0
Biorąc pod uwagę powszechne występowanie wirusa grypy u świń (SIV) i trudności ze zwalczaniem zakażeń w stadach loch, prawdopodobieństwo, że świnia ulegnie zakażeniu tym wirusem jest bardzo wysokie. Mimo, że przypadki śmierci bezpośrednio wywołane zakażeniem są rzadkie (<1%), inne czynniki takie jak poziom odporności w chwili zakażenia lub obecność innych patogenów, mogą wpływać na zwiększenie śmiertelności. Jeśli do zakażenia dochodzi u osesków, obecność przeciwciał siarowych może zmniejszyć skutki infekcji w porównaniu do infekcji w późniejszym wieku. Z drugiej strony obecność odporności biernej może osłabić odpowiedź na zakażenie SIV, zwiększając szanse powtórnej infekcji tym samym wirusem w późniejszym wieku. Koinfekcje innymi patogenami, jak PRRSV, we wczesnym okresie życia również wpływają na przebieg grypy. Dlatego też ocena wpływu wczesnych zakażeń SIV u prosiąt zakażonych, lub nie zakażonych, innymi patogenami może pomóc w ilościowej ocenie jaki wirus ten ma poziom produkcji, i w ocenie metod zarządzania stadem jako elementu profilaktyki.
Niedawne badania przeprowadzone na Uniwersytecie Minnesota we współpracy z dużym systemem produkcji świń, nad wpływem zakażeń SIV i PRRSV u prosiąt ssących na śmiertelność po odsadzeniu, zostały wykonane w grupach warchlaków odsadzanych w okresach kiedy stado loch było dodatnie lub ujemne w kierunku tych wirusów. W celu określenia statusu ferm loch (n=8), co miesiąc od prosiąt pobierano próbki płynu ustnego (n=4/pomieszczenie). Próbki te analizowano testem PCR w kierunki SIV i PRRSV. Pod uwagę brano tylko warchlaki w 7 dni przed i po fakcie wykrycia wirusa w płynie ustnym. W grupach tych oceniano śmiertelność po odsadzeniu. Rejestrowano również inne ważne czynniki mogące wpływać na śmiertelność poodsadzeniową, jak dni karmienia, liczba zwierząt w grupie, pora roku i ferma loch.
Analiza 177 grup świń odsadzonych między czerwcem 2011 i kwietniem 2014 wykazała istotny wpływ zakażenia SIV u osesków na śmiertelność po odsadzeniu. Śmiertelność w dodatnich grupach była średnio 13% wyższa niż w grupach ujemnych (średnia śmiertelność w tym systemie w okresie badań wzrosła z 5,18% do 5,83%) (Ryc. 1). Krążenie PRRSV wśród prosiąt ssących doprowadziło do jeszcze większego wzrostu śmiertelności po odsadzeniu (34% wyższe straty w grupach dodatnich w porównaniu z ujemnymi, i wzrost średniej śmiertelności z 5,18% do 6,96%, a nawet do 9,58%) (Ryc. 1). Nie badano potencjalnych interakcji zakażenia PRRSV i SIV w pojedynczej grupie ze względu na brak jednoczesnej koinfekcji w okresie obserwacji. Poza obecnością tych patogenów wykazano wpływ na śmiertelność takich czynników jak miesiąc odsadzania (wyższa śmiertelność w grupach odsadzanych w okresie od września do lutego) i długość tuczu (wyższa śmiertelność w grupach karmionych >174 dni).
Ryc. 1. Wpływ SIV i PRRSV na śmiertelność po odsadzeniu na podstawie analizy 177 grup świń. Czerwona linia oznacza średnią śmiertelność w systemie. Wykres skrzynkowy oznacza szacowany wpływ wirusów n aśmiertelność.
Podsumowując, nasze wyniki wykazały, że zakażenie SIV i PRRSV w okresie ssania wiązało się ze wzrostem śmiertelności po odsadzeniu (niższy wpływ SIV, wyższy wpływ PRRSV). Mimo, że w modelu nie wykorzystano informacji na temat tuczu wstępnego, co uniemożliwiło pełną analizę, nasze wyniki są zgodne z wynikami wcześniejszych badań nad tym problemem, i podkreślają przydatność analiz wyników produkcji tuczników i wyników badań przeglądowych w stadach loch w celu pełnej oceny wpływu endemicznych patogenów świń na stan zdrowia.
