Oprócz spadku europejskiego eksportu do Chin, europejscy eksporterzy stoją również w obliczu osłabienia sprzedaży na inne rynki azjatyckie, które wymagają bardziej wyrafinowanych produktów wieprzowych o wysokiej wartości dodanej.
W 2023 r. Japonia i Korea Południowa zostały dotknięte znaczną inflacją. W trzecim kwartale konsumenckie ceny żywności wzrosły o 9,4% w Japonii i o 4,5% w Korei Południowej w porównaniu do 2022 roku. Ten niepewny kontekst gospodarczy doprowadził do spadku popytu konsumpcyjnego, zwłaszcza w branży restauracyjnej, która wymaga importowanych produktów.
Dlatego w pierwszych ośmiu miesiącach roku import produktów wieprzowych spadł o 12,5% rok do roku w Japonii i o 14,1% w Korei Południowej. Europejczycy najmocniej odczuli osłabienie zakupów z tych dwóch rynków. Z drugiej strony, brazylijscy eksporterzy, którzy wcześniej byli w niewielkim stopniu obecni w tych krajach azjatyckich, gdzie popyt na produkty przetworzone jest silniejszy niż w Chinach, zyskali udział w rynku.
W 2023 r. rynek eksportowy charakteryzował się utratą udziału w rynku europejskim w wielu krajach, konkurując z produktami pochodzenia brazylijskiego i amerykańskiego.
U podstaw utraty konkurencyjności przez UE leżą różnice cenowe między obszarami produkcji i spadek produkcji europejskiej. Na ten kontekst nakłada się niekorzystne otoczenie gospodarcze dla zakupów dokonywanych przez głównych światowych importerów, które spowolniło światowy handel w trzecim kwartale.
Poza Azją, czynniki wzrostu dla europejskich eksporterów są ograniczone, ponieważ w niewielkim stopniu korzystają oni z dynamiki meksykańskiego popytu. Stany Zjednoczone odpowiadają za 83% podaży Meksyku, a następnie Kanada (13%), Brazylia (2%) i wreszcie Hiszpania (1%). W Australii popyt spadł (-21%) i dotyczy to tylko wolumenów europejskich (-45%). Inni dostawcy umacniają swoje pozycje (+41%), zwłaszcza Stany Zjednoczone.
Pomimo spadku europejskiej produkcji wieprzowiny, rynek eksportowy reaguje na wyzwanie zrównoważenia tusz i waloryzacji wszystkich produktów wieprzowych. Podobnie jak Brazylijczycy i Amerykanie, europejscy eksporterzy poszukują niezbędnej dywersyfikacji swoich rynków poza Azją i Ameryką Łacińską.