Zarządzanie rozrodem: indukcja dojrzewania płciowego

Wybór loszek i zarządzanie nimi

Loszki remontowe są drogie i muszą być zarządzane zarówno pod kątem płodności, jak i długowieczności. Zazwyczaj loszka musi wydać na świat co najmniej trzy dobrej wielkości mioty, aby jej koszty się zwróciły. Każdy kolejny miot zwiększa zysk.

Zarządzanie płodnością loszek rozpoczyna się w porodówce, poprzez identyfikację potencjalnych loszek zastępczych. Przyszłe loszki hodowlane powinny być wybierane z większych miotów (np. ≥ 12 żywo urodzonych), ponieważ ich locha wykazała dobrą płodność. Jednak w celu wykorzystania własnego potencjału płodności, loszki powinny być hodowane w mniejszych miotach (np. < 8 prosiąt). Zapewnia to również loszkom lepszy dostęp do siary, która oprócz poprawy odporności biernej, może obniżyć wiek dojrzewania loszki i zwiększyć wielkość pierwszego miotu. Średni dzienny przyrost loszki (ADG) do okresu dojrzewania również musi być monitorowany, aby uniknąć skrajności, ponieważ loszki o masie ciała > 130 kg w wieku < 175 dni są narażone na zwiększone ryzyko uboju z powodu problemów z nogami, a loszki o masie ciała < 130 kg w wieku ≥ 240 dni są zbyt małe i mają mniejsze szanse na przeżycie w stadzie.

Po co indukować dojrzewanie?

Wiedza o tym, kiedy loszki są gotowe do rozrodu, jest niezbędna do skutecznego zarządzania pulą loszek. Jeśli odpowiednia liczba loszek gotowych do krycia nie jest dostępna w danym tygodniu rozrodu, cel hodowlany może nie zostać osiągnięty, co może skutkować bardzo kosztowną pustą klatką porodową w późniejszym czasie. Uzyskanie przewidywalności dostępności loszek wymaga pewnej formy stymulacji dojrzewania, aby zarówno wywołać, jak i zsynchronizować ruję pokwitaniową.

Jak mogę indukować wczesne dojrzewanie?

Najpopularniejszą metodą stymulacji dojrzewania płciowego jest ekspozycja na knura, która została omówiona w poprzednim artykule Roba Knoxa i dotyczyła „złotego standardu” codziennego przenoszenia loszek do knura. Jedynymi wadami tego rozwiązania jest codzienna praca przy przemieszczaniu świń oraz fakt, że wiele loszek wykazuje stosunkowo ścisłą synchroniczną ruję w krótkim okresie czasu, ale wtedy tylko kilka jest potrzebnych w każdym z kilku kolejnych tygodni hodowlanych. Aby temu przeciwdziałać, należy stosować całodobowy kontakt z knurem od około 20-24 tygodnia życia, albo w pomieszczeniu razem ze niepłodnym knurem, albo w kontakcie na linii ogrodzenia. Wiek knura trzymanego w pomieszczeniu powinien wynosić około 10 miesięcy, podczas gdy knury trzymane przy ogrodzeniu mogą być znacznie starsze. Usuń knura w wieku 27-28 tygodni i rozpocznij codzienny kontakt. Pierwsza ruja wystąpi wtedy u większej ilości zwierząt (patrz rys. 1).

• Jeśli loszka jest w rui w ciągu 14 dni, pomiń ją i kryj przy następnej rui.
• Jeśli ruja wystąpi po 14 dniach, należy ją kryć.
• Jeśli ruja nie zostanie wykryta po upływie 21 dni, poddaj ją ubojowi.

Co ciekawe, wychowanie w małym miocie i kontakt z knurem od około 20 tygodnia życia znacznie poprawiły płodność loszek i długowieczność stada.

Stosowanie hormonów w indukcji dojrzewania

Jeśli ekspozycja na knury nie przynosi oczekiwanych rezultatów, na przykład w cieplejszych miesiącach, wówczas dojrzewanie płciowe można wywołać za pomocą gonadotropin. Należą do nich:

• Końska gonadotropina kosmówkowa (eCG), która ma głównie aktywność podobną do FSH (ale pewną aktywność podobną do LH).
• Ludzka gonadotropina kosmówkowa (hCG), która ma tylko aktywność podobną do LH.

U świń LH staje się głównym bodźcem dla średniej wielkości pęcherzyków jajnikowych do wzrostu do owulacji, w przeciwieństwie do krów, gdzie FSH (lub eCG) będzie stymulować wzrost pęcherzyków jajnikowych do punktu owulacji, Z tego powodu indukcja dojrzewania u samic świń będzie wymagać zarówno eCG, jak i hCG, chociaż eCG może działać u odsadzonych loch.

Zazwyczaj stosowana kombinacja to:

• Loszki: 400 IU eCG + 200 IU hCG.
• Niepłodność sezonowa u loch, ale nie u loszek: 400 IU eCG + 400 IU hCG prawdopodobnie zadziałałoby lepiej.

Po leczeniu oczekuje się, że samice wykażą oznaki rui w 4-6 dniu.

Jeśli mają być stosowane hormony, czas leczenia będzie zależał od powodu ich stosowania.

Niewystarczająca liczba samic do rozrodu w danym tygodniu

Jeśli przewidujesz w przyszłości puste klatki porodowe, co, jak wspomniano wcześniej, jest bardzo kosztowne, możesz podjąć pewne środki zaradcze. Podać zastrzyk loszkom, o których wiadomo, że są w okresie przedpokwitaniowym (np. nawet jeśli mają tylko 140-150 dni). W przypadku udanego rozrodu można spodziewać się mniejszych miotów, ale jest to lepsze niż brak miotu, a loszki powinny być usuwane po odsadzeniu.

Czy zbyt wiele starszych loszek nie wykazuje rui?

Jeśli tak, to:

• Loszki mają „ciche” ruje (bardzo mało prawdopodobne)
• Loszki mają już cykl rujowy, ale ruja nie została wykryta (najbardziej prawdopodobne)
• Loszki naprawdę nie są w rui (możliwe).

Jeśli loszka jest już w cyklu rujowym, nie zareaguje na gonadotropiny. Może faktycznie owulować, ale progesteron znajdujący się już w jej krwi całkowicie stłumi zachowanie rujowe, więc w rzeczywistości nie zareaguje.

Jeśli jest naprawdę nie jest w cyklu rujowym, może być stymulowana do rui. Ten wzorzec reakcji jest dobrze zilustrowany w tabeli 2, gdzie loszki bez rui zostały wysłane do uboju, a ich jajniki zbadane w celu potwierdzenia ich statusu; 60% pozornie anestrus loszek było w rzeczywistości cyklicznych. Ilustruje to, że niezależnie od tego, czy stosuje się samą ekspozycję na knura, czy gonadotropiny, dobre zarządzanie wykrywaniem rui ma kluczowe znaczenie.

Stancic et al. (2011)

Rysunek 2 przedstawia drzewo decyzyjne dotyczące losu loszek otrzymujących leczenie hormonalne w celu wywołania rui.

Należy zauważyć, że większość loszek ma potencjał, aby stać się produktywnymi lochami. Proces selekcji ma na celu wyeliminowanie najmniej płodnych loszek i promowanie wydajności pozostałych loszek, aby wyraziły swój potencjał płodności.