Wpływ coraz większej masy ubojowej na wymagania przestrzenne w tuczarni

W Stanach Zjednoczonych ciągle obserwuje się roczny wzrost w wadze rzeźnej wieprzków i loszek. Od roku 1977 do roku 2013 waga ubojowa wieprzków i loszek wzrosła średnio o 0,6 kg (1,3 lb) rocznie. W 2014 roku wzrost ten był jeszcze większy ze względu na wpływ PEDv na liczbę prosiąt odsadzonych oraz dużą redukcję kosztów paszy na jednostkę przyrostu. Średnia roczna dla 2014 r. wynosiła około 97,5 kg (214,6 funtów) na nieco ponad 96 milionów wieprzków i loszek.

Wpływ przestrzeni na wydajność hodowli trzody chlewnej jest ogólnie dobrze zrozumiana. Gdy świnie są hodowane w warunkach, gdzie przypada za mało miejsca na zwierzę, dzienne spożycie paszy i dzienne przyrosty są redukowane przy minimalnym wpływie na wydajność konwersji paszy (Gonyou i wsp, 2006). Meta-analiza i opublikowane dane wielu eksperymentów Gonyou et al (2006) wykazuje, że "odpowiednia" przestrzeń dla rosnących świń jest określony przez równanie:

przestrzeń (m²/świnię) = 0.034 x (masa ciała, kg)^0.667
przestrzeń (ft²/świnię) = 0.2167 x (masa ciała, lb)^0.667

Dane są ograniczone do wymogu dla świń hodowanych do cięższej ostatecznej masy ciała. Brumm et al (1996) hodował tuczniki do masy 136 kg (300 lb) w różnych warunkach jeśli chodzi o przestrzeń. Stwierdził, że wymagane miejsce dla takich zwierząt wynosiło między 0.84 i 0.93 m²/świnię (9 to 10 ft²/świnię). Na podstawie allometrycznego równania przestrzeni powyżej, przewidywane zapotrzebowanie na miejsce dla świni 136 kg (300 lb) wynosi 0.88 m² (9.55 ft²) na świnię, czyli blisko środkowej wartości z szacunków Brumma et al (1996)

Gonyou et al (2006) przewiduje, że dla każdej zmiany przestrzeni o 3% poniżej wielkości definiowanej jako "odpowiedniej", dzienny przyrost i dzienne wykorzystanie paszy są zmniejszone o 1%. W przypadku obiektów z rusztem tylko na części podłogi zmniejszenie szacuje się na 1,5%.

W Stanach Zjednoczonych, "średnie" zagęszczenie obsady w tuczarniach wynosi około 0,67 m² (7,2 FT²) na świnię (Kliebenstein i wsp, 2005). W przypadku zmniejszenia o 1% dla każdej redukcji 3% w przestrzeni w obiektach całkowicie rusztowych, najczęstszych w USA, przyrost jest zmniejszony o nieco ponad 5% w stosunku do świń hodowanych w pomieszczeniach z odpowiednią ilością wolnej przestrzeni i sukcesywnym wywozie świń do rzeźni gdy średnia waga świń w kojcu wynosi 113.6 kg (250 lb) (Tabela 1).

Tabela 1. Szacowane wymagania co do przestrzeni przypadającej na jedno zwierzę tak, by zagęszczenie obsady nie miało wpływu na przyrosty, a także przy 5% redukcji dziennych przyrostów w kojcach całkowicie rusztowanych. W oparciu o Gonyou et al (2006).

Jednak w przypadku gdy wszystkie zwierzęta w kojcu dorastają do znacznej masy zanim pierwsze z nich zostaną przetransportowane do rzeźni, sytuacja się pogarsza. Na przykład jeśli w kojcu średnia masa ubojowa wynosi 125 kg (275 lb), a gęstośc obsady wynosi 0.67 m² (7.2 ft²) na zwierzę, ogólny wskaźnik dziennego przyrostu jest redukowany o 7.2%.

Zdjęcie 1. Zwierzęta utrzymywane na 0.67 m² (7.2 ft²)/świnię w dużych kojcach w pełni rusztowanych, na kilka tygodni przed pierwszą sprzedażą.

Zdjęcie 2. Sto dwadzieścia pięć świń tuż przed sprzedażą pierwszej sztuki, szacowana średnia masa to około 123 kg (271 lb) i 0.68 m² (7.3 ft²) na świnię.

Wszystko to sugeruje, że wraz ze wzrostem masy zwierząt zarządzanie gęstością obsady staje się coraz bardziej krytycznym czynnikiem, zwłaszcza jeżeli korekta nie jest dokonywana w liczbie świń wprowadzanych do zakładu. Z powodu pewnych regulacji lokalnych, stanowych i krajowych dotyczących zagęszczenia obsady, producenci w Stanach Zjednoczonych zazwyczaj wypełniają swoje obiekty dozwolona liczbą zwierząt, zamiast zmierzyć się z trudnościami i zagospodarować dodatkową przestrzeń w celu udostępnieni większej ilości miejsca przypadającego na świnię w odpowiedzi na większą masę ubojową.

Interakcja większej masy zwierząt i podziałem przestrzeni jest także widoczna przy usuwaniu jednej lub większej ilości świń z kojca. Chociaż istnieje kilka opublikowanych zestawów danych na ten temat, doświadczenie obecnych systemów produkcji sugeruje, że im bardziej zatłoczony jest kojec przed rozpoczęciem usuwania z niego zwierząt na sprzedaż, tym większy oczekiwany wzrost dziennego przyrostu przez pozostałe świnie w kojcu, gdy dostępne staje się więcej przestrzeni (i innych środków ograniczających).

Podkreśla to znaczenie usunięcia jednej lub większej liczby świń z każdego kojca w momencie pierwszej sprzedaży, tak aby wszystkie zwierzęta w kojcach, które pozostają w obiekcie miały możliwość szybszego wzrostu w odpowiedzi na zmniejszone zagęszczenie. Niezastosowanie takiego sposobu wyboru zwierząt do sprzedaży oznacza, że świnie w kojcach gdzie żadne zwierzę nie zostało usunięte przebywają w coraz bardziej zatłoczonych warunkach, przez co parametry spożycia paszy i przyrostu są jeszcze gorsze.