0
Afrykański pomór świń (ASF) jest uważany za jedną z najbardziej przerażających chorób świń. Chociaż obecnie ogranicza się do Afryki, Europy Wschodniej i włoskiej wyspy Sardynii, choroba nadal się rozprzestrzenia i poważnie zagraża krajom wolnym od choroby. W przeciwieństwie do większości innych transgranicznych chorób zwierząt (TCZ), nie ma szczepionek lub leków dostępnych do zapobiegania lub leczenia infekcji ASF. Dlatego szczególnie ważne jest, aby wolne od ASF obszary utrzymały ten status poprzez odpowiednie środki zapobiegania i kontroli. Środki mogą być podjęte na poziomie instytucjonalnym lub indywidualnym, np. rolnik, pośrednik, rzeźnik, itp. Poniżej znajduje się podsumowanie tych działań, które można streścić w dwóch słowach: bezpieczeństwa biologicznego. Aby zrozumieć, jakie działania będą najbardziej skuteczne, kluczowe jest pamiętanie o fakcie, że ASF rozprzestrzenia się głównie poprzez ruch skażonej wieprzowiny i innych produktów zwierzęcych, jak również żywych zwierząt, co obejmuje dziki. Poniższe parametry są wymienione w porządku chronologicznym od czasów, gdy infekcja nie zagraża, do działań, które są potrzebne, gdy choroba jest już w kraju.
Rzeźnik w Gulu, Uganda
Analiza ryzyka i procedura importu/eksportu: Zapobieganie wejścia ASF do wolnych krajów zależy od rygorystycznych zasad dotyczących bezpiecznego przywozu świń i produktów o podwyższonym ryzyku, czyli wieprzowiny, nasienia, skór, itp. Kodeks zdrowia zwierząt lądowych OIE zawiera szczegółowe wytyczne. Usługi regulacyjne i kwarantanny powinny być tak przystosowane, aby skutecznie przechwycić produkty spożywcze i inne materiały ryzyka na międzynarodowych lotniskach, czy w portach morskich. Skonfiskowane materiały niebezpieczne powinny być niszczone lub usuwane, a nie wyrzucane do śmieci, gdzie mogą być dostępne dla zwierząt i ludzi. Minione wydarzenia sugerują, że szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku pozbywania się odpadków żywności z samolotów, statków i pojazdów z zainfekowanych krajów.
Żywienie resztkami: skarmianie odpadkami niesie ze sobą bardzo wysokie ryzyko wprowadzenia kilku chorób w populacjach osobników zdrowych. Zakaz skarmiania zlewkami byłby idealny, ale wyegzekwowanie tego na poziomie gospodarstwa domowego jest mało prawdopodobne, ponieważ musiałoby to pokonać jedną z głównych motywacji utrzymania świń, tj. minimum zużycia paszy dzięki karmieniu odpadkami. W żadnym przypadku świniom nie należy podawać resztek które mogą zawierać mięso wieprzowe. Zlewki powinny być gotowane przez 30 minut.
Gotowanie resztek pożywienia dla świń w fermie pół-komercyjnej, Kiambu, Kenia
Trzymanie świń w zamknięciu: powinno się zachęcać do tworzenia zagród dla świń, które umożliwiają utrzymywanie zwierząt w higienicznych warunkach. Ponadto, ogrodzenie terenu zapobiegnie rozprzestrzenianiu się choroby z trzody chlewnej na dzika (i dzikich świń) i vice versa. Władze powinny zniechęcać do systemów produkcji trzody chlewnej w oparciu o skarmianie resztkami/ śmieciami, które pozwalają na dostęp świń do potencjalnie zainfekowanych odpadków i kontakt z dzikami. Jednak, tak jak w przypadku skarmiania zlewkami, niełatwo będzie zmienić tradycyjne sposoby utrzymania świń, ponieważ wielu hodowców uzna, że nie warto zmieniać takiego systemu żywienia.
Przykład nieprawidłowego utrzymania świń, Uganda
Ulepszenia zagród dla świń, Kiambu, Kenia
Czyszczenie i dezynfekcja: Urządzenia i pomieszczenia powinny być okresowo czyszczone i dezynfekowane. Materia organiczna powinna być usuwana z kojców, urządzeń, pojazdów, itp. przed dezynfekcją. Pojazdy i personel (buty, sprzęt, itp.) powinny być dezynfekowane wraz z rozpoczęciem i zakończeniem hodowli. Okazały się, że skuteczne środki dezynfekcyjne zawierają detergenty takie jak podchloryny, zasady i aldehyd glutarowy. Urządzenia, które nie są łatwe do dezynfekcji powinny byćeksponowane na działanie promieni słonecznych.
Inne środki bioasekuracji: ograniczenie ilości osób w hodowli do minimum, załadunek i rozładunek zwierząt poza ogrodzeniem oraz czyszczenie i dezynfekcja ciężarówek transportujących świnie po rozładunku. Wdrożenie środków w miejscach, gdzie świnie poruszają się swobodnie po okolicy jest szczególnie trudne, ale stosuje się tam te same zasady bezpieczeństwa biologicznego. Należy unikać użyczania sprzętu bez wcześniejszego prawidłowego czyszczenia i dezynfekcji wśród gospodarstw/wsi. Osoby pracujące ze świniami powinny unikać kontaktu z innymi populacji świń. Powinno się zachęcać do posiadania ubrania roboczego i obuwia tylko do tej pracy. Zwierzęta do wymiany stada powinny pochodzić z zaufanych źródeł. Ścieki i odpadki z ubitych zwierząt powinny być utylizowane w odpowiedni sposób, tak aby uniemożliwić dostęp do nich dzikich świń.
Wyrzucona martwa świnia, nie poddana odpowiedniej utylizacji
Świadomość: Rolnicy, weterynarze i wszystkie podmioty mające do czynienia ze świniami i wieprzowiną powinni być świadomi jak zapobiegać, rozpoznawać i co zrobić, jeśli podejrzewa się wystąpienie ASF. Należy szczególnie podkreślić niebezpieczeństwo, jakie ze sobą niesie karmienie zlewkami i inne naruszenia bezpieczeństwa biologicznego, szczególnie w przypadku niewielkich hodowli świń. W przypadku wprowadzenia ASF do kraju, ogniska powinny być odpowiednio nagłośnione, podkreślając potrzebę zwiększenia bezpieczeństwa biologicznego na wszystkich poziomach, aby regularnie sprawdzać świnie, oraz do niezwłocznego zgłaszania podejrzanych zmian i zgonów do władz.
Świnie żywiące się odpadkami (Gruzja, Sardynia i Kenia).
Nadzór: Właściciele świń, myśliwi itp. powinni być zachęcani do nadzoru biernego, tj. zgłaszanie podejrzanych przypadków do organów weterynaryjnych, poprzez kampanie informacyjne. Wszystkie podejrzane przypadki powinny przejść badanie kliniczne, sekcję zwłok i badania serologiczne. Powinno być badane potencjalne pochodzenie choroby i rozprzestrzenianie ( odpowiednio drogi -wstecz i do przodu). Gdy choroba jest obecna w kraju, bierny nadzór powinien być połączony z aktywnym nadzorem.
Druga część tego artykułu wymieni działania, które są potrzebne, gdy choroba jest już w kraju. Bezpieczeństwo biologiczne zawsze znajdzie zastosowanie.
