0
Loszki mogą mieć najlepsze zdolności reprodukcyjne w gospodarstwie pod względem zapładnialności i wskaźnika porodów. Aby to osiągnąć, w naszych populacjach loszek wszystko musi przebiegać prawidłowo, w tym zdrowie, rozwój fizyczny i przygotowanie reprodukcyjne.
Utrzymanie i zarządzanie loszkami
Idealną sytuacją byłoby wprowadzenie zwierząt w wieku trzech tygodni do izolatki, w której zwierzęta przebywają przez minimum cztery tygodnie, ale najczęściej spotyka się producentów pracujących z izolatkami utrzymującymi dwie grupy loszek, więc przebywają tam one przez około osiem tygodni. Po tym czasie trafiają one do jednostki rozwoju loszek, która w wielu gospodarstwach jest po prostu tuczarnią z kojcami i karmidłami innej wielkości. Zwierzęta przechodzą przez tę jednostkę w miarę przybywania młodszych loszek. W wieku 21 tygodni loszki przechodzą selekcję. Zwierzęta, które nie spełniają kryteriów są usuwane, a wyselekcjonowane loszki przechodzą do ekspozycji na knury.
Identyfikacja: zaleca się, aby loszki odsadzone otrzymywały identyfikator, który wskazuje ich tydzień urodzenia, aby przez ich całe życie można było łatwo znaleźć informację o ich wieku, ponieważ to wiek jest kluczowym elementem dla przepływu loszek i podejmowania decyzji dotyczących przyszłości każdej loszki. Identyfikatory z datą urodzenia pomagają również upewnić się, że próbki do monitorowania są pobierane z odpowiednich grup wiekowych. Zwierzęta z czystej linii otrzymają indywidualną identyfikację w celu prześledzenia ich rodowodu, a wszystkie loszki, które zostaną wybrane jako przyszłe stado hodowlane, otrzymają indywidualną etykietę po selekcji.
Przestrzeń: loszki przypominają trochę złote rybki i rosną w zależności od dostępnej przestrzeni. Przydział miejsca, biorąc pod uwagę wielkość zwierząt, jest kluczowym czynnikiem, również biorąc pod uwagę przestrzeń poidła i karmnika.
Podłoże: niektórzy producenci umieszczają młode loszki odsadzone na plastikowych rusztach w izolatkach, co może powodować pewne problemy. Loszki mogą mieć później problem z przejściem od podłogi z tworzywa sztucznego do betonowych listew, gdy są przenoszone z izolacji do kolejnego sektora, który jest krytycznym etapem. Wtedy zwierzęta są już narażone na działanie nowych czynników zakaźnych, dlatego naprawdę nie chcemy, aby zwierzęta miały jakiekolwiek dodatkowe wyzwanie. Plastikowe podłogi w izolatkach mogą również ograniczać możliwość wprowadzania starszych zwierząt, co w pewnych okolicznościach mogłoby być interesującą opcją.
Musimy być czujni, jeśli chodzi o zdrowie racic, ponieważ może to zniszczyć wskaźnik odchowania loszek.
Wentylacja ma w zasadzie te same cele, co w przypadku komercyjnej hodowli świń. Minimalna wentylacja musi zapewnić usunięcie wilgoci i gazów. Kiedy mówimy o rozwoju loszek, problem z wentylacją generującą nadmiar amoniaku może mieć negatywny wpływ na receptory węchu u loszek, wpływając na ich reakcję podczas ekspozycji na knura. Jeśli zdolność loszek do wywąchania feromonów ulegnie zmianie, może to wpłynąć na ich zdolność do okazywania oznak rui, a w rezultacie negatywnie wpłynie to na naszą zdolność jej wykrywania.
Trening loszek: jeśli w gospodarstwie jest technologia, taka jak ESF (elektroniczny system karmienia), ważne jest, abyśmy starali się uczyć loszki, gdy są młodymi, a zatem bardziej ciekawskimi zwierzętami, więc ważne jest, aby istniały stacje do uczenia korzystania z ESF lub jakiekolwiek inne urządzenia, takie jak bramki, poidła lub technologia, która będzie wykorzystywana w późniejszym okresie życia w jednostce rozwoju loszek, aby zwierzęta wchodziły z nimi w interakcję i uczyły się, jak ich używać, gdy są młode. Szkolenie starszych zwierząt jest trudniejsze, ponieważ mogą one niechętnie korzystać z EFS. Jeśli zwierzęta nie są trenowane, dopóki nie dorosną, może to skutkować zmniejszeniem spożycia paszy, a loszki będą traciły na wadze w krytycznym momencie tuż przed pierwszym kryciem, co wpłynie na ich wydajność reprodukcyjną. Zachęcanie zwierząt nieskorych do poznawania nowości to wymagająca praca dla dwóch osób. Trening ESF dla loszek może być trudny, ale bardzo tego warty.
Zapewnienie, że Twój obiekt jest zaprojektowany i wyposażony tak, aby pomóc Ci trenować loszki, wymaga zaangażowania.
Skąd wiemy, że wykonujemy dobrą pracę przygotowując nasze loszki?
Aby wiedzieć, czy jesteśmy na dobrej drodze musimy spojrzeć na dane loszek.
Dane produkcyjne:
- poziom śmiertelności podczas rozwoju loszek
- tempo wzrostu: przyszłe loszki hodowlane muszą mieć tempo wzrostu, które pozwoli im osiągnąć odpowiednią wagę we właściwym czasie do krycia. Naszym punktem odniesienia jest ADG 675 g/dzień (1,5 funta/dzień) od odsadzenia do selekcji (w wieku około 20 tygodni)
Dane reprodukcyjne:
- % loszek, które mają ruję przed 30. tygodniem życia: wiek ten należy dostosować z uwzględnieniem genetyki. Jeśli widzimy wartość 90%, możemy być całkiem szczęśliwi, że nic nie hamuje tych loszek i nie przeszkadza im w dobrym rozwoju reprodukcyjnym. Cel ten może wydawać się wysoki, ale jest osiągalny, a najlepsze gospodarstwa osiągają 95%.
- Tygodniowa liczba krytych loszek: chcemy mieć stałą liczbę krytych loszek. Naszym celem jest posiadanie 1% całkowitego inwentarza jako liczby loszek hodowanych tygodniowo. W przypadku fermy z 5000 loch będzie to oznaczać 50 loszek hodowanych tygodniowo.
- Współczynnik zapładnialności loszek: spodziewamy się, że loszki będą miały najlepszy współczynnik poczęcia ze wszystkich loch w stadzie i jest to bardzo ważne, ponieważ loszki będą stanowić znaczny odsetek wszystkich loch w stadzie. Loszki powinny być zwierzętami bardzo płodnymi. Na fermach, w których nie występuje w danym momencie problem z chorobą, należy spodziewać się, że odsetek zapładnialności u tych loszek wynosi 93-94%.
Czasami możemy zaobserwować w tym parametrze pewną sezonowość, ale niejednokrotnie jest to spowodowane naszymi własnymi decyzjami. Czasami latem i wczesną jesienią, kiedy mamy problem z objawami rui u samic i spodziewamy się niższego wskaźnika poczęć, na fermie mogą chować się niektóre nieoptymalne loszki, takie z powrotami rui, ronieniami itp., które w innej porze roku byłyby wyeliminowane, aby upewnić się, że tygodniowe cele zostaną osiągnięte w tych trudnych miesiącach. W takich sytuacjach musimy przyjrzeć się współczynnikowi zapładnialności loszek rytych pierwszy raz. W przypadku ograniczonej zapładnialności u loszek z powodu krycia nieoptymalnych samic, problem wynika z decyzji zarządczych.
Aby osiągnąć te cele, w populacji loszek wszystko musi przebiegać prawidłowo, w tym przygotowanie zdrowotne i reprodukcyjne, takie jak codzienna stała ekspozycja na knura w odpowiednim wieku i właściwe wykrywanie rui.
