Aklimatyzacja loszek pod kątem PRRS (2/2). Jak sprostać wyzwaniu.

W stadach hodowlanych właściwa strategia wprowadzania loszek ma kluczowe znaczenie dla kontroli PRRSV. Niezabezpieczone (lub już zakaźne) przychodzące loszki, które mają wiremię podczas rozmnażania lub / i podczas ciąży, mogą przenosić wirusa poziomo na inne lochy, jak również pionowo na ich potomstwo. Tego typu transmisje przyczyniają się do destabilizacji zdrowia stada. Celem programów aklimatyzacji wirusów PRRS jest wystawienie loszek na ten sam szczep wirusa, na który stado jest już odporne, umożliwienie im powrotu do zdrowia i sprawne wprowadzenie do stada hodowlanego. W tym artykule dokonamy przeglądu różnych kroków i harmonogramów programów aklimatyzacyjnych, którymi zajmują się czwórka naszych weterynarzy z Niemiec, Ameryki Północnej, Chin i Hiszpanii w swoich regionach.

Vidal, weterynarz z VallCompanys (Hiszpania), ma bardzo wystandaryzowany protokół wprowadzania loszek do swoich gospodarstw. Przez kilka kolejnych kwartałów (co trzy miesiące) grupuje się 90-100 kg zwierzęta w obiektach dla przyszłych loszek, poza terenem fermy (GDU) do miejscowych obiektów aklimatyzacyjnych. Na każdym z tych czterech wprowadzeń zwierząt przechodzą 8-tygodniowy okres aklimatyzacji, podczas którego wszystkie zwierzęta są narażone na zmodyfikowaną żywą szczepionkę (MLV) i potencjalnie na żywy wirus fermowy. Trudno to zapewnić, jak wyjaśnił Vidal. Ekspozycja będzie następnie śledzona przez 4-tygodniowy tzw. okres schładzania, dochodzenia do siebie. Aby uzyskać całkowitą ekspozycję na wirusa PRRS, loszki otrzymują 2 dawki szczepionki MLV, a kilka dni po drugiej dawce grupa loszek ma kontakt z lochami przeznaczonymi do uboju, odchodami z porodówek, a także na zakaźne (celowane) prosięta z własnej odchowalni (tj. miejsce 2). Böhne, z Niemiec, zgodziła się z tym protokołem w odniesieniu do ekspozycję loszek na lochy i inne wiremiczne świnie. Opisała ten proces bardzo graficznie jako "podgrzać loszki, a następnie schłodzić".

W Ameryce Północnej Pitkin wyjaśnił, że aby usprawnić cokwartalną aklimatyzację loszek, potrzebny jest 30-dniowy okres kwarantanny, aby zapewnić pożądany status choroby po przybyciu do jednostki głównej. Zauważa, że ​​30 dni nie jest konieczne dla PRRSV, ale jest bardzo ważne, aby serologicznie zweryfikować negatywny status Mycoplasma po dostarczeniu do kwarantanny (zdjęcie 1). Harmonogram pełnego protokołu, którego przestrzega (kwarantanna i aklimatyzacja) wynosi również od 10 do 12 tygodni na partię loszek. Z drugiej strony, Wang uważa, że protokoły dla aklimatyzacji loszek są znacznie krótsze w Chinach i będą zależeć od rodzaju strategii, którą podąża farma. Jak wspomnieliśmy w poprzednim artykule, farmy w Chinach z loszkami remontowymi poza terenem zakładu stosują metodę Live Virus Innoculation (LVI) - zakażanie żywym wirusem, a protokół aklimatyzacji trwa od 3 do 4 miesięcy. Z drugiej strony, Wang wyjaśnił, że jeśli w gospodarstwie z loszkami remontowymi na miejscu, tendencją jest stosowanie MLV, a aklimatyzacja może trwać zaledwie 1 lub 2 miesiące. Jest to prawdopodobnie największa różnica między doświadczeniem Wanga w Chinach a resztą praktykujących z innych części świata.

Jako weterynarz, interesowałem się również tym, czy nasza grupa weterynarzy zachęca swoich klientów do oceny statusu odpornościowego loszek po okresie aklimatyzacji i przed przeniesieniem ich do gospodarstwa. Wszyscy czworo zgodzili się, że zadanie to nie jest rutynowo wykonywane. Pitkin opisała objawy kliniczne, które mogą wykazywać loszki w okresie aklimatyzacji, gdy nastąpiła dobra ekspozycja, takie jak: zmniejszone łaknienie, kaszel i szorstka sierść. Z jej doświadczeń wynika, że te oznaki są bardziej oczywiste, gdy LVI stosuje się jako metodę ekspozycji. Jeżeli te objawy nie zostały zaobserwowane, zachęca producentów do przeprowadzenia testów ELISA na surowicy, aby potwierdzić, że ekspozycja została przeprowadzona prawidłowo.

Na koniec poprosiliśmy naszą grupę weterynarzy, aby opisali scenariusze zarządzania wprowadzaniem aklimatyzowanych loszek do głównych systemów produkcyjnych. Wang opisał wykorzystanie ferm loszek pierworódek w Chinach. W niektórych systemach produkcyjnych okres aklimatyzacji loszki rozciąga się aż do czasu drugiej ciąży. W gospodarstwach z pierworódkami, loszki są hodowane oddzielnie, oddzielnie też przechodzą ciążę i nie są mieszane z lochami po drugiej ciąży i starszymi lochami , aż do drugiej ciąży. Żaden z pozostałych praktyków nie wspomniał o stosowaniu tego podejścia w swoich regionach. Vidal wyjaśnił, że w ich systemie loszki mieszają się ze starszymi maciorami w ciąży. Oczekiwali oni pewnych strat w związku z tym podejściem, ponieważ w tym okresie ciąży może dochodzić do aklimatyzacji. Uważają jednak, że takie podejście powoduje produkcję dobrze dopasowanego prosięcia w fazie wzrostu. Böhne podkreśliła, że ​​skoro większość jej gospodarstw jest mniejsza w porównaniu ze średnią hodowlą loch w Europie, i pracują z systemami trwającymi od 3 do 5 tygodni, nie trzymają loszek oddzielnie i muszą je wprowadzić do każdej partii. Podkreśliła również, że takie fermy mają bardzo dobrą stabilność wirusa PRRS, ponieważ mają znacznie mniej grup wiekowych w gospodarstwie w danym momencie.

W następnym artykule nasi praktycy opiszą, w jaki sposób mierzą stabilność wirusa PRRS w swoich gospodarstwach.