Związek między masą urodzeniową a śmiertelnością przed odsadzeniem

Komentowany artykuł

Feldpausch JA, Jourquin J, Bergstrom JR, Bargen JL, Bokenkroger CD, Davis DL, Gonzalez JM, Nelssen JL, Puls CL, Trout WE, Ritter MJ. Birth weight threshold for identifying piglets at risk for pre-weaning mortality. Translational Animal Science. 2019; 3(2): 633-640. doi: 10.1093/tas/txz076

Przeczytaj podsumowanie artykułu

Komentarz

W sumie w badaniu uwzględniono 394 mioty; użyto częściowo danych amerykańskich (A; 216 miotów i 2,205 prosiąt) i częściowo dane hiszpańskie (S; 178 miotów i 1,865 prosiąt). Średnia wielkość miotu (Total Born) wyniosła 13,18 prosiąt (12,22 A i 14,34 S), a średnia śmiertelność przedodsadzeniowa wyniosła 12,2% (9,6% A i 15,2% S). Genetyka: lochy LDXLW x knur Hampshire w A oraz lochy LWxLD i knur Pietrain w S. Długość laktacji wahała się od 22 do 28 dni w A i od 21 do 29 dni w S. Zastosowana procedura statystyczna oparta jest na modelach regresji logistycznej i została szczegółowo opisana w podsumowaniu.

Wyniki pokazują, że średnia progowa masa urodzeniowa wynosi 1,11 kg (1,09 dla E i 1,13 dla S). Ogólnie rzecz biorąc, 15,2% prosiąt miało średnią masę urodzeniową równą lub mniejszą niż 1,11 kg mierzoną w ciągu pierwszych 24 godzin życia i wykazało 34,4% śmiertelności przed odsadzeniem, podczas gdy najcięższe prosięta miały tylko 8,2% śmiertelności. Prosięta urodzone z masą poniżej 1,1 kg są prawie sześciokrotnie bardziej narażone na śmierć w czasie laktacji niż prosięta cięższe. Autorzy pokazują inne badania przeprowadzone w ostatnich latach, w których waga progowa waha się między 1,0 a 1,2 kg przy urodzeniu.

Wyniki sugerują, że progowa masa urodzeniowa nie jest stała i zależy, między innymi, od plenności i podstawowej śmiertelności podczas laktacji; im wyższa plenność i śmiertelność przed odsadzeniem, tym wyższa masa progowa. Innym interesującym aspektem jest odsetek prosiąt poniżej masy progowej, który jest tym wyższy, im większa jest plenność. Z drugiej strony wiadomo, że istnieją trzy rodzaje prosiąt o niskiej masie urodzeniowej: a) prosięta z wewnątrzmacicznym ograniczeniem wzrostu (IUGR), których przyszłość produkcyjna jest wysoce zagrożona i które odróżniają się od reszty dzięki głowie "delfinopodobnej" i innym cechom morfologicznym, b) małe prosięta, które w późniejszych etapach będą miały wyraźne opóźnienie wzrostu i pozostaną w tyle oraz c) małe prosięta, które w późniejszych etapach będą miały zadowalającą wydajność i mogą nawet dogonić inne osobniki, które były cięższe przy urodzeniu.

W praktyce, w zależności od plenności i śmiertelności bazowej wynikającej z warunków obiektowych, sanitarnych i zarządzania, znajomość progowej masy urodzeniowej, która jest bezpośrednio związana ze śmiertelnością przed odsadzeniem, może nie być tak ważna, jak możliwość rozróżnienia trzech typów tzw. "małych" prosiąt, tak aby po odsadzeniu mogły być tuczone w różnych systemach lub liniach produkcyjnych. Ponadto, oprócz plenności, istnieją co najmniej dwa inne czynniki związane z zarządzaniem, które są decydujące w osiągnięciu wyższej masy urodzeniowej: 1) zapewnienie, że ciąża jest donoszona do końca; długość ciąży u loch hiperplennych przekracza 115 dni, a znajomość jej rzeczywistego czasu trwania pomaga zoptymalizować masę urodzeniową prosiąt oraz 2) osiągnięcie dobrej implantacji zarodka i zapewnienie prawidłowego funkcjonowania łożyska w ciągu pierwszych dwóch miesięcy ciąży sprzyja późniejszemu rozwojowi płodu. Interesujące jest to, że nieprawidłowe stosowanie technik opracowanych podczas krycia (np. inseminacja) i oproszenia (np. indukcja) zwiększy odsetek prosiąt typu "a" i "b", które są najbardziej narażone na śmierć.