W każdym gospodarstwie to, jak zaprojektowany jest sektor porodowy, znacząco wpływa na udaną produkcję i rentowność hodowli.
Projekt obejmuje wiele czynników, takich jak liczba kojców porodowych, wielkość pomieszczeń, wielkość kojców ruszt, ogrzewanie, wentylacja itp.
Naszym celem w tym i w następnym artykule - który zostanie opublikowany w ciągu najbliższych kilku miesięcy - jest odpowiedzenie na większość pytań związanych z projektowaniem sektora porodowego. W tym celu współpracowaliśmy ściśle z dwoma znanymi ekspertami, Heraklio Corchónem i Javier Lorente, którzy mają duże doświadczenie w zarządzaniu farmą oraz w projektowaniu i budowie gospodarstw.
Liczba kojców porodowych
W dzisiejszych czasach jest to jedno z pierwszych pytań, które pojawia się podczas tworzenia nowego projektu. Hiperplenność zmusza rolnika do zapewnienia większej liczby kojców, co znacząco zwiększa inwestycje.
Stanowisko Lorente jest jasne: "około 10% więcej od twojego tygodniowego celu. Jeśli twoim celem jest 50 porodów tygodniowo: 55-56 kojców porodowych na tydzień. W przypadku hiperplennych loch potrzebne jest dodatkowe miejsce dla mamek ".
Jakiej wielkości ma być pomieszczenie?
Jak zamierzasz ulokować pomieszczenia porodowe: pomieszczenia na partie cotygodniowe, większe pomieszczenia, mniejsze?
Lorente woli unikać małych pomieszczeń. Uważa, że dobrą opcją będzie posiadanie pomieszczeń, które umożliwią podzielenie tygodniowej partii na dwa. "Jeśli moim tygodniowym celem jest 90 porodów tygodniowo, stworzyłbym na dwa pomieszczenia, które mogłyby pomieścić po 48 zwierząt tygodniowo. Dla mnie ważne jest, aby w razie konieczności rozważać odsadzenie dwa razy w tygodniu. Jeśli mam tylko jedno pomieszczenie na tydzień, nie byłoby to możliwe, nie naruszając zasady "całe puste- całe pełne". Nie chcę dzielić tygodniowej partii na wiele pomieszczeń, ponieważ nie jest to bardzo wygodne z punktu widzenia optymalizacji pracy ".
Corchón opowiada się też za podzieleniem tygodniowej partii na dwie części: "Nie lubię pomieszczeń o pojemności ponad 40. Dla mnie idealna porodówka miałaby 40 kojców, centralne przejście z 20 kojcami z obu stron.
Projekt porodówki
Jedno z kluczowych pytań dotyczy ułożenia kojców porodowych: czy lochy powinny być przodem do ściany, czy przejścia?
Oczywiście, jeśli locha jest zwrócona w stronę ściany, a przejście znajduje się za nią (Fot. 1), monitorowanie porodu i udzielanie pomocy w razie potrzeby staje się łatwiejsze. Praca będzie bezpieczniejsza i wygodniejsza, ponadto kojce będą łatwiejsze do czyszczenia. Z drugiej strony, aby uzyskać dostęp do koryta, musimy za każdym razem wchodzić do kojca, co jest bardziej czasochłonne i zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się chorób.
Lorente faworyzuje, bez wątpienia, tylne lub podwójne przejście. System karmienia w miejscu ustala naszą decyzję. Jeśli system karmienia jest automatyczny (na przykład płynne lub elektroniczny dozownik z kontrolą ilości przyjętej paszy), umożliwiając kontrolę karmienia z tylnego przejścia, Lorente ustawiłby lochy przodem w stronę ściany, bez potrzeby przedniego przejścia. Jednak w większych ręcznych systemach lub tych, które muszą być stale ustawiane (dozowniki), konieczne jest podwójne przejście (Fot 2), aby ułatwić dostęp do koryta.
Jeśli chodzi o Corchón, umieszczenie lochy przodem do ściany ma pewne zalety: jest lepszy dostęp do koryta, jak i do tyłu lochy, a nawet, z punktu widzenia konstrukcji, kojec jest bezpieczniej zamocowany. Choć mało kto stosuje podwójne przejścia, jeden, główny (0,9-1 m szerokości) może być umieszczony z tyłu lochy, a węższy (0,6 m) z przodu, co umożliwiła dostęp do czyszczenia koryta, Ta opcja podwójnego przejścia zwiększa koszt budowy o około 10%.
Ponadto obydwoje wyraźnie popierają utworzeni schronienia dla prosiąt (Fot 3), co wymagałoby tylnego przejścia, aby obserwować prosięta. Obszary takie zapewniają dobre warunki dla prosiąt, a jednocześnie utrzymują odpowiednią temperaturę dla macior (19-21 ºC).
Typ kojców
Istnieje wiele różnych opcji. Corchón preferuje blokady (Fot 4), które zapobiegają zasłanianiu sutka. Mówi: "Prawdą jest, że ruchoma dolna szyna może zostać przesunięta, aby uniknąć całkowitego przykrycia górnego rzędu sutków, ale w oparciu o moje doświadczenie, lepiej jest ułatwić pracę, ponieważ personel nie zawsze dostosowuje wysokość szyny do wysokości sutka ". z kolei Lorente woli blokadę widoczną na zdjęciu poniżej (Fot 5), ponieważ ma wystarczająco miejsca na prosięta.
Lorente uświdamia znaczenie ruchomej szyny wewnętrznej, aby uniknąć przygnieceń prosiąt: "Ważne jest, aby nie dopuścić, aby maciory kładły się nagle na prosiętach. W nowoczesnych systemach karmienia, w których dążymy do wysokiego spożycia paszy podczas laktacji z wieloma posiłkami dziennie, ta szyna jest niezbędna. Bez tego ryzyko kładzenia się lochy na jej prosiątach wzrasta wykładniczo ".
Wymiary kojców i mat grzejących
Corchón ma pewne wątpliwości: "Standardowe wymiary stosowane w obecnych systemach produkcyjnych mają 1,80 m szerokości przy długości 2,60 m. Prawdopodobnie wkrótce wzrosną one do 1,90 × 2,60 mw, ale ja osobiście nie spieszyłbym się z ich wstawianiem. Przed podjęciem tego kroku należy jeszcze odpowiedzieć na niektóre pytania dotyczące produkcji."
Lorente zgadza się z tym poglądem, ale wskazuje, że "nie wolno nam zapominać, aby zwiększyć rozmiar mat grzejnych (w przypadku ich użycia) lub rozmiar obszaru wyłącznie dla prosiąt. Jeśli mamy lochy hiperplenne, powierzchnia musi wynosić co najmniej 1,2 x 0,5 m; stare wymiary, 1,2 × 0,4, nie wystarczy "(Fot. 6).
W następnym artykule Heraclio Corchón i Javier Lorente mówią o rodzaju podłogi, wentylacji, ogrzewaniu oraz o istotnym temacie, takim jak rodzaj systemu karmienia.