0
Czas potrzebny do stabilizacji
Czas do stabilizacji (TTS) jest czasem potrzebnym do odsadzanie prosiąt PRRS-ujemnych w PCR, po uprzednim wybuchu choroby w stadzie. TTS jest ważnym środkiem do ilościowego określania czasu siewstwa, planowania długości zamknięcia stada i oceny środków zaradczych stosowanych w stadzie hodowlanym. Holtkamp i in. (2011) podjęli wysiłek standaryzacji kryteriów klasyfikacji i strategii testowania. Zasugerowano tam, że aby otrzymać status PRRS- stabilny, należy uzyskać negatywne wyniki PCR w czterech kolejnych badaniach 30 prosiąt po odsadzeniu, w odstępach 30-dniowych. Ważne jest podkreślenie, że stabilność nie oznacza negatywności całego stada. Koncepcja stabilności opiera się na tym, że wirus może nadal występuje na niskim poziomie w stadzie, mimo że jest niewykrywalny, stosując sugerowaną strategię testowania u prosiąt w wieku okołoodsadzeniowym.
Jakie czynniki mogą wpłynąć na czas stabilizacji?
Linhares i in. (2014) zaobserwowali, że stada, które stosowały inokulację żywym wirusem "fermowym" (LVI) w celu ujednolicenia stada, w obliczu ogniska PRRS, osiągnęły stabilność około siedmiu tygodni wcześniej niż stada, które stosowały zmodyfikowaną żywą szczepionkę (MLV). Ponadto stada, które miały wcześniej epidemię PRRS, osiągnęły stabilność około trzech tygodni wcześniej niż stada bez historii PRRS.
Wirus można sklasyfikować za pomocą trzech liczb zdefiniowanych przez pozycję, w której trzy enzymy przecinają genom wirusa PRRS. Ta nomenklatura jest znana jako wzorzec polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych (RFLP). Po pojawieniu się wzoru RFLP 1-7-4 w 2014 r. w USA, niepotwierdzone doniesienia sugerowały wzrost TTS w stadach z ogniskami wirusa 1-7-4. Niedawno nasza grupa zaobserwowała, że epidemie 1-7-4 miały dłuższy TTS niż ogniska z innymi wzorcami RFLP (Sanhueza i in., 2018), co zgadza się z wcześniejszą obserwacją (Linhares i in., 2017). Warto zauważyć, że ogniska PRRS, które wystąpiły podczas wiosny / lata, miały znacznie dłuższy TTS niż ogniska występujące podczas jesieni / zimy (Rysunek 1).
Ryc 1: Wykres pudełkowy. Czas potrzebny do ustabilizowania PRRS obserwowany w zależności od pory roku, w której wybuchła choroba. Linia przerywana przedstawia ogólną wartość średnią (43,9 tygodnia). Każde pudełko reprezentuje 50% danych (percentyle 25-75), a czarna linia w środku reprezentuje medianę (percentyl 50), więc połowa ognisk miała TTS powyżej tej linii, a druga połowa poniżej tej linii dla każdej pory roku.
Chociaż TTS może się znacznie różnić między przedsiębiorstwami produkcyjnymi (Linhares i in., 2014), może się również różnić w zależności od gospodarstwa w danym przedsiębiorstwie i między ogniskami w tym samym gospodarstwie. Istnieje jednak niewiele informacji na temat wielkości i względnego znaczenia tych źródeł zmienności.
Czy poszczególne ogniska choroby mają podobny czas do osiągnięcia stabilizacji?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, pracowaliśmy z sześcioma firmami zlokalizowanymi w środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Firmy te są podobne pod względem sposobu klasyfikacji stada jako stabilnego dla wirusa PRRS sugerowanego przez Holtkampa i in. (2011). Do obliczenia TTS wykorzystano wiedzę o ogniskach PRRS z lat 2011-2017. Aby porównać TTS w tej samej farmie, tylko te gospodarstwa, które miały co najmniej dwa ogniska PRRS zostały wybrane do tej analizy.
W sumie do badania włączono 53 gospodarstwa, które odnotowały 133 ogniska PRRS, przy czym większość gospodarstw (n = 35) zgłosiło dwa ogniska. Jedenaście gospodarstw zgłosiło trzy ogniska, pięć gospodarstw zgłosiło cztery ogniska, a dwa gospodarstwa zgłosiły pięć ognisk. Do ekspozycji całego stada w obliczu wybuchu choroby stosowano LVI w większości ognisk (ogniska 110/117 z informacjami na temat interwencji). Ogólna średnia TTS wynosiła 43,9 tygodnia (ostatni ujemny wynik testu PCR).
Ryc 2 pokazuje TTS ognisk PRRS zaobserwowanych w 53 gospodarstwach. Średnia różnica TTS między ogniskami w obrębie tego samego gospodarstwa wynosiła 25,7 tygodnia z przedziałem od 0 tygodni do 160 tygodni. Chociaż uwzględniliśmy wpływ kilku czynników, które mogą mieć wpływ na TTS (tj. porę roku, wzorzec RFLP, rok epidemii, historię PRRS w stadzie i sposób ujednolicania statusu stada), nadal większość zmienności TTS występowała między ogniskami w tym samym gospodarstwie. Innymi słowy, TTS dwóch danych ognisk w tym samym gospodarstwie w różnych punktach czasowych był w dużej mierze odmienny (ryc. 2), a taką różnicę można przypisać czynnikom wewnętrznym specyficznym dla gospodarstwa. Różnice TTS między firmami miały niewielki wpływ na zmienność TTS.
Ryc 2: Czas potrzebny do uzyskania stabilności PRRS w 53 stadach w środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Każda kropka reprezentuje TTS obserwowany dla każdego ogniska w danym gospodarstwie.
Jakie inne czynniki mogłyby wyjaśnić różnice czasowe uzyskiwania stabilności dwóch lub więcej ognisk w tym samym gospodarstwie?
Chociaż cechy wirusa (np. wzorzec RFLP), podjęte czynności w obliczu choroby, pora roku, w której wybuchła epidemia i samo przedsiębiorstwo mogą wpływać na TTS, to nadal dwa wybuchy PRRS w obrębie tego samego gospodarstwa mogą mieć znacząco różne TTS. W związku z tym ta sama ferma może mieć ogniska z krótkim i długim TTS, co tłumaczy frustrację producentów i praktyków pracujących na rzecz stabilizacji stada. Wyniki te sugerują, że inne czynniki związane z każdym pojedynczym ogniskiem (np. zarządzanie w obliczu choroby, pora epidemii, doświadczenie kierownika / pracowników lub szkolenie, wdrożone środki kontroli i wewnętrzne bezpieczeństwo biologiczne) mogą mieć istotny wpływ na TTS i mogą pomóc dalsze wyjaśnienie dużej różnicy TTS w przypadku dwóch ognisk w obrębie tego samego gospodarstwa.
