0
Jednym z najbardziej dokuczliwych problemów, z jakimi borykają się współczesne gospodarki na całym świecie, jest to, jak przywrócić kontrolę nad siłami inflacyjnymi bez doprowadzenia działalności gospodarczej do stanu ujemnego (tj. recesji). Wybory, których dokonają, będą miały duży wpływ na wszystkie sektory rolnicze na świecie, w tym na producentów wieprzowiny. Każdy wie, że kiedy cena wieprzowiny wzrasta, ludzie jedzą jej mniej, a to zmniejsza ilość zapotrzebowania zarówno w skali międzynarodowej, jak i krajowej. Tutaj mówimy o mniejszej "ilości popytu", ponieważ ceny wzrosły. Wszyscy to rozumieją. Jednak to dopiero początek. Ponieważ inflacja powoduje wzrost kosztów prawie wszystkiego, w tym wieprzowiny, realne dochody spadają, a jeśli to się utrzymuje, spada popyt (długoterminowe pragnienie produktu w różnych cenach). To są dwa różne efekty.
Jeśli drapiesz się po głowie na to rozróżnienie, pomyśl o tym: kiedy cena wieprzowiny wzrasta, ludzie będą kupować mniej i przeniosą zakupy na tańsze białko zastępcze, np. kurczaka. Kiedy realne dochody spadają, ludzie będą kupować mniej wieprzowiny niezależnie od ceny, co oznacza, że jeśli ceny wrócą do poprzedniego poziomu, mniej wieprzowiny będzie kupowane niż wcześniej po każdej cenie, wysokiej czy niskiej. Nazywa się to niszczeniem popytu i jest to bardzo realna perspektywa, a w konsekwencji destrukcyjność przedłużającej się inflacji.
Według dokładnie tych samych zasad, ale po stronie produkcji, globalna produkcja wieprzowiny spowolniła ("ilość dostarczana na rynek") z powodu wysokich kosztów paszy i energii wraz z prawie każdą inną rzeczą, którą kupuje producent wieprzowiny. Kiedy zyski gospodarstw rolnych (realny dochód) spadają, ma miejsce wspomniane powyżej podwójne uderzenie i dostawy maleją (niektórzy zamykają biznes lub zmniejszają rozmiar stada loch, itp.) tak, że producenci nie są skłonni do zapewnienia tej samej ilości wieprzowiny, że kiedyś były w poprzednich cenach. W UE w ujęciu regionalnym, ze względu na choroby takie jak ASF i ciągłe naciski polityki rządowej, które utrudniają ekspansję w tradycyjnych producentach będących potęgami UE, takich jak Niemcy, Dania, Francja i Holandia, Hiszpania stała się z czasem jedynym prawdziwym obszarem wzrostu. Nastąpiło zniszczenie podaży, która nigdy nie wróci do tych miejsc, przynajmniej na poprzednim poziomie.
W USA nadal istnieje zakorzeniony problem znalezienia wystarczającej liczby pracowników, aby wypełnić wolne miejsca pracy, które pojawiły się podczas dwóch lat pandemii. W górę idą płace, aby przyciągnąć więcej siły roboczej. Teraz pasza, energia i praca, trzy największe koszty produkcji rosną bez realnej perspektywy spadku na horyzoncie. Wielu z największych producentów wieprzowiny zgłasza, że są osiągają minimum swoich możliwości z powodu niedoboru siły roboczej. Być może za twojego życia to wszystko nie wróci gładko do sytuacji, jaką pamiętasz sprzed pandemii.
Wiemy, że inflacja została po raz pierwszy ustawiona i uwolniona, gdy rządy zapewniły dochody w okresie lockdwon COVID-19, podczas gdy produkcja żywności i innych towarów została znacznie zmniejszona. Strategie rządowe mające na celu zwalczanie COVID-19 często powodowały spustoszenie w wydajności łańcucha dostaw, takie jak blokady portów, obowiązkowe szczepienia i kwarantanny. Ludzie zareagowali na to w sposób, który nazwano "wielką rezygnacją", czyli po prostu rzucali pracę i brali nową z większymi benefitami, lub decydowali się na pozostanie w domu przez wiele, wiele miesięcy i pobieranie przedłużonych rządowych zasiłków. Wiele z tych rządowych systemów płatności było jawnymi transferami bogactwa przekraczającymi dochody, które pracownik mógłby osiągnąć, gdyby wrócił do swojej normalnej pracy, i trwały one przez wiele miesięcy. Klasyczna definicja inflacji to zbyt wiele dolarów/euro itp. goniących za zbyt małą ilością towarów. Porty były zamykane, kierowcy ciężarówek byli usuwani ze swoich stanowisk pracy lub blokowani jeśli nie posiadali dowodu szczepienia, pracownicy fabryk chorowali i przechodzili kwarantannę, a wiele osób po prostu rezygnowało z pracy, ale nominalne dochody utrzymywały się lub nawet rosły. To ma się wkrótce zmienić.
Teraz dodajemy wojnę na Ukrainie, która jeszcze bardziej zakłóca łańcuchy dostaw przede wszystkim żywności i energii, co z kolei dramatycznie podnosi koszty produkcji żywności i zmniejsza dostępność drobnych ziaren i gazu ziemnego dla krajów importujących w całym regionie i poza nim. Jeśli mieszkam w Polsce i muszę zapłacić podwójnie lub potrójnie za ogrzewanie domu tej zimy, wraz ze wszystkimi innymi zwiększonymi kosztami, mój realny dochód spadł i będę kupował mniej wszystkiego (mniej lub bardziej).
Podejmowane obecnie próby uleczenia sytuacji coraz bardziej podnoszą ryzyko destrukcji popytu, trwałego zmniejszenia popytu z powodu przekonania konsumentów, że dochody będą w przyszłości trwale zmniejszone. Jeśli dodamy do tego niebezpieczny pomysł, że te wysokie ceny energii są skutecznym sposobem na wycofanie się z paliw kopalnych (więc to dobra rzecz), to mamy widmo stagflacji, czyli cen inflacyjnych, których nie da się wyleczyć wzrostem bezrobocia. Stagnacja gospodarcza w obecności rosnących cen.
Zaczynają się na to pojawiać pewne dowody, ponieważ prognozy konsumenckie w USA i UE pogorszyły się, co prowadzi do zmniejszenia zakupów dóbr uznaniowych, a popyt odchodzi od zakupów, które można łatwo odłożyć na później, takich jak odzież, meble, nowe dywany, niektóre usługi konserwacyjne, nowe budownictwo i posiłki w restauracjach. Konsumenci zarówno w UE, jak i w USA zaczynają zachowywać się "przerzucać" na tańsze lub generyczne marki żywności, alkoholu, papierosów i innych artykułów gospodarstwa domowego, a także spowalniają oszczędzanie i zwiększają zakupy kartą kredytową na artykuły jednorazowego użytku.
Istnieje obawa, że rządy pójdą za daleko w spowalnianiu zakupów. Gdy tak się dzieje, zaczynają się gromadzić zapasy, zmniejszają się zyski firm, co prowadzi do zwolnień ludzi, a następnie do trwałego zamknięcia niektórych zakładów produkcyjnych. Tym razem proces gromadzenia zapasów został przyspieszony, ponieważ wiele firm przewidziało niedobory spowodowane zakłóceniami w łańcuchu dostaw i zaczęło gromadzić towary, które miały być sprzedawane w bieżącym okresie, sześć do dwunastu miesięcy temu, podobnie jak prawdopodobnie gromadziliście papier toaletowy lub maseczki chirurgiczne na początku pandemii, gdy półki sklepowe z podstawowymi artykułami gospodarstwa domowego zaczęły się zapełniać. Teraz przygotowują się do pozbycia się tych zapasów, ponieważ zwalniają ludzi.
Wreszcie, i więcej na ten temat następnym razem; Chiny wydają się być coraz bliżej zakończenia swojego ogromnego pokoleniowego tempa wzrostu. Ich rynek mieszkaniowy jest w rozsypce, a metody powstrzymywania pandemii poważnie ograniczają aktywność gospodarczą, która rykoszetem działa na cały świat. Jeśli Chiny popadną w głęboką i trwałą recesję, pociągną za sobą resztę świata i w znacznym stopniu sprawią, że narzędzia polityki pieniężnej Stanów Zjednoczonych i UE (takie jak podnoszenie i obniżanie stóp procentowych) staną się znacznie mniej skuteczne. Producenci wieprzowiny w krajach rozwiniętych przyzwyczaili się do stopniowo rosnącego światowego popytu, ale to może łatwo ulec zmianie na dłuższy czas, wywołując brutalny poziom globalnej konkurencji między producentami o kurczący się światowy popyt, który będzie stawiał silny opór przed wznowieniem wzrostu.
