Przypadek kliniczny: Gwałtowny wzrost śmiertelności spowodowany azotynem

W maju 2017 r. skontaktowano się z laboratorium w sprawie gwałtownego wzrostu śmiertelności w trzech różnych stadach trzody chlewnej, rozmieszczonych w różnych obszarach Flandrii, w Belgii. W jednym przypadku śmiertelność wystąpiła u świń odsadzonych, inne stado miało problemy z lochami w okresie laktacji, a trzecie stado odnotowało masową śmiertelność u tuczników w pięciu różnych grupach. Żadne ze stad nie było połączone ze sobą w żaden sposób (inny hodowca, firma żywieniowa, weterynarz, ...). Sekcyjnie we wszystkich 3 przypadkach stwierdzono: zatrucie azotynem.

Artykuł opisuje drugi z odnotowanych przypadków: gwałtowny wzrost śmiertelności u tuczników.

Wywiad lekarski

W marcowy poniedziałek o 8 rano. weterynarz opiekujący się stadem został wezwany przez hodowcę tuczników: znalazł on 30 martwych zwierząt w różnych komorach, a jeszcze podczas rozmowy doszło do kolejnych upadków. O godzinie 11.00 padło ponad 50 świń w różnym wieku, w różnych komorach, bez żadnych objawów klinicznych.

Prosięta przybyły do stada w wadze około 20 kg (12 tygodni życia). Ferma mieściła 2500 tuczników i składała się z 5 komór (po 500 świń): jedna nowa komora, w której trzymano najmłodsze świnie i cztery starsze (rysunek 1).

Woda pitna jest dostarczana ze studni i jest regularnie analizowana pod kątem składu chemicznego i bakteriologicznie, aby zapewnić świniom wodę pitną dobrej jakości. Świnie karmione są komercyjnymi paszami dla tuczników.

Deszczówka służy tylko do czyszczenia budynków.

Ferma korzysta z biologicznego oczyszczacza powietrza aby zredukować zapach i emisję gazów z obiektów (rysunek 2).

Obserwacje podczas wizyty (poniedziałek po południu)

Pierwszym obrazem po przybyciu do stada był stos martwych świń leżących przed chlewnią (ryc. 3). Farmer wszedł i wyszedł z komory nr 2 z taczką wypełnioną martwymi świniami ...

Przechodząc przez komorę 2, zauważono kilka objawów klinicznych: niektóre świnie wymiotowały, inne wykazywały objawy nerwowe, takie jak paraliż i leżenie na boku. Inne świnie padały natychmiast. Śmierć następowała w ciągu kilku minut.

Najwyższe wskaźniki śmiertelności odnotowano w komorach 2 (> 50%) i 3 (20%), mniej w komorze 4 (10%), a żadnego w komorach 1 i 5. Należy wspomnieć o tym, że system rurociągów wody pitnej zaczyna się w komorze 2.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa tak gwałtownego wzrostu śmiertelności tuczników obejmuje:

• Przyczyny zakaźne: Actinobacillus pleuropneumoniae, Actinobacillus suis, Lawsonia intracellularis, choroby wywołujące posocznicę: Brachyspira hyodysenteriae, Salmonella choleraesuis, ..., choroba Aujeszky'ego (Belgia oficjalnie jest wolna), CSF (Belgia jest oficjalnie wolna), Brucelloza (Belgia jest oficjalnie wolna), ...
• Przyczyny niezakaźne: krwawienia (np. wrzody żołądka), skręt jelit lub krezki, krwotoczne zapalenie jelit, porażenie prądem, uraz, stres, zatrucia (cyjanek, mocznik, pestycydy, toksyczne gazy (np. tlenek węgla, siarkowodór), chlorany, barwniki anilinowe, aminofenole lub leki (np. sulfonamidy, fenacetyna i acetaminofen), mikotoksyny, hipokalcemia, hipomagnezemia, gruczolakowata adenomatoza lub rozedma płuc, tętniaki, ...

Diagnostyka

Sekcja wykonana na miejscu ujawniła ciemne zabarwienie krwi. Błony śluzowe miały ciemnoczerwone przebarwienia bliskie zasinieniu (ryc. 4).

Do laboratorium w celu przeprowadzenia pełnej sekcji dostarczono sześć świń, a także do szybkich testów na obecność azotynów (ryc. 5).

Zdjęcia pokazują zmiany anatomopatologiczne (ryc. 6):

• 6 świń: 2x 34kg; 2x 37kg; 67kg; 89kg
• 6x bladość mięśni; 6x czekoladowe zabarwienie krwi; 6x dodatni test na azotyny
• 5x pienisty płyn w tchawicy, 6x przekrwione, obrzękłe płuca (bez cech zapalenia), 2x wiele ognisk krwotocznych w miąższu płuc
• 1x miejscowe krwawienie naczyń wieńcowych serca
• 1x splenomegalia (ryc. 7)

Postępowanie

Ze względu na wysoką śmiertelność we wszystkich komorach, z większością w przedziale 2, gdzie początek ma system dystrybucji wody pitnej, oraz ze względu na dość wyraźną cechę diagnostyczną ciemnego przebarwienia krwi, przypuszczalną diagnozą było zatrucie azotynem. Pierwszą i natychmiastową poradą było zamknięcie źródła wody pitnej.

Śmiertelność ustabilizowała się, co potwierdziło podejrzenie, że woda pitna jest źródłem azotynów.

Świniom wodę zaczęła dostarczać ciężarówka ze zbiornikiem wypełnionym czystą wodą wodociągową.

Zbiornik wody pitnej został opróżniony, oczyszczony, a następnie napełniony czystą wodą.

W chwili, gdy świnie znów zaczęły pić, śmiertelność zaczęła od nowa rosnąć ... Natychmiast zamknięto dopływ wody pitnej, a świnie, które przeżyły otrzymywały wodę pitną w wiadrach.

Ponieważ woda pitna była głównym podejrzanym źródłem azotynów, pobrano jej próbki i przesłano je do laboratorium w celu przeprowadzenia analiz. Wyniki przedstawiono w tabeli 1. Pierwsze trzy próbki zostały pobrane przez weterynarza rano, dwie kolejne próbki pobrano podczas wizyty w stadzie po południu. Żadna z próbek nie wykazała zbyt dużego stężenia azotanów ani azotynów.

Tabela 1: wyniki badań wody pitnej

Wyzwaniem było zbadanie źródła zatrucia azotynem. Wydawało się pewne, że źródłem była woda pitna, jednak analizy tego nie potwierdziły.

We wtorek rano na fermę przybył technik i odkrył źródło problemu:

Ścieki z biologicznego oczyszczacza powietrza były przechowywane w zbiorniku znajdującym się obok zbiornika z deszczówką. Zbiornik nie został opróżniony w zimie, był całkowicie pełny i zawartość przelała się do zbiornika wody deszczowej. W ten sposób woda deszczowa została skażona ściekami zawierającymi wysokie stężenia azotanów. W normalnych warunkach woda deszczowa nie była wykorzystywana do dostarczania świniom wody pitnej. Jednakże istniało połączenie między rurami z deszczówką (używaną tylko do czyszczenia) a rurami wody pitnej, zwykle zamykane kranem. Przez pomyłkę kran został otwarty w weekend. Kolejnym nieszczęściem było nieprawidłowe działanie pompy wodnej, powodujące, że woda pitna nie była pobierana przez świnie z obwodu, ale ze skażonej wody deszczowej.

Ponieważ analizowane próbki nie pochodziły z deszczówki, nie można było wykazać zanieczyszczenia. Po odkryciu tego ogromnego błędu do analizy pobrano próbki wody deszczowej. Wyniki można znaleźć w tabeli 2. Nie znaleziono dużej ilości azotynów, ale poziomy azotanów były nadmiernie wysokie.

Tabela 2: Wyniki badań wody

Dyskusja

Zatrucia azotynem u świń są głównie wynikiem spożycia zanieczyszczonej wody pitnej (Vyt et al., 2005). Również w tym przypadku źródłem problemu była woda. W dwóch innych przypadkach w tym samym okresie we Flandrii również woda pitna była źródłem spożycia azotynów. Jednak w pierwszym przypadku prosięta odsadzone od matki przybyły do tuczarni, która była pusta przez kilka tygodni. Przyczyną był kilkutygodniowy okres przechowywania wody obecnej w zbiorniku i systemie dystrybucji wody oraz zanieczyszczenie rozkładającym się materiałem organicznym, co spowodowało powstawanie azotynów dzięki bakteryjnej redukcji azotanu. Jest to częsta przyczyna spożywania azotynów (Vyt et al., 2005). Rurociągi nie były oczyszczane przed wprowadzeniem świń i nie zostały przepłukane. Prosięta zginęły w kilka minut, gdy jeszcze ostatnie prosięta wciąż były w ciężarówce, czekając na wyładunek. Zamknięcie rurociągu wody pitnej zapobiegło 100% śmiertelności. Padło tylko 15 prosiąt.

W kolejnym przypadku zanieczyszczenie wody pitnej było porównywalne z opisanym w tym artykule. Zbiornik ścieków biologicznego oczyszczacza powietrza przelał się, zanieczyszczając leżący poniżej zbiornik wody pitnej, powodując wysoką śmiertelność u loch karmiących - jako że porodówka była pierwsza w systemie cyrkulacji wody pitnej. Dzięki czujności weterynarza opiekującego się stadem, rurociągi zostały natychmiast wyłączone z użycia, przez co zginęło tylko 40 macior.

Biofiltry to sprawdzona i skuteczna metoda redukcji nieprzyjemnych zapachów i gazów z mechanicznie wentylowanych pomieszczeń dla zwierząt. Zasada biologicznego oczyszczania powietrza polega na tym, że bakterie przetwarzają niepożądane cząstki z powietrza, takie jak amoniak. Następnie rozpoczyna się proces nitryfikacji.

Ścieki z biologicznych filtrów powietrza zawierają przez to duże ilości azotynów i azotanów.

Chociaż wszystkie objawy kliniczne w tym przypadku wskazywały na zatrucie azotynem, diagnozę można było potwierdzić jedynie przy użyciu pasków testowych na obecność azotynów podczas sekcji zwłok. Dokładny poziom azotynów lub azotanów w żołądku nie został w tym przypadku ustalony. Przeanalizowano również wodę pitną, jako potencjalne źródło zatrucia. W wodzie pitnej nie stwierdzono wysokiego poziomu azotynów, obecny był jedynie azotan.

W przemianie do azotynów pośredniczą bakterie żołądkowo-jelitowe (Duncan i wsp., 1995). Wiadomo, że spożycie azotanu przez świnie nie ma skutków ubocznych przy stężeniu do 2000 mg / l (Sorensen i wsp., 1994). W tym przypadku w zbiorniku poziom azotanów był znacznie wyższy niż 2000 mg / l . Nie ma pewności, jak wysokie było stężenie w chwili picia przez świnie, ponieważ pierwsze próbki, pobrane rano po pierwszym wykryciu martwych świń, w poidle w komorze 2 nie wykazały wysokich poziomów ani azotanów, ani azotynów. Jednak w tym przypadku wydaje się, że spożycie dużych ilości azotanu było wystarczające, aby spowodować problemy.

W tym przypadku nie zastosowano leczenia błękitem metylenowym. Szybkie usuwanie źródła azotynów jest niezbędne, aby zapobiec dalszej śmiertelności. Ponieważ w tym przypadku dokładne źródło zanieczyszczenia nie zostało natychmiast znalezione, świnie były narażone dwukrotnie na działanie toksycznej wody. Ogółem 757 (lub 25% całkowitej liczby zwierząt) świń padło.

Wniosek

Podsumowując, zatrucie azotynem anno 2017 nadal występuje w nowoczesnych obiektach trzody chlewnej, tym bardziej w przypadku biologicznego oczyszczania powietrza. W związku z tym zatrucie azotanem i azotynem powinno zostać włączone do diagnostyki różnicowej w przypadku problemów z ostrą śmiertelnością u świń!