0
Kiedy badano duże ogniska choroby cirkowirusowej u świń w Europie, Azji, Ameryce Północnej itp., Stwierdzono, że we wszystkich krajach, w których analizowano te problemy zdrowotne, odpowiadało to bardzo wyraźnej zmianie w rozpowszechnieniu genotypu a w kierunku genotyp b, co wystąpiło w latach 2001-2004. Częstotliwość poważnych problemów z genotypem a była znacznie niższa niż z genotypem b. Oczywistym pytaniem jest, dlaczego zmieniła się częstotliwość wystepowania tych genotypów? Mówimy o okresie, w którym nie było presji immunologicznej wywołanej przez szczepionkę. Obecnie mamy do czynienia z inną zmianą, w której najczęściej spotykany genotyp przesunął się z b na d. Dlaczego występują te zmiany w rozpowszechnieniu? Istnieją spekulacje, że presja szczepień mogła mieć wpływ na tę zmianę, w oparciu o ideę, że odporność szczepionkowa była bardziej skuteczna przeciwko b niż przeciwko d. Ale to wciąż tylko spekulacje, szczególnie jeśli pamiętamy, że wszystkie komercyjne szczepionki są dzisiaj oparte na PCV-2a.
Wykazano, że szczepionki oparte na PCV2-oferują ochronę przed resztą genotypów PCV-2.
Ile genotypów PCV-2 jest rozpoznanych do tej pory?
Niedawno, we współpracy z dr Giovanni Franzo z Uniwersytetu w Padwie (Włochy), postanowiliśmy stworzyć rekapitulację genotypu opartą na kryteriach genotypowania, która jest bardziej nowoczesna niż pierwotnie zastosowana w 2008 roku. Wzięliśmy pod uwagę obecne genotypy z pewną liczbą sekwencji. W tym procesie udało nam się ustalić 8 genotypów (a, b, c, d, e, f, g, h), chociaż w wymienionych tam genotypach niektóre z nich są słabo reprezentowane.
Podsumowując, PCV-2c opisano retrospektywnie w Danii, gdy badano zmianę rozpowszechnienia z PCV-2a na PCV-2b w związku z pojawieniem się problemów klinicznych z PMWS. PCV-2c znaleziono następnie u niektórych dzikich świń w Brazylii, a także w Chinach. PCV-2e znaleziono w Meksyku i Stanach Zjednoczonych, a PCV-2f w Chinach. Możemy dziś powiedzieć, że najczęściej krążącym genotypem jest d, a następnie b i a. Nie oznacza to, że inne genotypy nie krążą, ale nie mają takiej samej reprezentacji i rozkładu geograficznego jak pozostałe trzy.
W jaki sposób zjawisko rekombinacji PCV-2 wpływa na skuteczność szczepionki?
Prawdą jest, że zjawisko rekombinacji występuje w cirkowirusach. Istnieją zmiany w sekcjach między wirusami, a zmiany mogą wystąpić także między różnymi genotypami. Jak wpływa to na skuteczność szczepionki? Należy zauważyć, że szczepionki są wytwarzane w oparciu jedyne o białko kapsydowe, które zawiera PCV-2, a jest to jeden z najprostszych znanych wirusów. Jeśli weźmiemy pod uwagę hipotetyczną rekombinację między genotypem b i d, która miałaby wpływ na cały ten odcinek, nie spodziewalibyśmy się żadnych problemów z ochroną poszczepienną. Może to stanowić problem, jeśli rekombinacja wpłynie tylko na część genomu, ale rekombinacje nie występują losowo, mają miejsce w określonych punktach. Z tych powodów oraz biorąc pod uwagę, że nie przeprowadzono konkretnych badań, rekombinacje nie są obecnie uważane za wystarczająco duże źródło zmienności, aby wpłynąć na zdolność ochronną obecnych szczepionek. Sporadyczne przypadki gospodarstw, w których zdiagnozowano kliniczne choroby związane z cirkowirusem podczas szczepienia przeciwko PCV-2, nie były związane z obecnością rekombinowanych wirusów.
Czy częstotliwość występowania różnych genotypów PCV-2 może ulec zmianie w przyszłości?
Na te moment tego nie wiemy, ale mogło się tak zdarzyć wcześniej. Mówi się o wpływie presji szczepień, ale nie wiemy tego na pewno. W rzeczywistości dzisiaj nadal nie wiemy, dlaczego genotyp b był „bardziej skuteczny”, co doprowadziło do zmiany częstotliwości z a na b.
Zainteresowanie i dyskusja na temat znaczenia genotypów prawdopodobnie wzrosły w wyniku tych sporadycznych przypadków, w których zaobserwowano kliniczną chorobę cirkowirusową świń w gospodarstwach szczepionych przeciwko PCV-2. Po genotypowaniu większość tych gospodarstw miała genotyp PCV-2 d. Wielu ekspertów pytało, czy to z powodu, że ten genotyp wymyka się działaniu szczepionki, czy też z wyższego stopnia patogeniczności, ale myślę, że to odkrycie odzwierciedla tylko fakt, że PCV-2 d jest obecnie genotypem najczęściej występującym w gospodarstwach. Przeprowadzono badania oparte na diagnozie klinicznej cirkowirozy świń, badając, które genotypy były obecne u chorych zwierząt. Trzema najczęściej izolowanymi okazały się a, b i d. Ponadto, gdy okazało się, że genotyp d ma większą częstotliwość występowania, i gdy zapytano, czy obecne szczepionki zapewniają ochronę przed tym genotypem, przeprowadzono infekcje eksperymentalne, które wykazały, że szczepionki obejmują ten genotyp w taki sam sposób, jak robią to dla genotypu a i b.
