Interakcje pomiędzy PRRSV i Streptococcus suis

Okiem lekarza praktyka: Enric Marco

Nawet jeśli istnieją gospodarstwa, które nie maja problemów z paciorkowcami, trudno jest znaleźć stado wolne od S. suis. Bakteria ta jest powszechnie izolowana z dróg oddechowych świń. Jednak nie wszystkie stada są zakażone wysoce zjadliwymi szczepami, co oznacza, że istnieją gospodarstwa wolne od objawów choroby. Ale co się dzieje, kiedy wirus PRRS wchodzi do tych gospodarstw? Wszyscy wiemy, że nie ma problemów w stadzie do czasu zakażenia: po okresie, w którym dominują zaburzenia rozrodcze, następuje recyrkulacja wirusa u zwierząt odsadzonych, co jest widoczne przez pojawienie się w wielu przypadków objawów typowych dla S. suis. Kiedy patogeneza wirusa PRRS nie była jeszcze znana, naukowcy dyskutowali o tym czy wirus ma działanie immunosupresyjne. Dziś dzięki doniesieniom naukowym takim jak ten artykuł, który właśnie przeczytaliśmy wiemy, że nie działa to tak jak w przypadku wirusa Aujeszkiego natomiast w wyniku utraty zdolności makrofagów pecherzykowych, co w sposób oczywisty sprzyja powstawniu infekcji wtórnych takich jak te powodowane przez S. suis.

W przypadku takich zakażeń mieszanych, kontrola paciorkowców staje się trudniejsza. Dlatego unikanie recyrkulacji wirusa po odsadzeniu jest kluczowym punktem. W tym celu, jak już wspomniałem przy innych okazjach, istotne jest: 1) jednolity status immunologiczny loch w stadzie, 2) kontrola loszek remontowych tak aby mieć pewność, że wprowadzając je do stada podstawowego po aklimatyzacji mają rozwiniętą odporność czynną i nie wydalają już wirusa 3) odpowiednie zarządzanie poszczególnymi grupami produkcyjnymi w taki sposob aby uniknąć kontaminacji między nimi. Nie powinniśmy jednak zapominać o tym, że stabilizacja gospodarstwa dotknietego PRRS nie następuje natychmiast i wymaga czasu. W tym okresie czasu musimy zastosować wszystkie dostępne narzędzia, aby utrzymać bakterie S.suis pod kontrolą. Należy przez to rozumieć, że w wielu przypadkach, stosowanie antybiotyków nie jest wystarczające i musimy również przeciwdziałać potencjalnym czynnikom predysponującym. W związku z tym, nawet trudne do spełninia punkty opisane poniżej powinny być spełnione, w tym przypadku pełna zgodność jest sprawą najwyższej wagi:

• Prawidłowa regulacja temperatury w pomieszczeniach po odsadzeniu, unikanie wahań temperaturowych powyżej 2°C.
• Unikanie przeciągów w pomieszczeniach, mogą one wpływać na odczucia cieplne prosiąt. W wielu przypadkach, przeciągi tworzą się w wyniku złej izolacji jednej ze ścian, przez co powietrze w pobliżu ochładza się i przemieszcza niżej, co powoduje powstanie całkowicie nieprawidłowego przepływu powietrza.
• Nie powinno się zmniejszać wydajności wentylacji poniżej wymaganych standardów w celu utrzymania prawidłowej temperatury pomieszczeń. Minimalny wymagany poziom wymiany powietrza musi byc zapewniony, nawet jeśli oznacza to większe wydatki zwiazane z ogrzewaniem. Brak wymiany powietrza, oprócz zmniejszenia stężenia tlenu wymaganego do optymalnego wzrostu zwierząt, powoduje wzrost koncentracji bakterii (wydalanych podczas oddychania) przy jednoczesnym zwiększeniu wilgoci, tworząc w ten sposób idealne warunki dla transmisji bakterii, co może być katrastofalne w skutkach w gospodarstwach gdzie jest problem ze streptokokozą.