Zmniejszenie stresu związanego z odsadzeniem: czy socjalizacja prosiąt przed odsadzeniem jest strategią do rozważenia?

W moim ostatnim artykule opisałem, jak świeżo odsadzone świnie napotykają na szereg nagłych, równoczesnych stresorów (wyzwań), które mogą wpływać na stan zdrowia i funkcje odpornościowe, a tym samym na zdrowie i dobrostan świń. Mogą mieć długoterminowe konsekwencje dla wielu prosiąt pod względem ich późniejszej wydajności, przeżycie, stan chorobowy i reakcje na stresory doświadczane w późniejszym czasie w życiu. Opisałem jak przygotowanie odpowiedniego środowiska, ułatwienie przejścia żywieniowego z mleka na paszę stałą oraz optymalizacja zarządzania zdrowiem może zmniejszyć zakres negatywnych skutków, jakie może mieć odsadzenie na produkcję i dobrostan. Jednak pomimo tych wysiłków faktem pozostaje, że powszechna praktyka mieszania nieznanych (nie będących z miotu) prosiąt podczas odsadzenia powoduje agresję i walkę, które mogą dodatkowo powodować niekorzystne wyniki w zakresie dobrostanu, zdrowia i wydajności, jednocześnie z aktywacją reakcji stresowych prosiąt .

Przebadano wiele różnych strategii zmniejszania agresji przy odsadzaniu, na przykład mieszanie prosiąt w kojcach według wielkości (np. z lekką, średnią i dużą masą ciała), stosowanie leków i dodatków, feromonów, maskowanie zapachów i środków uspokajających , zwiększając poziom tryptofanu w diecie w celu modulowania poziomu serotoniny w mózgu i zmniejszając oświetlenie. Jednak metody te były zwykle niepraktyczne lub nieskuteczne, a tam, gdzie obserwowało się pewien sukces, odpowiedzi były zmienne i krótkotrwałe. Alternatywnym podejściem do ograniczania walk przy odsadzeniu w celu poprawy dobrostanu prosiąt oraz poprawy rozwoju społeczno-poznawczego, zdrowia i produkcji jest wzajemne zapoznanie się prosiąt niebędących z miotu przed odsadzeniem, w okresie laktacji. Po odsadzeniu, trzymane razem w odchowalni adaptacja społeczna powinna być lepsza, a antagonizmy między prosiętami, które nie pochodzą z miotu zmniejszone. Może to przynieść dalsze korzyści dla adaptacji po odsadzeniu, wykraczające poza zachowania, np. głębsze zapoznanie się z karmieniem przed odsadzeniem może zmniejszyć opóźnienie przyjmowania pierwszych posiłków po odsadzeniu. To pojęcie socjalizacji przed odsadzeniem naśladuje, w pewnym stopniu zależnym od systemu wdrożonego w porodówce, zachowania loch i prosiąt w warunkach wolnowybiegowych (naturalnych). Tutaj prosięta są predysponowane do tworzenia więzi społecznych i angażowania się w różne zachowania, w tym zabawę dobroczynną, już w wieku dwóch tygodni.

Koncepcja socjalizacji przed odsadzeniem (lub mieszanie) prosiąt, w celu uzyskania korzystnego dobrostanu po odsadzeniu, zdrowia i (lub) wyników produkcyjnych, niekoniecznie jest nowa i sięga ponad 25 lat. Jednak jej szerokie zastosowanie było ograniczone przez względy praktyczne w środowisku porodówki i być może nieświadomość przemysłu co do jego potencjalnych ról i korzyści we współczesnej produkcji świń. Niemniej jednak, kierując się takimi kwestiami, jak przyszła żywotność „tradycyjnych” kojców porodowych, większy nacisk na dobrostan, zwiększona wielkość miotu oraz nasze zrozumienie potrzeby, aby nowo odsadzone świnie miały dobry start, istnieje rosnące zainteresowanie tą koncepcją w ostatnim czasie. Znajduje to odzwierciedlenie w rosnącej liczbie recenzowanych publikacji i artykułów pojawiających się w ciągu ostatnich 5-10 lat.

Jak zatem można przeprowadzić socjalizację (lub mieszanie) prosiąt przed odsadzeniem? Praktycznie, metody socjalizacji prosiąt w systemach produkcji w pomieszczeniach zazwyczaj obejmują: (i) systemy, które umożliwiają mieszanie się tylko prosiąt, podczas gdy locha pozostaje w kojcu, np. tworząc drzwiczki dla prosiąt między sąsiednimi kojcami porodowymi, usuwając przegrody między sąsiednimi kojcami kojce porodowe i (lub) poprzez zapewnienie dostępu do dodatkowej powierzchni dla prosiąt (Fot. 1; np. system „przedszkola”); lub (ii) systemy utrzymania grupowego (systemy „wieloprosienia”), w których zarówno lochy, jak i prosięta mogą swobodnie współdziałać, np. usuwając barierę przy wejściu do kojca porodowego, usuwając same kojce porodowe lub nawet przenoszenie loch i prosiąt z pomieszczeń pojedynczych do pomieszczeń grupowych (Fot. 2). W każdym systemie istnieją możliwości wydłużenia wieku odsadzenia, zwiększenia dostępnej przestrzeni dla proosiąt i krycia loch podczas laktacji. Jak można się spodziewać, istnieje wiele zalet i wad związanych z obydwoma rodzajami systemów, a praktyczne wdrożenie każdego z nich wymaga wiele uwagi i przemyśleń, biorąc pod uwagę wymagane inwestycje (np. w pracę, przeprojektowanie). Oczywiście w systemach produkcji na wolnym powietrzu niektóre z tych ograniczeń nie istnieją.

Wspólną cechą mieszania podczas laktacji prosiąt, które nie pochodzą z miotu, jest zwiększona agresja (Fot. 3), z zaburzeniami zachowania lochy, w tym możliwe uszkodzenie sutków i częstotliwością ssania, zachowaniem ssania prosiąt i słabszym wzrostem prosiąt, ale te skutki wydają się być przemijające. Wyniki wskazują, że zsocjalizowane prosięta nauczyły się umiejętności społecznych, które przyniosły im korzyści w dłuższej perspektywie, umożliwiając im szybsze tworzenie stabilnej hierarchii podczas przyszłych spotkań z nieznanymi świniami po odsadzeniu. Ponadto socjalizacja prosiąt we wczesnym okresie życia poprzez mieszanie miotów przed odsadzeniem może mieć nie tylko pozytywny wpływ na zachowanie (więcej zabawy, mniej walki) i wydajność po odsadzeniu, ale może również wpływać na fizjologię. W niedawnym badaniu Saladrigas‑García i współpracowników (2021) zbadano wpływ wczesnej socjalizacji i wzbogacania środowiska (za pomocą zabawek) prosiąt ssących na mikrobiotę jelita ślepego i reakcje metaboliczne przed (-2 dni) i po odsadzeniu (+ 3 dni). Autorzy ci zgłosili brak efektów socjalizacji i wzbogacenia przed odsadzeniem, ale po odsadzeniu były różnice w strukturze drobnoustrojów, zwiększoną ekspresję w jelicie czczym genu TLR2 (toll-like receptor 2), receptora transbłonowego, który odgrywa fundamentalną rolę w rozpoznawaniu patogenów i aktywacji odporności wrodzonej, a spadki metabolitów, w tym triglicerydów i kwasów tłuszczowych, sugerowały wpływ na zmniejszony metabolizm energii zgodny z redukcją agresywnych zachowań u tych zwierząt.

Podsumowując, dane eksperymentalne i anegdotyczne doświadczenia zdają się sugerować, że tworzenie fizycznie i społecznie wzbogaconego środowiska we wczesnym okresie życia, na przykład poprzez socjalizację lub mieszanie, może pozytywnie modyfikować reakcje prosiąt.