Grypa świń: wątpliwości związane z jej kontrolą na fermach

Wstęp

Wirus grypy świń typu A jest wirusem RNA, który zakaża wiele gatunków zwierząt (ptactwo, świnie, konie, psy, koty, ssaki morskie, nietoperze) i ludzi. Sezonowość wirusa na półkuli północnej w przypadku świń koncentruje się wiosną i jesienią, podczas gdy u ludzi od jesieni do wiosny (zimne pory roku). Na całym świecie występuje ogromna liczba wirusów grypy świń H1N1 i H1N2, które współistnieją z wieloma typami wirusów H3N2 i H1N1, zarówno u świń, jak i u ludzi (IVB, IVA i ludzkie sezonowe klastry - www.fludb.org)

Duży odsetek hodowli świń w głównych krajach produkujących na świecie jest uznawany za pozytywny w stosunku do grypy, chociaż nie oznacza to, że wykazują one objawy kliniczne na którymkolwiek z etapów produkcji, ani że wykazują wymierne straty ekonomiczne. Seroprewalencja w USA, Kanadzie i Europie (Belgia, Holandia, Francja, Włochy, Niemcy, Hiszpania itp.) wynosi od 85 do 90% u loch, zarówno w zaszczepionych, jak i nieszczepionych gospodarstwach z objawami klinicznymi lub bez nich. U świń, jako osobników, infekcje wirusem grypy trwają średnio 5-7 dni, a w populacji jako całości mogą trwać od tygodni do lat. Zatem infekcje i dynamika przenoszenia w dużych populacjach mogą się znacznie różnić od tych obserwowanych w małych grupach zwierząt (duże różnice w zależności od wielkości gospodarstwa i systemu produkcyjnego: fermy jednoobiektowe i wieloobiektowe).

Straty spowodowane wirusem grypy w różnych badaniach są szacowane na około 3 EUR / świnię i mogą wzrosnąć do 10 EUR / świnię w przypadku koinfekcji. Wprowadzenie loszek zastępczych pozytywnych w stosunku do innych szczepów wirusa, niż tych obecnych na fermie i trwałe zakażenie prosiąt odsadzonych są głównymi przyczynami przenoszenia wirusa w obrębie gospodarstwa, jak również endemicznego utrzymania choroby w gospodarstwach. Odsadzone prosięta są ogniwem odpowiedzialnym za utrzymanie, różnicowanie i rozprzestrzenianie wirusa grypy na inne gospodarstwa.

Dynamika zakażenia wirusem grypy różni się znacznie pod względem rozpowszechnienia między partiami prosiąt odsadzonych pomiędzy gospodarstwami. W gospodarstwach o wysokiej i średniej częstości występowania, ta częstość występowania będzie się zmieniać w ciągu 4-6 tygodni po odsadzeniu, podczas gdy w gospodarstwach o niskiej częstości występowania, w ciągu tych 4-6 tygodni po odsadzeniu ta częstość występowania prawie się nie zmieni. W gospodarstwach o wysokiej i średniej częstości występowania po odsadzeniu, częstość występowania jest zmienna w ciągu 4-6 kolejnych tygodni, a na fermach o niskiej częstości jej zmienność jest minimalna. W wielu badaniach nie stwierdzono żadnych znaczących różnic między poziomem częstości a wpływem na wzrost i wskaźnik kaszlu, a zatem potrzebne są dalsze badania, abyśmy mogli ocenić rzeczywisty wpływ ekonomiczny w zależności od częstości występowania grypy po odsadzeniu. Wiele badań z analizami wieloczynnikowymi wykazało, że nie ma związku między masą prosiąt przy urodzeniu lub odsadzeniu, procedurami mieszania miotów lub liczbą porodów loch, a infekcją podczas odsadzania, mimo że istnieje związek z wiekiem podczas odsadzania.

Szczepienie

Badane standardy szczepień są bardzo liczne i wykazały zmienne wyniki. Obejmują one szczepienie zwierząt remontowych, masowe szczepienie połączone ze szczepieniem przed oproszeniem szczepionkami handlowymi i autogennymi oraz szczepienie prosiąt. Zastosowanie szczepionek zmniejsza wskaźnik detekcji wirusów u prosiąt po odsadzeniu bez znaczących różnic między szczepionkami. Średni czas infekcji wynosi 1,5 tygodnia po odsadzeniu, a infekcja trwa 1,6 tygodnia, co oznacza, że poziom przeciwciał matczynych po odsadzeniu prosiąt urodzonych przez zaszczepione lochy jest niski. Istnieją wątpliwości dotyczące interakcji z przeciwciałami matczynymi. Szczepienie nie zapobiega zakażeniu, ale może zmniejszyć objawy kliniczne, zmiany w płucach i siewstwo wirusa po zakażeniu zwierząt.

Wirus może oszukać układ odpornościowy, w tym mechanizmy obronne stworzone przez komercyjne szczepionki. W związku z tym szczepionki mają ograniczoną skuteczność i konieczne jest wybranie odpowiednich szczepów w każdym przypadku, co pozwala na zmniejszenie siewstwa i rozprzestrzeniania się wirusa w obrębie gospodarstwa. Zmiany w białkach błonowych wirusa wpływają na transmisję, wirulencję i zdolność immunologiczną wirusa. Podczas replikacji wirus gromadzi błędy, a to, związane z dużą liczbą mutacji, dało miejsce do powstania ogromnej liczbie nowych szczepów w ciągu ostatnich 20 lat. Ta ogromna różnorodność w swoim genomie komplikuje opracowywanie szczepionek. Musimy również dodać, że ta różnica pojawia się na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym. Idea szczepienia "prime-boost" obejmuje prezentowanie różnych antygenów w celu zwiększenia wielkości heterologicznej odpowiedzi immunologicznej, która nie tylko indukuje wysoką odpowiedź przeciwciał, ale także aktywuje odpowiedź komórek T CD4. Skuteczność tych poliwalentnych inaktywowanych lub żywych, atenuowanych szczepionek przeciw infekcjom wirusami grypy H1 i H3 nie jest jeszcze jasna.

Grypa ma poważne konsekwencje dla zdrowia ludzi. Najważniejszym celem dla Światowej Organizacji Zdrowia i Komisji Europejskiej jest zwiększenie, w przypadku ludzi, odsetka szczepień przeciwko wirusowi grypy u osób powyżej 65 roku życia, pracowników służby zdrowia (lekarzy, weterynarzy, pielęgniarek, farmaceutów, biologów itp.) oraz grupy ryzyka, w tym w sezonie 2018/19, personel pracujący na fermach drobiu i trzody chlewnej, zgodnie z zaleceniem Komisji Zdrowia Publicznego z 20 września, w celu uniknięcia współistniejących zakażeń trzema wirusami grypy (człowieka, ptactwa i trzody chlewnej) ), zmniejszając w ten sposób zdolność rekombinacji między tymi wirusami. Epidemiologia wirusa grypy jest złożona, co komplikuje wdrożenie skutecznych środków kontroli w gospodarstwach komercyjnych.

Wtórne infekcje bakteryjne występują często u świń zakażonych grypą i ważne jest rozważenie szczepień w tych gospodarstwach, w których wirus jest zaangażowany we współistniejące problemy oddechowe lub rozrodcze z:

• PRRS
• Mycoplasma hyopneumoniae
• Actinobacillus pleuropneumoniae
• Bordetella bronchiseptica
• Haemophilus parasuis
• Pasteurella multocida

Najodpowiedniejszymi próbkami do diagnozy za pomocą PCR są: tkanka płucna, wydzielina z nosa i płyny ustne.

Wykrycie przeciwciał testem ELISA nie ma większego znaczenia.

Aby uzyskać większą czułość tych technik, ważne jest pobranie próbek od prosiąt z ostrym zakażeniem. Czas przechowywania próbek i sposób transportu do laboratorium może mieć wpływ na czułość techniki (degradacja wirusowego kwasu nukleinowego = wyniki fałszywie ujemne). Technika hamowania hemaglutynacji (HAI) jest stosowana do porównywania homologii w sekwencji wirusa.

Pytania

Osobiście mam wiele wątpliwości co do skuteczności środków kontroli, więc gdy działam na praktycznym poziomie w naszych gospodarstwach, myślę, że wygodnie jest zadać kilka pytań, takich jak:

• Czy powinniśmy szczepić się wczesną zimą i wiosną?
• Czy powinniśmy po prostu szczepić zwierzęta / grupy zwierząt ryzyka (stare lochy, świnie w gospodarstwach z problemami układu oddechowego itp.)?
• Czy wystarczy szczepienie raz na rok lochy / prosięcia?
• Szczepienie poszczególnych zwierząt lub całej populacji?
• Szczepić na farmach endemicznych przed epidemią / pandemią?
• Szczepionki podawane ludziom zmieniają się z roku na rok, a w przypadku świń są takie same przez długi czas. Czy powinny być aktualizowane?

Wskaźnik szczepień w hodowlach trzody chlewnej jest bardzo zróżnicowany na całym świecie i jest dość wysoki w USA w stosunku do Ameryki Południowej, Europy, Rosji lub Azji, gdzie jest dość niski. Większość szczepionek stosowanych w USA jest autogenna.

Jest to długa lista pytań dotyczących wirusa RNA, który został zidentyfikowany 100 lat temu i ma zasięg ogólnoświatowy, z pierwszymi epidemiami pojawiającymi się w Europie Zachodniej w 1976 r. i wykrytymi u świń po raz pierwszy w Hiszpanii w 1982 r. przez dr Plana i wsp.