Wartość składnika paszy, którego używamy do produkcji wieprzowiny, należy ocenić w stosunku do kosztu wyprodukowania kilograma chudego mięsa. Najtańsze oprogramowanie do formułowania było doskonałym narzędziem, które pozwala nam porównać wartość odżywczą i do pewnego stopnia wartość ekonomiczną różnych składników pasz. Jednak oprogramowanie nie jest w stanie ocenić wartości funkcjonalnej surowców lub dodatków paszowych, ani nie może ocenić konkretnych konsekwencji ekonomicznych dla danej sytuacji (stres cieplny, wybuch choroby, cena wieprzowiny itp.). Dlatego żywieniowec musi być w stanie docenić korzyści funkcjonalne i rozważyć ich wartość w systemie produkcyjnym, w którym będą stosowane.
Wartość funkcjonalna jest stała
Ponieważ nasz przemysł odchodzi od stosowania antybiotykowych promotorów wzrostu i metali ciężkich (np. miedzi i cynku), zrozumienie wartości funkcjonalnej składników odżywczych staje się coraz ważniejsze. Badania nadal podkreślają, jak ważna jest interakcja między świni, mikrobiomem jelitowym i układem odpornościowym. W naszych poszukiwaniach stworzenia diet przyjaznych dla jelit, do specyfikacji dodawane są nowe składniki odżywcze, choćby takie jak; glutamina, omega 3, niestrawione białko, błonnik rozpuszczalny, nierozpuszczalny i obojętny.
Jednak nie wszystkie wartości funkcjonalne mogą być reprezentowane przez składniki odżywcze w preparacie. Bardzo dobrym tego przykładem jest suszone rozpyłowo białko osocza (SDPP). Chociaż SDPP jest wysoce strawnym i smacznym surowcem, jego główna wartość ekonomiczna wiąże się z jego zdolnością do zapewnienia odporności biernej immunologicznie niedojrzałym świniom. Pujols (i wsp. 2016) wykazali również, że zapewnienie SDPP prosiętom przez 14 dni po odsadzeniu było w stanie poprawić przeżywalność i wydajność świń aż do uboju. Dlatego ważne jest, aby ocenić skalę korzyści, jakie może przynieść surowiec lub dodatek paszowy. Ten rodzaj oceny jest również ważny, gdy oceniamy dodatki paszowe, które są stosowane w diecie loch, ale mogą mieć znaczący korzystny wpływ na potomstwo lub wydajność reprodukcyjną w ciągu jej życia. Przykładem tego może być eubiotyk, który jest w stanie poprawić jakość siary, co z kolei powinno poprawić przeżywalność i masę odsadzenia miotu. Technologia ta byłaby bardziej wartościowa w przypadku wyjątkowo płodnych loch, u których problemem jest mała waga urodzeniowa prosiąt i wyższa śmiertelność przed odsadzeniem. Wartość dodatku nie jest ustalona i należy ją ocenić w odniesieniu do sytuacji, w której będzie stosowany.
Jak wycenić wartość ekonomiczną?
Najbardziej wydajne diety nie zawsze są dietami najbardziej ekonomicznymi. Mamy szczęście, że karmimy zwierzęta oportunistycznie wszystkożerne, które są w stanie wykorzystać szeroką gamę składników paszowych. Tabela 1 ilustruje zależność między średnią ceną paszy a kosztem paszy / kg wyprodukowanej wieprzowiny. Przykład dla świni o masie żywej od 8 do 100 kg zakłada, że koszty stałe (np. robocizna, pomieszczenia, użytkowanie itp.) i specyfikacja składników odżywczych były równoważne, a przeżywalność pozostała niezmieniona. Zakłada się, że tańsze produkty uboczne zostały użyte w celu obniżenia kosztów diety, a niewielki kompromis w wydajności tusz wynikał ze zwiększonego poziomu błonnika. Ten przykład podkreśla, kiedy ważniejsze jest skupienie się na koszcie paszy / kg wyprodukowanej wieprzowiny, a nie na wydajności paszy (FCR).
Table 1. Influence of feed cost on the feed cost to produce a kg of pork meat.
Średni koszt paszy $USD/mT | $300 | $290 | $280 | $270 |
---|---|---|---|---|
FCR | 2.180 | 2.251 | 2.324 | 2.399 |
Koszt paszy $ USD/ świnię | 60.168 | 60.05 | 59.87 | 59.6 |
Wybojowość, % | 82 | 81.8 | 81.5 | 81.2 |
Koszt paszy $ USD/kg wieprz. | 0.798 | 0.798 | 0.798 | 0.798 |
Inne uwagi
Z drugiej strony musimy również wziąć pod uwagę wady danego składnika. Przy wyborze składników należy również wziąć pod uwagę ryzyko zanieczyszczenia mykotoksynami, utleniania lub gnicia, czynniki antyodżywcze, smakowitość lub potencjalne interakcje antagonistyczne (np. między probiotykami a antybiotykami lub tlenkiem cynku i fitazą). Może to wymagać użycia większej ilości poszczególnych skladników i kosztu dodatków (np. środków wiążących mikotoksyny, aromatów, przeciwutleniaczy), aby zapobiec negatywnym konsekwencjom.
Musimy również rozważyć zastosowaną technologię przetwarzania. Stabilność termiczna może stanowić problem w przypadku niektórych składników, takich jak mleko w proszku, probiotyki, enzymy i witaminy. Wielkość cząstek może również wpływać na wartość funkcjonalną surowców i należy ją wziąć pod uwagę, próbując zrównoważyć zdrowie jelit i wykorzystanie paszy.
Podsumowanie
Koszt surowca lub dodatku do paszy jest stały, ale stosunek korzyści wynikających z zakupu produktu już nie. Ważne jest, aby ocenić wartość składnika paszy nie tylko na podstawie wartości odżywczej i ekonomicznej, ale także na podstawie wartości funkcjonalnej w danej sytuacji. Dobrą praktyką jest również rutynowy przegląd stosunku korzyści wynikających z zakupu poszczególnych dodatków paszowych. Aby zapewnić rozsądne wykorzystanie składników pasz, prawdziwa ocena musi odnosić się do kosztu wyprodukowania kilograma wieprzowiny, ponieważ na tym właśnie się skupiamy.