0
Zespół oddechowy świń (PRDC) jest przewlekłą chorobą układu oddechowego, dotykającą głównie warchlaki i tuczniki, powodującą poważne straty ekonomiczne w przemyśle trzody chlewnej na całym świecie. Zasadniczo częstość występowania chorób układu oddechowego u świń waha się od 19% do 74% w zależności od stada. Pomimo wszystkich wysiłków podejmowanych w celu zmniejszenia strat ekonomicznych spowodowanych tymi zmianami, dogłowowo-brzuszna konsolidacja płuc (CVPC) i grzbietowo-doogonowe zapalenie opłucnej (DCP) są jednymi z głównych patologii płuc stwierdzanych u świń podczas kontroli w ubojni.
Badanie w ubojni jest dobrą okazją do monitorowania zdrowia i dobrostanu świń poprzez makroskopową identyfikację subklinicznych zmian patologicznych, których nie można ocenić na podstawie obserwacji w gospodarstwie z którego pochodzą. Co więcej, zmiany w płucach mogą być oceniane w celu dostarczenia interesujących informacji hodowcy i lekarzowi weterynarii zajmującemu się stadem. Istnieje wiele metod punktacji opartych na ocenie manualnej i wizualnej do oceny zmian w płucach u świń w ubojni. Ocena zmian w płucach w ubojni jest przydatna do szacowania częstości występowania i nasilenia chorób układu oddechowego w stadach świń, wykrywania stanów subklinicznych, dostarczania informacji o bieżących problemach oddechowych oraz oceny czynników ryzyka i skuteczności szczepionek na poziomie gospodarstwa. Ponadto, co również ważne dla przemysłu mięsnego, ocena zmian w płucach może być wykorzystana do oceny wpływu chorób układu oddechowego na jakość tuszy i mięsa [Kinger i in., 2021, Pessoa i in., 2021]. W zależności od kraju, zmiany w płucach są główną przyczyną odrzucenia płuc i obniżenia prędkości linii ubojowej, ponieważ więcej tusz wymaga okrawania. Doniesiono, że CVPC są odpowiedzialne za około 50,0% przypadków odrzucenia płuc.
Do tej pory niewiele badań analizowało związek między chorobami układu oddechowego a jakością wieprzowiny. Zauważono, że w tuszach z nasilonymi zmianami w płucach ryzyko rozwoju nieprawidłowości w jakości mięsa (tendencja do DFD i PSE) było znacznie wyższe w porównaniu z tuszami bez zmian. Istnieją również silne dowody na związek między obecnością zmian a zmianami w sensorycznej ocenie barwy mięsa, parametrami mięsa zależnymi od pH, takimi jak zdolność zatrzymywania wody, ociekanie, straty podczas rozmrażania i gotowania [Permetier i in., 2015, Karabasil i in., 2017]. Badania, które analizują związek między zdrowiem układu oddechowego świń rzeźnych a tuszą, wykorzystują głównie model statystyczny w celu określenia wpływu zmian chorobowych, powszechnie wykrywanych podczas kontroli w ubojni, na masę i mięsność tuszy.
W rzeźni makroskopowe zmiany płucne i opłucnowe są oceniane głównie przy użyciu konwencjonalnych metod manualnych. Tylko nieliczne firmy komercyjne oferują oprogramowanie cyfrowe, które umożliwia taką ocenę. Oprogramowanie zwykle integruje konwencjonalne metody, takie jak Madec i Kobisch, Christensen [Christensen i in., 1999] oraz SPES i daje możliwość szybkiej, niezawodnej i skutecznej oceny płuc, z wynikami cyfrowymi upraszczającymi dalszą analizę statystyczną danych (ryc. 2 i 3). Oceny te ułatwiły szczegółową analizę wpływu zmian na masę tuszy i mięsność. Istnieją narzędzia do oceny poubojowej płuc, które ułatwiają proces oceny i późniejszą analizę danych.
Wyniki wykazały istotny wpływ zmian chorobowych na masę tuszy i mięsność.
Model statystyczny dostarczonej analizy wykazał znaczny spadek masy tuszy z powodu CVPC i DCP, ze stratami odpowiednio 2,77 kg (p=0,01) i 2,29 kg (p<0,001). Ponadto korelacja między zawartością chudego mięsa a nasileniem zmian w płucach wynosiła r= -0,25 (p=0,00).
Jeden procent uszkodzonej objętości płuc wiązał się ze zmniejszeniem zawartości chudego mięsa o 0,24%.
Badanie to potwierdza negatywny wpływ zmian w układzie oddechowym na masę i mięsność tusz wieprzowych, podkreślając wyraźną tendencję spadkową związaną ze zmianami płucnymi i grzbietowo-doogonowym zapaleniem opłucnej. Wyniki wskazują, że uzasadnione jest udoskonalenie protokołów postępowania wobec wystąpienia chorób, ponieważ znaczny spadek mięsności sugeruje, że obecne praktyki mogą być niewystarczające. Wykorzystanie danych uzyskanych z ubojni mogłoby umożliwić bardziej precyzyjne strategie zdrowotne podejmowane wobec stada poprzez wskazanie obszarów płuc najbardziej podatnych na zmiany chorobowe. Analiza modelu mieszanego podkreśla znaczenie czynników specyficznych dla gospodarstwa, zalecając indywidualne podejście do ograniczania występowania chorób. Podsumowując, badania skłaniają do ponownej oceny zarządzania zdrowiem w hodowli trzody chlewnej, wzywając do wspólnego wysiłku na rzecz poprawy dobrostanu zwierząt, co z kolei poprawi wyniki ekonomiczne produkcji trzody chlewnej. Pilna potrzeba wprowadzenia praktycznych zmian jest oczywista, a badanie zachęca do strategicznych zmian w zarządzaniu zdrowiem, aby przeciwdziałać utracie jakości tusz.
