0
Artykuł
Measuring Progress on the Control of Porcine Reproductive and Respiratory Syndrome (PRRS) at a Regional Level: The Minnesota N212 Regional Control Project (Rcp) as a Working Example. PLoS ONE 11(2): e0149498. Valdes-Donoso P, Jarvis LS, Wright D, Alvarez J, Perez AM (2016)
Co było przedmiotem badań?
Celem badań było stworzenie sytemu do oceny efektów Regionalnych Programów Kontroli (RCP) w zwalczaniu PRRS.
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
Informacje pochodziły z ferm świń z określonego obszaru w okresie od lipca 2012r. do czerwca 2015r. Wprowadzony był tam Regionalny Program Kontroli w Minnesocie (RCP-N212). Czynnie działające w programie fermy (udostępniające lub nie swój status PRRS) zostały poddane ocenie i korzystając z modeli statystycznych, wraz z innymi zmiennymi jako czynnik prognostyczny, służyły do oceny tendencji PRRS w czasie. Dodatkowo badano przestrzenne i czasowe schematy udziału hodowców w dynamice szerzenia się choroby.
Zbiór danych RCP-N212 zawierał informacje na temat obiektu (fermy), jego lokalizacji geograficznej, dnia przystąpienia do RCP-N212, typu fermy oraz statusu PRRS.
Jaki wynik otrzymano?
Podczas trwania badania nastąpił wyraźny wzrostowy trend wśród hodowców decydujących się na wymianę informacji. Hodowcy z fermy gdzie trzymano lochy byli bardziej skłonni do dzielenia się informacjami, podczas gdy hodowcy zajmujący się tuczem byli mniej chętni do zgłaszania ognisk choroby.
Przypadki PRRS zostały pogrupowane ze względu na czas. Początkowy wybuch PRRS w danym regionie powoduje szerzenie się wirusa, co prowadzi do rozprzestrzenienia się choroby. Zwiększa to jednak zarazem czujność i kontrolę co skutkuję zmniejszeniem szerzenia i rozprzestrzenienia choroby.
Częstość występowania PRRS znacznie zmniejszyła się w badanym okresie, wskazując na negatywną korelację między stopniem uczestnictwa w programie a pojawianiem sie PRRS a także pozytywną korelację pomiędzy ilością ferm na danym obszarze na szczeblu okręgowym.
Wyniki tego badania wykazały także, że im wyższe jest zagęszczenie średnich i dużych ferm na poziomie okręgowym, tym wyższe prawdopodobieństwo wystąpienia PRRS w fermach na danym obszarze.
Wyniki sugerują, że szerzenie się choroby jest dodatnio skorelowane z zagęszczaniem pomieszczeń produkcyjnych i/lub liczby świń.
Stwierdzono dodatnią korelacje w przypadkach ferm oddalonych do 3 km i na okres nie dłuższy niż 3 tygodnie. Było to zgodne z wynikami wcześniejszych badań gdzie również opisano promień oddziaływania infekcji na 3 km.
Jakie to ma znaczenie?
Ważne jest zrozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za rozprzestrzenianie się wirusa i choroby, zwłaszcza że duże zagęszczenie średnich i dużych ferm zwiększa prawdopodobieństwo infekcji, szczególnie dla ferm w zasięgu 3 km.
Musi być to brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o celach kontroli PRRS na danym obszarze. Eliminacja lub kontrola!
Faktem jest, że hodowcy z ferm PRRS-ujemnych lub tam gdzie PRRS jest pod kontrolą są bardziej skłonni do dzielenia się informacjami, a hodowcy z ferm nieposiadających loch niechętnie uczestniczą w programach. Jest to niewątpliwie wyzwanie dla regionalnych programów kontroli. Ponieważ na fermach tuczowych często w poszczególnych grupach wiekowych jestznaczna liczba zwierząt , są one bardziej narażone na replikacje wirusa na wysokim poziomie i ważne jest aby zaangażować w projekt także te fermy, w celu dzielenia się informacjami.
Jest to szczególnie ważne dla ujemnych stad loch zaangażowanych w regionalne programy kontroli aby podjąć działania kontrolne i uniknąć nawrotu choroby.
|
Regionalne programy kontroli PRRS zostały przedstawione jako jedno z narzędzi niezbędnych do osiągnięcia kontroli zakażeń na obszarze o wysokim zagęszczaniu trzody chlewnej. Oczywiście z teoretycznego punktu widzenia nikt nie zaprzecza, że tak powinno być. Jednak obserwacje terenowe nie zawsze są zadowalające. Jednym z pierwszych problemów, przed którymi stoimy jest zdefiniowanie celu tego planu. Początkowo mówiono o regionalnych programach eliminacji PRRS jednak stopniowo słowo "likwidacja" została zastąpiona przez "kontrolę". Założenie znacznie mniej ambitne i być może bardziej realistyczne. W rzeczywistości wszyscy, którzy pracowali przy tych programach czują się bardziej komfortowo, gdy używany jest termin "kontrola". Ale co to tak naprawdę oznacza? Co chcemy osiągnąć przy tej kontroli? Kontrolowanie choroby to nie tylko zebranie informacji, ale zmniejszanie częstotliwość jej występowania. Wszystkie plany kontroli PRRS, opierają się na wymianie informacji o ogniskach występujących na danym obszarze. W oparciu o wymianę informacji na temat stanu zdrowia poszczególnych gospodarstw, możemy zaobserwować ewolucje. Ale jak to zmierzyć? To jest pytanie, które niepokoi wielu koordynatorów, którzy stoją za tymi programami. Artykuł jest bardzo interesujący, ponieważ prezentuje metodę pomiaru ewolucji danego programu w danym obszarze, mimo ograniczeń (brak informacji z niektórych gospodarstw uczestniczących w programie). Poprawa nie istnieje jeśli nie możemy jej zmierzyć. Wykonana praca pozwala nam wyciągnąć pewne wnioski, które są istotne dla powodzenia tych programów. PRRS jest problemem szczególnie dla ferm hodowlanych ze względu na duże straty ekonomiczne. Właściciele i lekarze na fermach loch są zazwyczaj motorem tych programów, upatrując w nich zapewnienie redukcji ryzyka infekcji i utrzymania płynności ekonomicznej. Jednak gdy do programu nie włączą się wszystkie gospodarstwa znajdujące się na danym obszarze, postęp będzie minimalny lub nie będzie go wcale. W przypadku chorób wirusowych utrzymanie zakażeń pod kontrolą będzie jednym z kluczowych elementów ograniczających rozprzestrzenianie się chorób. Gospodarstwa o cyklu otwartym zyskują znaczenie w tych programach, ponieważ są często odpowiedzialne za utrzymywanie się wysokiego miana wirusów na danym obszarze. To dobry powód aby uwzględniać je w programach regionalnych w celu wymiany informacji. |
