0
Rozwój technologiczny w ostatnich latach dotyczy również obszaru produkcji zwierzęcej. Do użytku codziennego weszły urządzenia z połączeniami bezprzewodowymi, bardziej zaawansowane urządzenia mobilne, czy też różnego rodzaju czujniki. Ogromna ilość generowanych danych wraz z zdecydowanie łatwiejszym przetwarzaniem i wykorzystywaniem tych danych, niewątpliwie pomaga w optymalizacji produkcji zwierzęcej.
Automatyczne podajniki paszy to jedna z technologicznych nowości wspomagających obszar hodowli zwierzęcej. Takie podajniki pozwalają lepiej zrozumieć indywidualne potrzeby każdej lochy w okresie laktacji, co przyczynia się do polepszania wydajności hodowlanej zwierząt. Precyzyjne żywienie umożliwia lochom odpowiednie przygotowanie do porodu - osiągnięcie prawidłowej masy i kondycji ciała, zmniejsza nakłady czasu przy karmieniu zwierząt, a przede wszystkim pomaga w identyfikowaniu loch z zaburzonym schematem pobierania paszy, który może sugerować wystąpienie choroby.
Ponad 30 lat temu opisano, że zbyt małe spożycie składników pokarmowych w okresie laktacji powoduje obniżenie masy ciała prosiąt przy odsadzeniu (Brendemuhl et al., 1987), wydłużenie okresu pomiędzy odsadzeniem a pierwszym kryciem (King, 1987) oraz zmniejszenie liczebności miotów w kolejnych laktacjach (Kirkwood and Thacker, 1988). Z kolei, ponad 20 lat temu, Koketsu i in. (1996a) opisali wiele przypadków dotyczących różnorodnych i powtarzalnych wzorców spożywania paszy przez lochy w laktacji (Rys. 1).
Rysunek 1. Schematy pobierania paszy przez lochy w laktacji, opisane przez Koketsu i in. (1996a). A) gwałtowny wzrost spożycia paszy; B) znaczny spadek spożycia paszy; C) niewielki spadek; D) niskie spożycie paszy przez cały okres laktacji; E) niskie spożycie paszy w pierwszym tygodniu laktacji i ciągły wzrost spożycia paszy przez resztę okresu laktacji; F) stopniowy wzrost spożycia paszy.
Opisanie tych wzorców pozwoliło wyjaśnić negatywny wpływ na wyniki reprodukcyjne i produkcyjność loch w laktacji, które odbiegały od optymalnego schematu pobierania paszy, jak również, umożliwiło podział zwierząt według ich zachowań żywieniowych w trakcie laktacji. Koketsu i in. (1996b zaobserwowali, że zarówno lochy z wyraźnych spadkiem spożycia paszy (Rys. 1B) oraz lochy o nieustannie niskim spożyciu paszy przez cały okres laktacji (Rys. 1D) charakteryzują się dłuższym okresem pomiędzy odsadzeniem a pierwszym kryciem w porównaniu do loch o innych wzorcach. Lochy te są też częściej brakowane ze stada ze względu na brak rui. Poza tym, lochy, u których obserwuje się znaczny spadek spożycia paszy, mają potomstwo o niższej wadze odsadzeniowej.
Obecnie dysponujemy automatycznymi podajnikami paszy, które umożliwiają precyzyjne karmienie. Codzienne rejestrowanie danych dotyczących spożycia paszy pozwala na bieżąco identyfikować odbiegające od normy zachowania loch w laktacji, co z kolei daje możliwość przewidzenia ewentualnych problemów w rozrodzie. Rysunek 2 przedstawia spożycie paszy przez lochy w laktacji rejestrowane przez elektroniczne podajniki.
Rysunek 2. Graficzne zobrazowanie spożycia paszy przez lochy w laktacji, zarejestrowane przez elektroniczne podajniki paszy. A) prawidłowy schemat spożycia paszy; B) znaczny spadek; C) niewielki spadek spożycia paszy przez cały okres laktacji. Zielone obszary przedstawiają prawidłowe spożycie paszy dla konkretnej lochy, żółte obszary ostrzegają, że spożycie paszy spada, a czerwone przedstawiają znaczne odchylenia od normalnego spożycia paszy oraz sygnalizują, że istnieje wysokie ryzyko osiągnięcia niskich wyników produkcyjnych w przyszłości. Źródło: GESTAL SOLO, JYGA Technologies.
Zastosowanie elektronicznych podajników paszy na fermach przemysłowych (Zdjęcie 1), wraz z identyfikacją zachowań żywieniowych odbiegających od normy, pozwala na uzyskanie informacji dotyczących ilości i sposobu pobierania paszy przez każdą lochę, co ogranicza marnowanie się paszy. W ostatnich badaniach (dane nieopublikowane) wykazaliśmy jak zastosowanie elektronicznych podajników paszy, w porównaniu do tradycyjnego żywienia, wpływa na zwiększenie poboru paszy w okresie laktacji, przy jednoczesnym ograniczeniu ilości maranowanej się paszy. Dzięki odpowiednio zaprojektowanym paśnikom, obniża się również ilość traconej wody do picia. Ponadto uzyskano znacznie wyższą wagę odsadzeniową u prosiąt, w wyniku czego polepszył się również współczynnik wykorzystania paszy (spożycie 1 kg paszy w porównaniu do przyrostu 1 kg żywca). Tymczasem zgodnie z danymi przedstawionymi przez Koketsu i in. (1996), u loch z zaburzonym schematem pobierania paszy częściej pojawiał się problem z brakiem rui.
Zdjęcie 1. Porodówka z elektronicznymi podajnikami paszy na fermie świń.
W związku z powyższymi wnioskami, możemy potwierdzić, że odchylanie od normalnego schematu spożycia paszy przez lochę w laktacji mają istotny wpływ na możliwości produkcyjne zwierząt. Obecna, wysoce rozwinięta, technologia, daje nam natychmiastowy dostęp do danych na temat odchyleń w spożyciu paszy przez zwierzęta. Dzięki tym informacjom możemy przewidzieć późniejszy wpływ takich zaburzeń na wyniki reprodukcyjne oraz usprawnić podejmowanie decyzji dotyczących wydajności produkcyjnej danej fermy.
