0
Biorąc pod uwagę różne inicjatywy mające na celu ograniczenie stosowania antybiotyków, które są wdrażane w Unii Europejskiej (UE), postaramy się rozwiązać pewne wątpliwości.
W intensywnej hodowli podejście do leczenia i profilaktyki jest w wielu przypadkach oparte na obserwacji całego stada, a nie na pojedynczych zwierzętach. Lekarz weterynarii często działa na podstawie zasady, że zastosowanie antybiotyków dzisiaj u młodszych zwierząt zapobiega podaniu większej ilości leku w dawce w przyszłości, ponieważ zwierzęta będą ważyły więcej. Czy korzystanie z takiego rozwiązania w przyszłości będzie zabronione?
Prawodawstwo wyraźnie stanowi, że antybiotyków nie wolno stosować w celu zrekompensowania braku higieny, bezpieczeństwa biologicznego lub właściwego zarządzania stadem zwierząt. Ta strategia "leczenia" zwierząt wcześniej, nie tylko nie ma podstaw naukowych, ale jest także jedną z najbardziej szkodliwych praktyk sprzyjających rozwojowi oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe. Antybiotyki są narzędziami do leczenia chorób zakaźnych.
Jeśli leczymy zwierzęta o „niskiej wadze”, nie leczymy choroby, lecz wyrównujemy pewne braki w zarządzaniu. Potrzebujemy dobrej analizy przyczyn i dobrego zarządzania tymi zwierzętami, ponieważ pozwolą one uniknąć leczenia w przyszłości.
Lekarze weterynarii używają wielu narzędzi do postawienia właściwej diagnozy (obserwacja kliniczna, sekcja zwłok itp.), A tym samym do przepisania leczenia. Czy stosowanie badań wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe będzie obowiązkowe? Kiedy lub na jakich warunkach wymagane będzie przeprowadzenie badania wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe?
Jako profesjonalista, weterynarz może postawić pierwszą diagnozę i zastosować leczenie. Niemniej jednak już dziś istnieją grupy antybiotyków, których musimy unikać, które używamy tylko w leczeniu ludzi Są też inne, które, mimo że są zarejestrowane także dla zwierząt, powinny być stosowane ze szczególną ostrożnością ze względu na ich wpływ na zdrowie publiczne. Są to narzędzia „ostatniego zasobu” i potrzebujemy danych, które potwierdzają, że zastosowanie ich to jedyna możliwość. Aby mieć pewność, potrzebujemy diagnozy i profilu wrażliwości powiązanego z leczeniem, który potwierdza ich przydatność / potrzebę. W przypadku niektórych z nich (grupa B) jest to już konieczne, ponieważ w informacjach dotyczących produktu wymóg ten jest zawarty jako niezbędny. Z drugiej strony opracowywane jest nowe ustawodawstwo i wszystko na to wskazuje, że badanie wrażliwości drobnoustrojów na daną substancję będzie wymagane jeszcze przed użyciem niektórych antybiotyków lub ich zastosowania w profilaktyce / metafilaktyce.
Jednym z tematów, który wywołał zaniepokojenie w ostatnich miesiącach, jest klasyfikacja antybiotyków w czterech kategoriach: A-unikaj (ang. avoid) ,B-ograniczaj (ang. restrict), C-bądź ostrożny (ang. caution) i D-stosuj z rozwagą (ang. prudence). Czy jest to ostateczna klasyfikacja, czy rzeczywista lista jest wciąż poddawana przeglądowi? Kiedy spodziewane jest, że stosowanie tej klasyfikacji stanie się obowiązkowe? Czy lekarz weterynarii może mieć jakikolwiek problem, jeśli po postawieniu diagnozy zgodnie z jego kryteriami zastosuje antybiotyk z grupy B?
Kategoryzacja to zalecenie, które jest obecnie konsultowane, biorąc pod uwagę otrzymywane komentarze. Oczekuje się, że ostatecznie zostanie zatwierdzona w styczniu 2020 r. Opracowywane są także przepisy identyfikujące środki przeciwdrobnoustrojowe przeznaczone do stosowania wyłącznie w medycynie ludzkiej oraz te, które będą zastrzeżone do stosowania w medycynie weterynaryjnej tylko pod pewnymi warunkami.
Jak dotąd informacje o produktach grup objętych kategorią B (chinolony, cefalosporyny 3. i 4. generacji oraz kolistyna) obejmują wymóg niestosowania ich jako pierwszego wyboru, a ich stosowanie musi opierać się na identyfikacji patogenu i profil wrażliwości. Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na pilność leczenia, musi ono opierać się na informacjach epidemiologicznych i wiedzy na temat podatności na farmie lub na poziomie lokalnym / regionalnym. Dlatego diagnoza i profil wrażliwości jest już obowiązkowym wymogiem w tych konkretnych przypadkach i bardzo zalecane w pozostałych przypadkach.
Jeśli antybiotyk zostanie uznany za szczególnie ważny dla ludzi, czy nie lepiej byłoby go bezpośrednio usunąć z rynku?
Decyzje będą podejmowane krok po kroku i zawsze na podstawie analizy ryzyka. Musimy jednak pamiętać, że w medycynie weterynaryjnej potrzebujemy również antybiotyków do leczenia zwierząt, dla ich dobrostanu i zdrowia publicznego, ponieważ mamy obowiązek zapewnienia produkcji zdrowej żywności. Oczywiste jest, że obowiązkowe powiadomienie o przepisach obowiązujących od stycznia dostarczy organom użytecznej informacji na temat rzeczywistego stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych w produkcji zwierzęcej.
Intensywna produkcja świń jest naszą rzeczywistością. W wielkotowarowych gospodarstw jest wiele chorób. Sytuacja pogarsza się na obszarach o wysokim zagęszczeniu trzody chlewnej. Odwrócenie tej sytuacji nie będzie łatwe ani szybkie. Jak skoordynować to ze zmniejszeniem stosowania antybiotyków? Jakie środki podejmą władze w celu promowania poprawy stanu zdrowia świń?
W Hiszpanii opracowano strategiczny plan działania w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się oporności na antybiotyki. Wśród najbardziej znaczących postępów w dziedzinie zdrowia zwierząt znajduje się „Umowa o dobrowolnym zmniejszeniu stosowania kolistyny u świń”, w której 54 fermy, które do niej dołączyły, osiągnęły ograniczenie stosowania kolistyny o 97% od 2015 do 2018 roku. Aby to osiągnąć, współpracujące fermy dołożyły wielkich starań, aby poprawić zarządzanie zdrowiem zwierząt. Zmiany obejmowały głównie poprawę planów żywienia i szczepień, zmiany w zarządzaniu oraz oczywiście, znaczną poprawą bezpieczeństwa biologicznego i higieny w gospodarstwach.
Obecne cele to: ograniczenie całkowitego zużycia antybiotyków, ale przede wszystkim ograniczenie konieczności ich stosowania. W Hiszpanii w ramach Krajowego planu przeciw oporności na antybiotyki (PRAN) utworzono grupę roboczą ds. Bezpieczeństwa biologicznego i higieny, aby bezpośrednio współpracować z rolnikami, kierowcami ciężarówek, pracownikami gospodarstw rolnych itp. W celu poprawy bezpieczeństwa biologicznego i higieny w gospodarstwach poprzez , między innymi, szkolenia.
Niewątpliwie wszystko to ma na celu zmianę nastawienia, która sprawia, że będziemy postępować inaczej.
