Bioasekuracja pracowników fermy. Zapobieganie wprowadzeniu zakażeń.

Wchodzenie pracowników na teren obiektu to jedno z najczęstszych, codziennych zdarzeń na fermie świń. Za każdym razem, gdy ktoś przekracza granicę stref brudnej i czystej, pojawia się ryzyko transmisji patogenu. To właśnie o ograniczeniu tego ryzyka do minimum myśli się opracowując protokół wejścia na fermę. Każda śluza służąca do wejścia na teren obiektu powinna mieć jasno wyznaczone granice strefy brudnej i czystej, niezależnie od projektu budowlanego. I w tym miejscu pojawiają się pytania. Jak jasno wytyczyć granice stref? W jaki sposób pracownicy powinni przemieszczać się pomiędzy strefami? Jak można kontrolować skuteczność naszych protokołów i wprowadzać dalsze ulepszenia? Aby znaleźć odpowiedzi na powyższe pytania, przyjrzyjmy się niektórym rozwiązaniom wykorzystywanym w branży hodowli trzody chlewnej.

Zapobieganie kontaminacji strefy brudnej

Najlepszym sposobem zapobiegającym zanieczyszczeniu krzyżowemu przez personel wchodzący na teren fermy, jest zminimalizowanie prawdopodobieństwa transmisji patogenu ze strefy brudnej otaczającej obiekt. Innymi słowy, najpierw należy zadbać o to, aby otoczenie fermy nie było zanieczyszczone. Ważne jest, aby pojazdy wjeżdżające na teren gospodarstwa były czyste zarówno na zewnątrz, jak i w środku. Pojazdy pracowników oraz gości powinny być zaparkowane w specjalnie wyznaczonych miejscach, oddalonych od dróg komunikacyjnych fermy. Po zaparkowaniu, szczególnie w przypadku osób odwiedzających gospodarstwo, zaleca się założenie specjalnych foliowych ochraniaczy na buty przed wyjściem z samochodu, aby uniemożliwić dotknięcie ziemi podeszwami butów. Ochraniacze mają za zadanie osłonić buty, aby zapobiec zanieczyszczeniu w trakcie przemieszczania się po fermie, aż do zakończenia wizyty i powrotu do samochodu. Taki środek zapobiegawczy ogranicza wprowadzenie zanieczyszczenia na fermę, ale również zanieczyszczenie obuwia osoby odwiedzającej dany obiekt. (Zdjęcie 1)

Wyznaczanie i przekraczanie granic stref

Wewnętrzne (czyste) i zewnętrzne (brudne) obszary wyznaczone na wejściu na teren fermy należy zawsze utrzymywać w czystości, zachowując porządek. Materiały pokrywające podłogi i ściany powinny być trwałe i łatwe do czyszczenia i dezynfekcji. Sposób przekraczania stref podczas wchodzenia/wychodzenia z obiektu powinien być oczywisty, ale umieszczenie instrukcji w formie prostych grafik, znacznie ułatwia osobom zastosowanie się do przepisów. Dobrze zaprojektowane wejście to takie, które ma jasno wytyczone granice. Potencjalnie skażone (tj. brudne) obuwie i odzież jest zdejmowana i pozostawiana w części zewnętrznej (tj. brudnej), a w części wewnętrznej (tj. czystej) zakłada się specjalną czystą odzież i obuwie. Istnieją różne sposoby rozgraniczania stref:

1. Czerwona linia na podłodze. Odkażenie rąk przed wejściem do obiektu, w którym przebywają zwierzęta, jest często wymaganą czynnością (Zdjęcie 2). Niski koszt, ale wysokie ryzyko kontaminacji krzyżowej.

2. Bariera fizyczna, np ławka bądź inna bariera pozioma (Zdjęcie 3). Strefa neutralna obejmująca miejsce do odkażenia rąk dodaje dodatkowy punkt wyznaczający strefy. Takie rozwiązanie jest często nazywane „Duńskim wejściem” (Zdjęcie 4). Średni koszt i wyraźniejsze wyznaczenie podziału stref, obniżające ryzyko kontaminacji.

3. Bariera prysznicowa. Odpowiednio zaprojektowana bariera prysznicowa zapewnia wejście pod prysznic od strony zewnętrznej (brudnej) i wyjście do strefy wewnętrznej (czystej). Prysznic jako granica stref gwarantuje, że odzież zewnętrzna zostanie zdjęta, a pracownicy dokonają pełnego odkażenia całego ciała przed wejściem na obiekt. Odpływy prysznicowe należy zaprojektować tak, aby mieć pewność, że wszelkie zanieczyszczenia nie wydostaną się poza strefę prysznicową (Zdjęcie 5).

Bieżąca ocena i wprowadzanie ulepszeń stosowanych protokołów

Niezależnie od rodzaju stosowanych rozwiązań, niezmiernie istotne jest stałe kontrolowanie i ocena skuteczności naszego programu oraz sprawdzanie, czy pracownicy stosują się prawidłowo do wszystkich określonych zasad. Proszek fluorescencyjny jest szeroko stosowany w medycynie ludzkiej, jako środek służący ocenie skuteczności protokołów zapobiegających kontaminacji. W przypadku hodowli trzody chlewnej, używa się go do oceny skuteczności czyszczenia i dezynfekcji oraz skuteczności programu bioasekuracji stosowanego na fermie. W jednych z badań (Anderson et al., 2018), proszek fluorescencyjny, który świeci w świetle UV (Zdjęcie 6), został użyty w celu oceny skuteczności różnych strategii, takich jak bariera prysznicowa z dodatkową barierą w postaci ławki. Zgodnie z oczekiwaniami, wyniki tego badania wykazały, że dodatkowe wprowadzenie bariery fizycznej (ławki), znacząco zmniejszyło ryzyko zanieczyszczenia strefy brudnej przez personel przed wejściem pod prysznic.

Podsumowanie

Wchodząc do zakładu produkcji trzody chlewnej, istnieje kilka rozwiązań, które w znaczący sposób obniżą ryzyko transmisji chorób. Niezależnie od zastosowanego rozwiązania, strefy czyste i brudne muszą być wyraźnie rozgraniczone, a zasady przekraczania granic muszą być jasno określone. Jest to niezbędne w celu utrzymania prawidłowego poziomu bioasekuracji na fermie. Ważne jest, aby iść z duchem czasu i wykorzystywać nowe rozwiązania, które pomogą nam w ocenie skuteczności naszych programów i w szkoleniu pracowników, czy przyczynią się do ulepszenia protokołów bezpieczeństwa (np. proszek fluorescencyjny). .