Artykuł
Stochastic model of porcine reproductive and respiratory syndrome virus control strategies on a swine farm in the United States. Jaewoon Jeong; Sharif S. Aly; Jean Paul Cano; Dale Polson; Philip H. Kass; Andres M. Perez. 2014. Am J Vet Res 2014;75:260–267
Omówienie artykułu
Autorzy badali skuteczność kombinacji rożnych strategii kontroli zespołu rozrodczo-oddechowego świń (PRRS) na poziomie stad indywidualnych. Celem było ustalenie najbardziej efektownego postępowania w zwalczaniu wirusa PRRS.
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
Losowy model symulacji wybuchu PRRS hipotetycznie w małych, średnich i dużych fermach produkujących prosięta w środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. Porównano różne modele strategii zwalczania: Od braku do kilku kombinacji szczepień, zamknięcia stada i aklimatyzacji loszek. Ponad to w wyniku połączenia 3 różnych statusów PRRS i 3 różnych wielkości stad, uzyskaliśmy dziewięć różnych modeli symulacji.
Celem było uzyskanie negatywnego wyniku PCR u 3-tygodniowych prosiąt w każdej z symulacji (PRRS stabilny)
Jaki wynik otrzymano?
Wraz ze wzrostem zjadliwości wirusa i wielkości stada spadało prawdopodobieństwo osiągnięcia ustabilizowanego statusu fermy. Poziom zjadliwość wirusa wydaje się mieć większy wpływ na prawdopodobieństwo osiągnięcia stabilnego statusu fermy niż wielkość stada.
Dla scenariusza bazowego (bez realizowania strategii zwalczania PRRS), status stabilny został osiągnięty tylko w modelu ze stadem o małej wielkości i niską zjadliwością wirusa PRRS.
Powtarzane szczepienia dywanowe wraz z zamknięciem stada lub aklimatyzacją loszek było lepszą alternatywą niż pojedyncze szczepienie dywanowe w zwalczaniu choroby na fermie.
Jakie to ma znaczenie?
Dla ferm produkujących prosięta, powtarzane szczepienia dywanowe z zastosowaniem szczepionki żywej, zamknięcie stada lub aklimatyzacja loszek było najbardziej prawdopodobnym scenariuszem do osiągnięcia statusu PRRS stabilnego.
Okiem lekarza praktyka Enric Marco Ci z nas, którzy w ciągu ostatnich lat pracowali jako lekarze weterynarii w sektorze trzody chlewnej i mieli doczynienia z PRRS nie są zaskoczeni widząc, że podejście do osiągnięcia stabilizacji PRRSV różni się w różnych częściach świata (USA , EU) lub nawet w Europie. Wszystkie modele mają pewne wspólne elementy, ale jednocześnie wszystkie się różnią. Jakie są wspólne elementy? Wszystkie plany zwalczania łączą różne strategie aby osiągnąć cel: we wszystkich staramy się zapobiec destabilizacji stada w wyniku wprowadzania nowych zwierząt. Metodami drastycznymi takimi jak czasowe zamknięcie stada, lub nieco mniej drastycznymi jak plan adaptacyjny o różnej długości trwania. Wszystkie metody unikają elementów, które stanowią ryzyko wprowadzania nowych szczepów wirusa takich jak pojawienie się dodatnich zwierząt remontowych lub używanie nasienia pochodzącego z dodatnich stacji unasienniania. Staramy się unikać tzw. hot spot'ów (obszarów gdzie wirus krąży w sposób ciągły: po odsadzeniu) np. za pomocą różnych technik takich jak częściowa depopulacja, utrzymywanie w miotach, przestrzegania restrykcyjnych zasad bioasekuracji wewnętrznej. Wdrożenie planów szczepień: interwencyjne szczepienie po wybuchu choroby oraz szczepienie loszek, dywanowe szczepienia kilka razy w roku, protokół szczepień "6-60", kombinacje z zastosowaniem żywej modyfikowanej oraz inaktywowanej szczepionki, szczepienie tylko loch, szczepienie całego stada itd. Prawda jest że po 24 latach doświadczeń wciąż nie ma ujednoliconego i akceptowanego przez całą społeczność weterynaryjną planu zwalczania PRRS. Dlaczego? Ten artykuł może pomóc nam zrozumieć co dzieje się w prawdziwym życiu a co jest ćwiczeniami w teorii (opierającymi się na wybranych założeniach). Różne kombinacje warunków jakie możemy spotkać w terenie, takich jak typ gospodarstwa (cykl zamknięty, produkcja prosiąt), wielkość, sposób remontu, a w szczególności zjadliwość występującego szczepu wirusa w dużej mierze pozwala wyjaśnić dlaczego w prawdziwym życiu wyniki uzyskane po realizacji tych środków nie zawsze są takie same. Mówiąc krótko najgorsza kombinacja początkowa zawsze będzie wymagała bardziej zdecydowanych działań jeśli chcemy uzyskać takie same wyniki. |