0
Artykuł
Terminology for classifying swine herds by porcine reproductive and respiratory syndrome virus status. DJ Holtkamp, DD Polson, M Torremorell, and committee members B Morrison, DM Classen, L Becton, S Henry, MT Rodibaugh, RR Rowland, H Snelson, B Straw, P Yeske, J Zimmerman. Journal of Swine Health and Production, Volume 19, Number 1, 2011
Omówienie artykułu
Co było przedmiotem badań?
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie systemu klasyfikacji, który umożliwia ocenę statusu PRRSv w danym stadzie, w oparciu o zbiór definicji odzwierciedlających biologię i ekologię wirusa PRRS.
Przystępny zestaw pojęć i zasady podziału umożliwią w prostszy sposób eliminacje PRRSV na poziomie krajowym i regionalnym. Ponadto dostępność standaryzowanej nomenklatury umożliwi komunikację wśród badaczy, lekarzy weterynarii, producentów, firm genetycznych i innych uczestników rynku.
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
Ten system klasyfikacji stad został opracowany wspólnie przez Amerykańskie stowarzyszenie Lekarzy Weterynarii (AASV) oraz Departament Rolnictwa USA, co zostało ostatecznie zatwierdzone przez Radę Dyrektorów AASV 9 marca 2010 roku. W komitecie zasiadali zarówno praktykujący lekarze weterynarii, naukowcy, prywatni przedsiębiorcy jak i przedstawiciele AASV oraz Krajowej Rady Trzody Chlewnej (National Pork Board).
Jaki wynik otrzymano?
Stada hodowlane zamknięte lub otwarte zostały zakwalifikowane jako Dodatnie Niestabilne (Kategoria I), Dodatnie Stabilne (Kategoria II), Wstępnie Ujemne (Kategoria III), Ujemne (Kategoria IV). Stada tuczu są klasyfikowane jako Dodatnie lub Ujemne.
| Kategoria Stada | Status siewstwa | Status ekspozycji |
| Dodatnie Niestabilne (I) | Pozytwny | Pozytwny |
| Dodatnie Stabilne (II-A) | Niepewne | Pozytwny |
| Dodatnie Stabilne (II-B) (Poddawanych eliminacji) |
Niepewne - w trakcie eliminacji | Pozytwny |
| Wstępnie Ujemne (III) | Negatywny | Pozytwny |
| Ujemne (IV) | Negatywny | Negatywny |
Rysunek 1. Klasyfikacja stad hodowlanych na zespół rozrodczo-oddechowy (PRRSV). W zależności od siewstwa i ekspozycji na wirus.
Jakie to ma znaczenie?
Ujednolicona nomenklatura przyczyni się do lepszego zrozumienia przy zawieraniu umów i kontraktów zwłaszcza pomiędzy firmami genetycznymi i producentami, a także dla sprzedających prosięta z określonym statusem PRRS. Naukowcy publikujący badania, artykuły i prezentacje zaoszczędzą czas na definiowanie pojęć związanych z PRRS, ponadto ujednolicenie definicji ułatwi porównywanie wyników badań terenowych poprzez sprecyzowanie warunków w których są prowadzone badania naukowe.
Obserwacje terenowe, niepotwierdzone badaniami wskazują że stada zakwalifikowane jako Dodatnie Stabilne (II) mają lepsze wskaźniki rozrodcze i wydajności niż stada Dodatnie Niestabilne (I). Celem dla stad starających się kontrolować zakażenia PRRSv jest uzyskanie statusu Dodatni Stabilny (II). W kontekście wysiłków eliminacji wirusa z obszaru czy całego kraju, podział na podkategorie II-A i IIB jest istotne ze względu na ukazanie różnic w obecnym i przyszłym ryzyku szerzenia się wirusa na zwierzętach danego stada.
|
Okiem lekarza praktykaEnric MarcoMówiąc o fermach PRRSv dodatnich powszechne jest używanie terminów stabilna i niestabilna. Terminy te są używane do opisania tego co obserwujemy na fermie tj. objawów klinicznych. Gdy na fermie mamy objawy ze strony układu oddechowego lub rozrodczego uznajmy stado za niestabilne, w przypadku gdy objawy te nie są widoczne mówimy o fermach ze stabilnym statusem PRRS. W niektórych przypadkach, ta klasyfikacja jest oparta na badaniach laboratoryjnych, głównie serologicznych przeprowadzonych na stadach hodowlanych, testem ELISA wykrywającym specyficzne przeciwciała. Rzadko analizujemy szczegółowo na czym bazuje dana klasyfikacja. Ten artykuł wyjaśnia jakie kryteria muszą być spełnione: populacja próbobrania, ilość prób, testy serologiczne, powtórzenia itp. Standaryzacja pozwala nam na stworzenie wspólnego języka odnośnie zakażeń PRRS i staje się kluczowym elementem w rozwoju regionalnych planów zwalczania. Nie do pomyślenia jest dziś próba zwalczania PRRS przeprowadzana w izolacji na obszarach o dużym zagęszczaniu produkcji świń. To nie pierwszy raz gdy o tym mówimy. Sąsiadujące gospodarstwo będzie miało znaczący wpływ na powodzenie lub porażkę wprowadzonych działań. Podobnie jak w przypadku wszystkich patogenów przenoszonych przez powietrze, działania muszą być realizowane wspólnie we wszystkich gospodarstwach danego regionu. Dlatego istnieją regionalne programy zwalczania. Gdy wspólne działania są zainicjowane niezbędne jest ustanowienie kryteriów oceny efektów. Dzięki temu świętujemy gdy mamy sukces lub ustalamy działania naprawcze gdy nie ma oczekiwanych rezultatów. Przykładowo rozwój kontroli i zwalczenia choroby Aujeszkyego był mierzony w oparciu o prewencje. W tym przypadku monitoring stad mógł wykazywać postęp. Pierwszy krok w każdym regionalnym planie kontroli PRRS, powinno być osiągnięcie dodatniego stabilnego stada (czyli zwierzęta miały kontakt ale nie wydalają wirusa) dla wszystkich gospodarstw w okolicy (lub większości), doprowadziło by to do zmniejszenia ryzyka nowej infekcji i większość gospodarstw będzie funkcjonować bez skutków ekonomicznych jakie mogą powodować objawy kliniczne choroby. Samo to wystarczy jako uzasadnienie zastosowań jakichkolwiek wspólnych planów działań. Wprowadzenie których było by wielkim przełomem. |
