Ten artykuł koncentruje się na diagnostyce klinicznej choroby, a nie na jej monitoringu.
Dostępne testy:
Immunohistochemia (IHC)
- Wykrywa obecność antygenu wirusowego
- Rodzaje próbek: tkanki
- Zalety:
- Wykrywa wirusa w miejscu zmiany (dobry dowód na przyczynę zmian).
- Każdy pozytywny wynik jest uważany za znaczący.
- Wady:
- Należy dostarczyć prawidłową próbkę tkanki.
- Wymaga obecności znacznie większej ilości wirusa niż PCR.
- Ocena tylko małej próbki tkanek.
- Infekcje utajone prawdopodobnie zostaną przeoczone, chyba że uwzględni się nerw trójdzielny i/lub migdałki.
Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR)
- Wykrywa obecność określonej sekwencji wirusowego kwasu nukleinowego (DNA)
- Rodzaje próbek: tkanki
- Zalety:
- Wysoka czułość
- Kwantyfikacja PCR (PCR ilościowe) jest związana z obecnością zmian.
- Umiarkowany koszt
- Często może łączyć próbki tkanek w celu obniżenia kosztów, jednocześnie minimalizując utratę czułości (szczególnie w odniesieniu do znaczenia klinicznego).
- Niektóre testy PCR mogą odróżnić wirusy typu dzikiego od wirusów szczepionkowych z delecją genową.
- Wady:
- Aby uzyskać najlepsze wyniki, wymagane są próbki tkanek (pobrane pośmiertnie).
- Infekcje utajone prawdopodobnie zostaną przeoczone, chyba że uwzględni się nerw trójdzielny i/lub migdałki.
Test immunoenzymatyczny (ELISA)
- Wykrywa obecność przeciwciał
- Rodzaje próbek: surowica
- Zalety:
- Zwierzęta pozostają dodatnie przez wiele tygodni.
- Może być stosowany w przypadkach przewlekłych.
- Może być stosowany do różnicowania ekspozycji na szczep typu dzikiego od szczepionki z delecją genową (zobacz: Tabela 1).
- Każdy pozytywny wynik dla wirusa typu dzikiego jest uważany za znaczący.
- Dopiero po 5-7 dniach zwierzę stanie się seropozytywne po ekspozycji na szczep typu dzikiego.
Tabela 1 pomaga zademonstrować możliwości DIVA (Differentiate Vaccinated from Infected) niektórych testów ELISA podczas stosowania szczepionki z delecją genu.
VN Wynik | Wynik różnicowego testu ELISA ukierunkowanego na usunięty gen gE/g1 lub gB | Interpretacja |
---|---|---|
Dodatni | Dodatni |
Kontakt z wirusem typu dzikiego |
Dodatni | Ujemnyny | Szczepione zwierzę po kontakcie z wirusem typu dzikiego |
Ujemny | Dodatni | Błąd testu, wynik nieważny |
Ujemny | Ujemny | Nie zaszczepione i bez kontaktu z wirusem typu dzikiego |
- Wady:
- Konieczność dopasowania odpowiedniego testu do właściwej delecji genu w szczepionce.
- Po szczepieniu zwierzę staje się seropozytywne w ciągu 10-14 dni.
Neutralizacja wirusa (VN)
- Wykrywa obecność przeciwciał
- Rodzaje próbek: surowica
- Zalety:
- Zwierzęta pozostają pozytywne przez wiele tygodni
- Może być stosowany w przypadkach przewlekłych
- Wyższa czułość niż ELISA (może wykryć niższe stężenie przeciwciał)
- Wady:
- Niewykonalne dla dużej liczby próbek.
- Zwierzęta stają się seropozytywne w ciągu 12 dni.
- Nie można odróżnić szczepionki od infekcji typu dzikiego.
- Poprawność wykonania testu w dużym stopniu zależy od umiejętności technika.
- Reaktywność zależy od użytego izolatu wirusa
Interpretacja wyniku:
IHC
- Dodatni: wirus jest obecny w miejscu zmiany
- Ujemny: zwierzę negatywne lub infekcja jest w zbyt późnym stadnium na wykrycie wirusa
PCR
- Dodatni: wirus jest obecny. Niedawne szczepienie zmodyfikowanym żywym wirusem także może skutkować pozytywnymi wynikami PCR
- Ujemny: zwierzę negatywne lub wirus mógł zostać pominięty, jeśli badanie nastąpi późno po zakażeniu
ELISA (delecja genowa)
- Dodatni: przeciwciała matczyne lub wcześniejsza ekspozycja (>5-7 dni) na wirus typu dzikiego.
- Ujemny: zwierzę negatywne lub infekcja szczepem typu dzikiego zbyt wcześnie do wykrycia.
VN
- Dodatni: po kontakcie (> 5-14 dni) na szczep dziki lub szczepionkowy
- Ujemny:
- Ujemny w stosunku do szczepionki lub wirusa typu dzikiego
- Zakażenie zbyt wcześnie do wykrycia (<5-7 dni dla wirusa typu dzikiego lub <10-14 dni dla szczepienia)
Możliwe scenariusze
Stado loch z ronieniam
- Zbierz 6-8 płodów i pobierz próbki do testu PCR.
- Lochy/loszki, które roniły: pobrać surowicę od macior/loszek, które niedawno roniły, do testów PCR. Może łączyć się w grupach po 5 próbek
- Testy ELISA poszczególnych próbek można wykonać, jeśli minęło > 7 dni od ronienia.
- W stadach nieszczepionych na chorobę Aujeszky’ego preferowane jest badanie VN zamiast ELISA ze względu na wyższą czułość diagnostyczną testu.
Selekcja loszek remontowych ze stad szczepionych ze znanymi zwierzętami dodatnimi
- Pobierz próbki krwi od 100% loszek remontowych i przetestuj poszczególne próbki za pomocą testów ELISA i VN.
- Utrzymuj tylko zwierzęta pozytywne w VN i negatywne w teście ELISA (patrz Tabela 1 powyżej).
Selekcja loszek remontowych ze stad zaszczepionych bez znanych zwierząt dodatnich
- Pobierz próbki krwi od co najmniej 30 losowo wybranych loszek remontowych i przetestuj poszczególne próbki za pomocą testów ELISA i VN.
- Jeśli wszystkie badane próbki są pozytywne w VN i negatywne w teście ELISA (patrz Tabela 1 powyżej), możesz zatrzymać całą grupę zwierząt zastępczych.
- Jeśli jakakolwiek próbka jest ujemna pod względem VN, należy przetestować 100% pozostałych loszek i zatrzymać tylko loszki, które zostały zaszczepione (VN= dodatni).
- Jeśli wynik testu ELISA u jakichkolwiek loszek jest pozytywny, należy ponownie ocenić zasadność trzymania jakiegokolwiek zwierzęcia z grupy, ponieważ mogłoby to sugerować, że stado źródłowe jest teraz pozytywne pod względem choroby Aujeszkyego.