1) Jakie są najlepsze środki ochrony ferm trzody chlewnej przed transmisją infekcji z populacji dzików?
Jeśli potrzebujemy zbudować nową farmę, lepiej będzie zlokalizować ją z dala od obszarów leśnych lub brzegów rzek, a także pól uprawnych i nawodnień lub innych elementów atrakcyjnych dla dzików.
Ponadto farma powinna mieć wysokie środki bezpieczeństwa biologicznego, w tym podwójne ogrodzenie. Ogrodzenie może składać się z pierwszej, dość prostej bariery (na przykład mocnej i wysokiej siatki ogrodzeniowej przytwierdzonej do podłoża). Drugi płot, znajdujący się 5 metrów od pierwszego, idealnie jakby miał półmetrową, betonową betonową lub ceglaną podstawę, w którą osadzony byłby drugi metalowy płot. Przestrzeń pomiędzy płotami i ich otoczeniem nie powinna być atrakcyjna dla dzików, dlatego wskazane jest wyeliminowanie roślinności. W bramach wejściowych muszą znajdować się specjalne doły z kratami, które umożliwiają przepuszczenie pojazdów lub ludzi, ale nie dzików i innej fauny lądowej.
W związku z tym należy zachować szczególną ostrożność w odniesieniu do wejścia potencjalnie skażonych ludzi, materiałów i żywności. Największym problemem są gospodarstwa zagrodowe i te, które korzystają z naturalnych pastwisk. Na tej podstawie trudniej jest uniknąć bezpośredniego lub przynajmniej pośredniego kontaktu między świniami a dzikami. Projekt realizowany przez IREC (Instytut Badań Zasobów Łowieckich) we współpracy z University of Córdoba bada możliwości poprawy bezpieczeństwa biologicznego w hodowli trzody chlewnej (np. znalezienie sposobów dystrybucji i dostarczania wody i pasz, które są mniej atrakcyjne lub dostępne dla dzików).
2) Jeśli chodzi o myśliwych, którzy mają świnie lub hodowców świń polujących na dziki, czy mogą zarażać swoje zwierzęta przez swoją aktywność łowiecką? Jakie środki powinni podjąć myśliwi / rolnicy, aby zminimalizować to ryzyko?
Polowanie jest ważne: ktoś musi ograniczać liczebność populacji dzików. W obecnym tempie populacja dzików podwoi się w ciągu mniej niż dziesięciu lat. Ale na pewno myśliwi mogą podjąć działania w celu zmniejszenia niektórych ważnych zagrożeń dla zdrowia.
Przede wszystkim, wnętrzności i inne resztki pozostałe z polowań nigdy nie powinny być porzucane w sposób dostępny dla dzików (a nawet świń) lub zwierząt mięsożernych, ponieważ utrwala to cykl wielu chorób, takich jak włośnica, gruźlica lub pomór świń .
Aby nie dopuścić do pozostawienia na polu tusz dzików ważne jest, aby polowaniu nadać sens. W ten sposób tusze zostaną skontrolowane i przetworzone w ubojniach, a podroby zostaną poddane odpowiedniej obróbce.
Po drugie, ważne jest, aby pamiętać, że kontakt z dzikami jest jeszcze bardziej niebezpieczny z punktu widzenia zdrowia niż wizyta w innej fermie świń. Jakkolwiek ograniczona, kontrola zdrowia na farmie świń zawsze będzie lepiej zarządzana niż status zdrowia dzika. Myśliwi-rolnicy przy okazji polowań muszą podejmować więcej środków ostrożności niż podczas wizyty w innej hodowli trzody chlewnej: muszą używać osobnej odzieży, obuwia i konkretnych sprzętów do polowań, zawsze inne niż te używane do działalności rolniczej. podobnie sprawa się ma w przypadku całego ekwipunku lub pojazdów, które mogłyby być używane w hodowli świń. Ważne jest, aby zmaksymalizować czystość i nigdy nie dawać do jedzenia świniom szczątków zwierząt lub potencjalnie skażonych materiałów. Psy nie powinny wchodzić na farmę.
Niektóre ogniska afrykańskiego pomoru świń na fermach świń były epidemiologicznie powiązane ze stosowaniem słomy lub siana, prawdopodobnie zanieczyszczonego odchodami lub szczątkami dzików. W innych przypadkach pojawiły się infekcje spowodowane karmieniem świń odpadami spożywczymi, takimi jak, prawdopodobnie, skażony wirusem boczek lub wieprzowina lub kiełbasy z mięsem dzika.
Zalecenia końcowe
W choroby zwierząt gospodarskich i dzikiej fauny jest zaangażowanych wiele osób, głównie rolników, ale także myśliwych i różnych osób z sektora administracji publicznej. Głównym zaleceniem jest wspólne zmierzenie się z tymi wyzwaniami. Pierwszym kluczowym działaniem jest wdrożenie dobrych programów monitorowania populacji i stanu zdrowia, nie tylko dla zwierząt hodowlanych, ale także dla dzikich zwierząt (w tym przypadku dzików). Stąd możliwości interwencji w przypadku konkretnych problemów będą zależeć od sytuacji epidemiologicznej i ekologii każdej choroby. Możliwości są jasne: zapewnienie wysokiego bezpieczeństwa biologicznego, dbaj odpowiednio o populacje zwierząt lub korzystaj ze szczepień. Zwykle najbardziej skuteczne będą zintegrowane strategie, łączące wszystkie dostępne narzędzia. Problem polega na tym, że nie ma dostępnych szczepionek dla niektórych chorób, takich jak afrykański pomór świń. W związku z tym należy podkreślić jedyne dostępne narzędzia: zwiększyć bezpieczeństwo biologiczne na fermach trzody chlewnej i zadbać o kontrolę populacji dzików.