemne oddziaływanie różnych wirusów (i kolejności występowanie po sobie infekcji), jest skomplikowane i może być przyczyną różnorodnych obrazów klinicznych w terenie.
Jeśli dojdzie do infekcji zwierzęcia przed zakażeniem PRRSV, to PCV2 może interferować z PRRSV.
Zmniejszona zdolność mikrobójcza makrofagów pęcherzykowych świń we wszystkich grupach sugeruje, że zakażenie PCV2 i/lub PRRSV może sprzyjać rozprzestrzenianiu i urzymywaniu się innych oportunistycznych lub wtórnych patogenów płuc świń.
Okiem lekarza praktyka: Enric Marco Zespół oddechowy świń (PRDC) dotyka wiele gospodarstw. Objawy obserwowane w terenie są zazwyczaj wynikiem różnych kombinacji infekcji wirusowych i bakteryjnych. To wyjaśniałoby fakt, że obraz kliniczny, z którym spotykamy sie w praktyce zwykle jest bardziej poważny niż w przypadku poszczególnych, pojedyńczych zakażeń opisywanych w literaturze. Wiedząc o tym, że kolejność następujących po sobie zakażeń może mieć duże znaczenie w ostatecznym obrazie klinicznym choroby, musimy wiedzieć wiecej o dynamice tych kombinacji w celu ustanowienia skutecznych planów profilaktycznych. Pomoże nam to zdecydować o właściwej kolejności realizacji środków zapobiegania chorobom. Ten artykuł dowodzi, że ma to znaczenie przynajmniej "in vitro", w odniesieniu do zespołu oddechowego świń. W zakażeniach mieszanych PRRSV/PCV2 konsekwencje są gorsze, gdy zakażenie PRRSV występuje przed lub jednoczesnie z zakażeniem PCV2 w porównaniu do sytuacji, gdy ta kolejność jest odwrócona. W związku z tym, w przypadku zespołu oddechowego świń (PRDC) priorytetem jest zwalczenie zakażenia PRRSV. Przy dobrej kontroli PRRS, czyli unikając produkcji zakażonych prosiąt, powinniśmy być w stanie odwlec czas, kiedy wystąpi recyrkulacja wirusa, a w konsekwencji nastąpi zmiana sekwencji infekcji - cyrkulacja PCV2 będzie poprzedzać PRRSV. Gdy zostanie to osiągnięte, to zgodnie z konkluzjami artykułu, zarówno zdolności fagocytarne i bakteriobójcze makrofagów pęcherzykowych będą mniej zagrożone. Innymi słowy, zdolność świń do zwalczania infekcji, zarówno wirusowych jak i bakteryjnych, będą większe. Jak wspomniano wcześniej, odpowiednie środki kontroli PRRS muszą zawierać ujednolicenie stanu odporności loch, dlatego istotnym elementem jest prawidłowa aklimatyzacja loszek. Ponadto, nie można zapomnieć o środkach kontroli, mających na celu zapobieganie wewnętrznemu rozprzestrzenianiu się wirusa, takich jak ścisła kontrola w poszczególnych grupach produkcyjnych. Musimy pamiętać, że wirusy nie są jedynymi czynnikami chorobotwórczymi zespołu oddechowego świń. Bakterie (zakażenie wtórne) są obecne w wielu przypadkach i często określają nasilenie procesu chorobowego. Kontrola tych wtórnych infekcji bakteryjnych musi oczywiście opierać się na leczeniu przeciwbakteryjnym, zastosowanym na czas, ale jeśli możemy opóźnić recyrkulacje wirusa PRRS, zwierze jest w stanie samodzielnie utrzymać wyższą zdolnośc przeciwbakteryjną, co przekłada się na lepsze wyniki. |