Zapotrzebowanie na izoleucynę w dietach dla świń o niskiej zawartości białka

Obecna sytuacja produkcji trzody chlewnej, przy ścisłej kontroli stosowania premiksów leczniczych i rychłego zakazu stosowania tlenku cynku w Unii Europejskiej, oznacza, że wprowadzane są różne strategie żywieniowe w celu utrzymania zdrowia jelit, ich mikroflory w równowadze, gwarancji wchłaniania składników pokarmowych i optymalnego wzrostu zwierząt.

Strategie te obejmują stosowanie różnych dodatków, składników wysokostrawnych, a przede wszystkim formułowanie diet niskobiałkowych o zrównoważonym profilu aminokwasowym, aby zapewnić prawidłowy wzrost zwierząt.

Korzyści diet niskobiałkowych

Obniżenie poziomu białka w diecie ma wiele zalet:

• Pozwala na włączenie mniejszej ilości soi do diety, obniżając zawartość potasu, co powoduje mniejsze zużycie wody i mniejszą objętość gnojowicy
• Przy niższej zawartości białka zwierzę musi zdeaminować mniej aminokwasów, co oznacza niższy koszt energii, niższą syntezę i wydalanie mocznika, niższą ilość azotu w gnojówce, a zatem mniejsze ryzyko zakwaszenia i eutrofizacji.
• Ilość niestrawionego białka docierającego do jelita grubego jest zminimalizowana, unikając tworzenia się biogennych amin, które negatywnie wpływają na mikroflorę jelitową i funkcję ochronną błony śluzowej. Pozwala to również uniknąć fermentacji tego nadmiaru, co zmniejsza ryzyko namnażania się patogennych bakterii, takich jak E. coli, a zatem zmniejsza występowanie biegunki.
• Pobór azotu jest niższy, a wydajność retencji azotu jest wyższa.

Niezbędne aminokwasy

Aby zmienić formułę diety, musimy być pewni, że znamy wymagania dla każdego niezbędnego aminokwasu i że dieta zapewnia niezbędne ilości, aby zaspokoić potrzeby wzrostu i utrzymania zwierzęcia.

Istnieje dziewięć niezbędnych aminokwasów dla świń, co oznacza, że ​​aminokwasy te nie mogą być syntetyzowane przez zwierzę i muszą być dostarczane z paszy, w diecie i / lub w postaci syntetycznych aminokwasów dostępnych na rynku (lizyna, metionina, treonina, tryptofan, walina i izoleucyna). Korzystając z tych składników, możemy sformułować diety ograniczające poziom białka, wykorzystujące wymienione wyżej korzyści i utrzymujące wzrost zwierzęcia. W przyszłości rejestr nowych aminokwasów ułatwi pracę z dietami jeszcze bardziej ograniczonymi białkowo.

Wymagania co do lizyny, treoniny, tryptofanu i waliny zostały szeroko zbadane i są dobrze znane, co pozwoliło nam zdefiniować idealny profil białek. W przypadku izoleucyny, kolejnego ograniczającego aminokwasu po walinie, ważne jest, aby wiedzieć, jakie są jej wymagania w celu zmniejszenia poziomu białka przy jednoczesnym utrzymaniu wzrostu zwierzęcia.

Izoleucyna jest aminokwasem rozgałęzionym (wraz z waliną i leucyną), który należy do długołańcuchowych aminokwasów obojętnych (tak jak tryptofan, histydyna, fenyloalanina i tyrozyna), które konkurują o transportery na poziomie bariery krew-mózg.

W przypadku aminokwasów rozgałęzionych (Val, Ile i Leu) musimy je traktować jako całość, ponieważ mają one wspólne szlaki metaboliczne, aby w przypadku nadmiaru leucyny katabolizm waliny i izoleucyny został przyspieszony. Na przykład, gdy występuje nadmiar leucyny i deficyt waliny lub izoleucyny, następuje znaczny spadek spożycia paszy, jak wykazali Wiltafsky i in. (2010).

Izoleucyna

Koncentrując się na izoleucynie, Van Milguen i in. (2012) przeprowadzili szeroko zakrojoną metaanalizę w celu ustalenia zapotrzebowania na ten aminokwas: stwierdzono, że diety zawierające mączkę z krwi lub komórki krwi mają wyższe zapotrzebowanie na izoleucynę. Jest tak, ponieważ te składniki są bogate w leucynę, której nadmiar jest zdolny do aktywowania szlaków metabolicznych, które katabolizują izoleucynę. Z drugiej strony, gdy nie stosuje się tego rodzaju surowca, wymagania dla izoleucyny w stosunku do lizyny ustalono na 53%. Ten stosunek należy utrzymać, aby osiągnąć lepszy wzrost, jak pokazano na rycinach 1 i 2. W pierwszym z nich widzimy, że stosunek do maksymalizacji wzrostu wynosi 53%, podczas gdy w drugim podsumowujemy niektóre próby, w których diety są porównywane ze wskaźnikiem deficytu w diecie izoleucyny w porównaniu ze zrównoważoną dietą (53% Ile / Lys SID). Wykresy pokazują poprawę średniego dziennego przyrostu, dobrowolnego spożycia paszy i lepszą wydajność.

Wniosek

Dlatego podczas pracy z dietami o niskiej zawartości białka ważne jest dostosowanie wymagań dla każdego aminokwasu i utrzymanie idealnego profilu białka, aby zapewnić maksymalny wzrost prosiąt, jednocześnie przyczyniając się do bardziej zrównoważonej produkcji zwierzęcej i unikając problemów zdrowotnych jelit.