Czy spożycie paszy przed porodem może zwiększyć wydajność w okresie odsadzania?

W poprzednich badaniach wykazaliśmy, w jaki sposób precyzyjne karmienie podczas laktacji pozwala nam lepiej zrozumieć zachowanie żywieniowe każdej lochy, co pozwala nam dostosować krzywą karmienia do każdej konkretnej sytuacji. W ten sposób możemy zmaksymalizować zużycie i zminimalizować straty paszowe. W tym sensie wydaje się jasne, że lochy mają wyraźne żywienia podczas laktacji, które będą determinować wydajność produkcji w kolejnych cyklach (Koketsu i in., 1996).

Ponadto w ostatnim miesiącu ciąży wymagania rosną ze względu na wzrost płodów i tkanki układu rozrodczego (wzrost łożyska, macicy i wymienia). Dlatego jeśli pasza nie jest odpowiednia (zarówno pod względem ilości, jak i składu odżywczego) locha będzie mobilizować rezerwy ciała (tłuszcz i białko) w celu utrzymania odpowiedniego tempa wzrostu płodów i tkanek rozrodczych (Theil i in., 2011). Należy również zauważyć, że produkcja siary wzrasta w ostatnim tygodniu ciąży (Devillers i in., 2006) i chociaż późniejsza produkcja mleka zależy w dużej mierze od potencjału genetycznego, spożycie paszy ma również na to wpływ (Hartmann i in., 1997).

Występuje jednak pewna rozbieżność w odniesieniu do karmienia w okresie okołoporodowym. Niektórzy autorzy proponują stopniowy wzrost od momentu wejścia loch na porodówkę; inni opowiadają się za karmieniem ad libitum od tego samego momentu; ale są też tacy, którzy wolą ograniczyć karmienie macior na kilka dni przed porodem.

W związku z tym zastosowanie karmników elektronicznych (zdjęcie 1) pozwala na bardziej kontrolowane podawanie dziennej ilości paszy, określonej zgodnie z zachowaniem żywieniowym każdej lochy. Ponadto możliwość podawania paszy w większej liczbie posiłków chroni lochy przed „przejedzeniem” i pozwala na częstsze spożycie mniejszych porcji w ciągu dnia.

Ostatnie badania (Martí i in., 2019) oceniają wersję karmienia ad libitum stopniowe zmniejszenie konsumpcji zgodnie z wzorcem żywienia każdej lochy w dniach poprzedzających poród. Autorzy ci nie stwierdzili różnic w wydajności reprodukcyjnej (liczba prosiąt urodzonych żywych, martwych, zmumifikowanych lub odsadzonych), chociaż nie ocenili późniejszego rozwoju miotu pod względem wzrostu.

Dlatego w literaturze, chociaż nie wykryto żadnych różnic w liczbie prosiąt, zwiększenie podaży paszy pod koniec ciąży, a także podział porcji paszy dla macior na większą liczbę posiłków, może poprawić witalność i wagę prosiąt przy urodzeniu , a także ich wydajność w okresie odsadzenia, ze względu na lepszy rozwój gruczołów mlekowych.

W ostatnim badaniu (niepublikowane dane) porównaliśmy wpływ karmienia macior dwoma różnymi dawkami na kilka dni przed porodem na wydajność produkcji. Elektroniczne dozowniki zostały zaprogramowane w taki sposób, aby locha mogła rozdzielić przydzieloną ilość paszy na 6 posiłków dziennie. Locha sama mogła zdecydować, ile paszy ma otrzymać przy każdym karmieniu, nie przekraczając maksymalnej zaprogramowanej ilości. Grupie 1 zaoferowano zwykłą ilość podawaną w gospodarstwie w końcowej fazie ciąży, zwiększoną o 20% (ogółem maksymalnie 2,80 kg / dzień). W grupie 1 odnotowano średnie zużycie 2,11 kg / dzień. Grupie 2 podano większą dawkę paszy, maksymalnie do 4,20 kg / dzień, i odnotowano średnie zużycie 3,66 kg / dzień, co stanowi prawie 75% większe dzienne spożycie w porównaniu z grupą 1. Po oproszeniu obydwu grupom podawano taką samą ilość paszy, stopniowo zwiększając dawkę, aby osiągnąć maksymalnie 9,24 kg / dzień, zaczynając od 14 dnia laktacji.

Rycina 1 pokazuje konsumpcję obu grup od momentu wejścia na porodówkę do odsadzenia (28 dzień laktacji). Wyraźnie widać, jak lochy z obu grup rzeczywiście wykazywały różne spożycie w okresie przed porodem. Jednak te różnice w konsumpcji nie przełożyły się na różnice w masie żywych prosiąt (P> 0,05), niezależnie od tego, czy samice były pierwo- czy wieloródkami (ryc. 2A).

Podobnie, ryc. 1 pokazuje, jak po porodzie lochy zachowały się tak samo, z podobnym postępującym wzrostem spożycia w pierwszych dwóch tygodniach laktacji. Należy zauważyć, że partia samic, które spożywały więcej w dniach poprzedzających poród, ponownie wykazała większe spożycie paszy, gdy osiągnęły szczyt laktacji (około 20 dnia laktacji). Ta zmiana konsumpcji spowodowała różnice w masie prosiąt podczas odsadzania, chociaż tylko u wieloródek. Prosięta od wieloródek, które miały większe spożycie przed porodem i w szczytowym okresie laktacji, miały wyższą masę odsadzeniową (8,87%) niż prosięta od wieloródek, których matki spożywały mniej paszy w dniach przed porodem (odpowiednio 9,21 vs. 8,46 kg; P < 0,05) (ryc. 2B).

Większa masa odsadzeniowa prosiąt w grupie 2 może być spowodowana wyższym spożyciem paszy przez maciorę w dniach poprzedzających poród i ponownie w szczytowej laktacji, co sprzyja rozwojowi sutków, a zatem produkcji mleka dostępnej dla prosiąt.

Pomimo kontrowersji związanych z karmieniem okołoporodowym, w warunkach terenowych, w których przeprowadzono to badanie, możemy stwierdzić, że spożycie w dniach poprzedzających poród nie wpływa na indywidualną masę urodzeniową prosiąt, chociaż wyższe spożycie powoduje większą masę prosiąt przy odsadzeniu. Te systemy, które pozwalają maciorze samej decydować o dawkach paszy, ale zawsze są nadzorowane w odniesieniu do standardowej krzywej, genetyki i liczby porodów, pomagają poprawić wydajność produkcyjną prosiąt podczas odsadzania.