0
Odwiedziliśmy farmę Coagra, która znajduje się w hiszpańskiej prowincji Lleida i jest własnością Jaume Alòs. To gospodarstwo nie jest typowe dla sektora trzody chlewnej w Hiszpanii. Jaume Alòs jest rolnikiem niezależnym, co sprawia, że ponosi konsekwencje wszystkich swoich decyzji w całym łańcuchu produkcyjnym: od inwestycji i ponoszonych kosztów, do ustalania cen sprzedaży. Kolejnym bardzo ważnym czynnikiem jest praca wykonana przez jego żonę Nurię w zakresie analizy i kontroli finansowej jego gospodarstwa. Trzeci element wynika z jego statusu jako gospodarstwa rodzinnego, w którym widać dumę z otrzymanego dziedzictwa i podekscytowanie, jakie rodzi w rodzinie możliwość przekazania gospodarstwa następnemu pokoleniu. Zainteresowana pracą i prowadzeniem gospodarstwa jest jego córka Abril. Aby poprawić równowagę między pracą w gospodarstwie a życiem rodzinnym, a także zapewnić rozwój fermy, kilka lat temu gospodarstwo powiększono o możliwość zatrudniania personelu, a także zastosowano nowe technologie.
Ferma funkcjonuje w systemie trzytygodniowym i liczy 400 loch, prosięta są odsadzane po 26 dniach. Cała produkcja warchlaków i tuczników odbywa się w gospodarstwie w różnych przeznaczonych do tego celu obiektach. Ferma loch jest wyposażona w elektroniczne dozowniki paszy oraz dynamicznie reagujące stanowiska ze wbudowaną wagą w celu dostosowania dawki do aktualnej wagi zwierzęcia. Elektronicznie regulowane żywienie jest także w sektorze porodowym. Lochy to genetyka duńska, a do krycia używane jest nasienie Pietrain cechujące się negatywnym genem halotanowym.
Celem wizyty był przegląd budynku tuczarni, gdzie świnie utrzymywane są w dużych grupach z wykorzystaniem automatycznego ważenia i automatycznego sortowania zwierząt.
Jest to nowo wybudowany budynek, który uzupełnia zapotrzebowanie na miejsca do tuczu. Wcześniejsze doświadczenia z automatycznymi podajnikami i wagami w sektorze loch były decydującym czynnikiem przy wyborze tej technologii dla tuczarni. Tuczarnia jest podzielona na dwa duże kojce (dla samców i samic), które zajmują 100% powierzchni budynku (rysunek 1).
Rysunek 1: Schemat tuczarni z dużymi grupami i automatycznym sortowaniem.
Obszar przeznaczony do przygotowania transportu do ubojni jest w razie potrzeby wydzielany przez specjalne panele. Przez resztę czasu jest utrzymywany jako obszar dostępny dla zwierząt. Istnieją dwa szpitalne kojce o wymiarach 3,5 x 3,5 m.
Podstawowa obsługa:
Ten system działa bez tagów RFID. Zwierzęta wchodzą na wagę za pomocą systemu bramek, podobnego do tego, jaki można zobaczyć w maszynie do karmienia loch. Na podstawie wagi system oddziela najcięższe i najlżejsze 50%, a każda grupa jest kierowana do wewnętrznego kojca po prawej i lewej stronie wagi (rys. 1). W paszarni znajdują się dwa silosy z automatycznym ważeniem, dzięki czemu każda grupa może otrzymywać paszę najbardziej odpowiednią dla swojej wagi. Każdy kojec ma 4 podwójne leje z 3 otworami wylotowymi. Po zakończeniu jedzenia wracają do grupy głównej przez pojedyncze drzwi wyjściowe.
Rysunek 2. System oddziela górne 50% najcięższych świń i dolne 50% najlżejszych, a każda grupa jest kierowana do konkretnego kojca zlokalizowanego po prawej lub lewej stronie wagi
Ponieważ dostępne są aktualne wagi świń, harmonogram załadunku można zaprogramować z kilkutygodniowym wyprzedzeniem. Kiedy ładunek ma być przygotowany do uboju, zwykle dzień wcześniej, system otrzymuje informację, ile zwierząt i od jakiej wagi mają zostać oddzielone. System należy aktywować ręcznie, aby mieć pewność, że kojec, do którego zostanie skierowana partia przeznaczona do uboju, został prawidłowo skonfigurowany. Podczas przechodzenia przez wagę zwierzęta ważące więcej niż ustalona waga są kierowane do kojca załadunkowego aż do osiągnięcia ustalonej liczby zwierząt. Kojec ten jest wyposażony w poidła, dzięki czemu grupa może być pozostawiona bez dostępu do paszy bez zakłócania żywienia pozostałych zwierząt.
Wyposażenie:
Tuczarnia, którą odwiedziliśmy, jest nową konstrukcją. Jeśli chodzi o koszty budowy, wyraźnie widać początkową inwestycję w wagi i system do sortowania zwierząt, ale ten rodzaj konstrukcji oznacza znaczne oszczędności w karmidłach, poidłach, panelach i bramkach. Jaume jest również zdecydowanym zwolennikiem instalowania automatycznych systemów ważenia w silosach. To narzędzie pozwala mu lepiej planować dostawy paszy, unikać niedoborów paszy, a także monitorować, czy występuje zmniejszenie spożycia, które może być wczesnym ostrzeżeniem o problemie zdrowotnym.
Przestrzeń:
Brak korytarzy, mniej podajników itp. w tego typu systemie tuczenia pozwala na większą wydajność. Konkretnie, w tej chlewni przeszliśmy z 820 miejsc w tradycyjnym systemie tuczenia do 1000 miejsc w systemie dużych grup, czyli o 20% więcej miejsc. Warchlaki pochodzą z jednego miejsca i są to tylko zwierzęta z sektora odsadzenioowego fermy loch. Zwierzęta są zwykle w zagęszczeniu 0,75 m2/świnię i nigdy poniżej 0,70 m2. Próba optymalizacji wykorzystania tej przestrzeni poprzez sprowadzanie zwierząt z drugiego innego źródła pochodzenia może spowodować większe straty z powodu problemów sanitarnych.
Rysunek 3. Tuczarnia wykorzystuje 100% powierzchni, w tym obszar przygotowania załadunku
Rysunek 4:Tuczarnia z ustawioną strefą przygotowania ładunku
Śmiertelność i występowanie agresji: Po prawie trzech partiach nie zaobserwowano różnic w śmiertelności. Z obserwacji właściciela wynika, że w tego typu konstrukcjach częstość występowania autoagresji i walk jest mniejsza. Zwierzęta mają więcej miejsca na ucieczkę, chowanie się i mieszanie z innymi, a konstrukcja obiektów pozwala na pewne bariery optyczne.
Lepszy komfort klimatyczny: Tuczarnia jest wyposażona w kamery do zdalnego monitoringu. Jedną z obserwacji dokonanych przez Jaume'a jest to, jak zwierzęta zmieniają swoje miejsca odpoczynku w zależności od warunków pogodowych. Znacznie większa powierzchnia daje im więcej możliwości wyboru lub unikania obszarów, w których wykryją przeciągi lub obszary bardziej gorące, co jest znacznie bardziej ograniczone w przypadku systemu małych kojców.
Jaki jest wkład systemu dużych grup w codzienne funkcjonowanie gospodarstwa i koszty operacyjne?
Jaume Alòs mocno wierzy, że technologia pomaga nam lepiej wykonywać pracę, ale praca ludzka jest nadal niezastąpiona. System ważenia w silosie i dostęp do wag pozwalają nam dowiedzieć się, czy grupa zwierząt trzyma się swojego zwyczajowego schematu żywienia, co daje nam możliwość wczesnego ostrzegania w przypadku pojawienia się choroby (Rysunek 5). Dodatkowo monitoruje, ile paszy zjadły świnie i ile wizyt w korycie miało miejsce w ciągu doby.
Rysunek 5: Spadek spożycia obserwowany w gospodarstwie przed pojawieniem się objawów problemów oddechowych. Wczesne wykrycie problemu pozwoliło na lepsze wyniki leczenia.
Nie ma identyfikacji spożycia indywidualnego zwierząt, a system nie zastępuje nadzoru przez personel, który w tym przypadku odbywa się dwa razy dziennie.
Ta farma pracuje z dwoma silosami i 4 różnymi paszami:
- Od wejścia w wieku 18-20 kg do 25 kg
- Od 25 do 40 kg
- Od 40 do 70 kg
- Od 70 kg do wyjazdu
Dzięki połączeniu informacji o rzeczywistej ilości paszy w silosach z rzeczywistą wagą zwierząt, zmiany diety są dokonywane optymalnie. Możliwość lepszego dostosowania zmian pasz do rzeczywistej masy zwierząt przynosi poprawę kosztów produkcji w porównaniu ze standardowym systemem tuczu, w którym zmiana paszy następuje dla całej grupy jednocześnie i bez posiadania rzeczywistej masy 100 % zwierząt. Chociaż nie ma różnicy we współczynniku konwersji, nastąpiła poprawa w zakresie kosztów produkcji, a wzrost w tym systemie jest większy.
Co ten system wnosi do dostaw do rzeźni?
Proces przygotowania ładunków jest znacznie szybszy, dokładniejszy, wydajny i mniej stresujący dla zwierząt i personelu. Po prawie trzech partiach otrzymana płatność za zwierzęta z tego systemu wykazuje przewagę około 1,5 centa/kg żywej wagi nad zwierzętami tego samego pochodzenia, tej samej genetyki i żywienia z tuczarni z kojcami o wymiarach 3 x 3 m. Zasadniczo odsetek zwierząt dostarczonych zgodnie ze specyfikacją rzeźni wynosi powyżej 95%. Posiadanie dokładnych danych dotyczących masy zwierząt, które składają się na dostarczoną partię, pozwala również na przekazanie tych informacji rzeźni w przypadku wystąpienia jakichkolwiek przypadków w odniesieniu do masy przy dostawie.
Mycie i przygotowanie tuczarni jest również znacznie szybsze i łatwiejsze, ponieważ jest mniej boków, narożników, lejów itp.
To gospodarstwo jest przykładem tego, co precyzyjny chów może wnieść do tuczarni.
Pragniemy podziękować rodzinie Alòs za poświęcony czas, życzliwość i wszystkie informacje, których nam udzielili. Chęć Jaume'a do próbowania nowych rzeczy, w połączeniu z dobrą analizą Núrii i entuzjazmem nowego pokolenia, które reprezentuje Abril, stanowią zwycięską kombinację.
Redakcja 333
